معدن طلایی برای آمریکا

شاید در تصاویر تلویزیونی پرندگانی را دیده باشید که برای گرفتن ماهی‌ تربیت شده‌اند. صیادان آنها را به آب می‌اندازند و آنها چند لحظه بعد در حالی‌که یک ماهی را شکار کرده‌اند، از آب خارج می‌شوند.
این دقیقا کاری است که مایکل فلپس برای آمریکا انجام می‌دهد. کافی است او را در آب رها کنید تا لحظاتی بعد با یک طلا از آب خارج شود. فلپس یک روز پس از اینکه با رکورد پرافتخارترین ورزشکاران دنیا (اسپیتز، لوئیز، نورمی، لاتینینا) مساوی کرد، طلای دهم و یازدهم زندگی‌اش را کسب کرد تا پادشاه بی‌چون و چرای المپیک لقب گیرد.
فلپس دیروز ابتدا در ماده ۲۰۰متر پروانه آب پرید و کاری کرد که الکساندرسوخوروف نایب قهرمان این ماده بگوید:‌ «او با همه فرق دارد، شاید از سیاره‌ای دیگر است.» فلپس با زمان ۰۳/۱:۵۲ دیواره استخر را لمس کرد تا ۰۷/۰ثانیه رکورد جهان که متعلق به خودش بود را بهبود بخشد فلپس دستانش را روی طناب جداکننده خطوط گذاشت و لبخندی زد که به ندرت از او دیده می‌شود. او دیواره استخر را بدون اینکه آن را ببیند، لمس کرده بود:‌ «نمی‌توانستم چیزی ببینم. عینکم در حین مسابقه پر از آب شده بود. دنبال رکورد جهان بودم، ۱:۵۱ یا بهتر از آن، اما به نظرم خیلی هم بد کار نکردم.» فلپس تنها یک ساعت استراحت کرد و پس از آن بار دیگر به آب زد و این‌بار در ۲۰۰×۴متر امدادی.
حدس زدن نتیجه نیز کار چندان دشواری نباید باشد:‌ مدال طلا به همراه شکستن رکورد جهان و البته تاریخ‌سازی. آمریکا زمان ۵۶/۶:۵۸ را به‌دست آورد، تا هم طلا بگیرد، هم رکورد جهان (۲۴/۷:۰۳) را که متعلق به همین تیم در رقابت‌های قهرمانی جهان پارسال بود، جابه‌جا کند و هم تبدیل به اولین تیم تاریخ این ماده شود که به زمانی کمتر از هفت دقیقه رسیده است.
آخرین شناگر آمریکا فلپس بود و در حالی به سمت دیواره شنا می‌کرد که هم‌تیمی‌هایش، رایان لاکت، ریکی برنز و پیتر واندرکای فریاد می‌زدند:‌ بجنب! بجنب! فلپس گفت:‌ خیلی لذت‌بخش است که شما یکی از اعضای تیم امدادی باشید.
واقعا جالب است که چهار آمریکایی با همدیگر عالی شنا می‌کنند. هرکسی باید نقش خودش را به‌‌خوبی بازی کند وگرنه چیزی حاصل نمی‌شود. ما خوش‌شانسیم که چنین کاری را انجام دادیم.»‌ تیم روسیه با ۵ثانیه اختلاف دوم شد و استرالیا در رتبه سوم ایستاد. مشکل فیزیکی، استرس و فضای حاکم بر مسابقه چیزهایی است که وقتی فلپس در آب می‌پرد از او دور می‌شوند. او شب را خوب نخوابید اما فردایش با شکستن رکورد جهان قهرمان ۲۰۰متر آزاد شد.
مایکل در پروانه نیز خسته به نظر می‌رسید، اما نه آنقدر که رقبایش بتوانند او را بگیرند: باب بومن مربی فلپس که سال‌هاست هدایت او را به عهده دارد، می‌گوید: «عملکرد مایکل مستقل از احساساتش است. به نظرم آنچه موجب شده او به طرز خاصی عالی باشد، همین است. دیگر نگه‌داشتن رکوردهای فلپس کار آسانی نیست.
فلپس در حال حاضر با کسب ۱۱مدال طلا تا همین‌جای کار پرافتخارترین ورزشکار تاریخ است، او در سه ماده دیگر (۲۰۰متر مختلط، ۴۰۰متر مختلط و ۱۰۰متر پروانه) شانس اصلی کسب مدال طلاست و فراموش نکنیم که فلپس در المپیک ۲۰۱۲ لندن نیز شانس رقابت دارد. فلپس همچنین با کسب سه مدال طلا می‌تواند مجموع طلاهایش در این المپیک را به هشت برساند تا رکورد افسانه‌ای ۳۷ساله مارک اسپیتز در المپیک مونیخ شکسته شود. اسپیتز در آن المپیک هفت مدال طلا با شکستن هفت رکورد جهان گرفت و فلپس نیز تا اینجای کار پنج مدال طلا با شکستن پنج رکورد جهان گرفته است. شاید توجه به این نکته خالی از لطف نباشد که تا اینجای کار تنها سه کشور (چین، کره و آمریکا) از فلپس بیشتر طلا گرفته‌اند.
در تاریخ المپیک تنها چهار نفر موفق به گرفتن ۹ مدال طلا شده‌اند، که مشخصات آنها به شرح زیر است:
▪ پاوو نورمی (آنتورپ ۱۹۲۰، پاریس ۱۹۲۴، آمستردام ۱۹۲۸)
این دونده فنلاندی توانست ۱۲ مدال از سه المپیک به‌دست آورد. او در المپیک آنتورپ سه طلا و یک نقره گرفت. او در ۱۰۰۰۰ متر، ۸۰۰۰ متر و ۸۰۰۰ متر تیمی طلا گرفت. پاوو چهار سال بعد در پاریس موفق‌تر عمل کرد و پنج مدال طلا گرفت. (۱۵۰۰ متر، ۳۰۰۰ متر تیمی، ۵۰۰۰متر، ۵۰۰۰ متر صحرانوردی و ۵۰۰۰ متر صحرانوردی تیمی). نوری در آمستردام توانست نهمین طلایش را در ۱۰۰۰۰ متر بگیرد، ضمن اینکه موفق بر گرفتن مدال نقره در ۳۰۰۰ متر و ۵۰۰۰ متر شد.
▪ لاریسا لاتینینا (ملبورن ۱۹۵۶، رم ۱۹۶۰، توکیو ۱۹۶۴)
این ژیمناست اوکراینی مجموعا ۱۸ مدال المپیک در کارنامه دارد و نماد ورزش محسوب می‌شود. او اولین طلایش را در ملبورن گرفت و هشت طلای بعدی‌اش را در رم. فلپس گرچه از نظر تعداد طلا رکورددار جهان است، اما از نظر تعداد مدال هنوز لاتینینا در صدر است. او پس از بازنشستگی از ژیمناستیک در سال ۱۹۶۶ به ورزش ادامه داد و مربیگری شوروی سابق را به عهده گرفت.
▪ ‌ مارک اسپیتز (مکزیک ۱۹۶۸، مونیخ ۱۹۷۲)
این شناگر آمریکایی ۹ مدالش را در دو المپیک گرفت، اما در مونیخ بود که با کسب هفت مدال طلا جهان را به تحسین وا داشت. این رکوردی است که فلپس در آتن موفق به شکستن‌اش نشد و این‌بار در پکن برای گذشتن از آن دورخیز کرده است. اسپیتز که یک پروانه‌رو حرفه‌ای بود، در کرال سینه نیز متبحر می‌نمود. فلپس در ۴۱ سالگی بار دیگر به دنیای شنا بازگشت، اما نتوانست در مسابقات انتخاباتی المپیک ۹۲ بارسلونا سهمیه بگیرد.
▪ ‌ کارل لوئیز (لس‌آنجلس ۱۹۴۸، سئول ۱۹۸۸، بارسلونا ۱۹۹۲، آتالانتا ۱۹۹۶)
این قهرمان دوی سرعت و پرش طول در مجموع ۱۰ مدال در کارنامه دارد که همگی آنها نیز مربوط به دو و میدانی است. برخلاف سه قهرمان قبلی لوئیز طلاهایش را در چهار المپیک صید کرد. مدال‌های طلای او در ۱۰۰متر، ۲۰۰ متر، ۱۰۰×۴ متر امدادی و پرش طول به‌دست آمد. لوئیز همچنین یک مدال نقره نیز در ۲۰۰ متر المپیک ۸۸ سئول به‌دست آورد.

ترجمه: علی آخوندان
منابع:‌ نیویورک تایمز، بی‌بی‌سی

منبع : روزنامه کارگزاران