تجزیه و تحلیل اثر سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی بر توسعهٔ اقتصادی کشورهای در حال توسعه (میزبان) طی سال‌های ۱۹۷۵ تا ۲۰۰۰

در دنیای امروز مشکلاتی از قبیل بیکاری، رشد جمعیت، رکورد اقتصادی، فقر و توزیع ناعادلانه‌ای درآمد گریبان‌گیر بسیاری از کشورها به‌ویژه کشورهای کمتر توسعه‌یافته (LDC) و کشورهای در حال توسعه می‌باشد. در چنین شرایطی اجراء طرح‌های صنعتی، دستیابی به ثبات اقتصادی و ورود به صحنهٔ رقابت جهانی نیازمند ایجاد فرصت‌های شغلی بیش‌تر از طریق به‌کارگیری فناوری مدرن و سرمایه‌گذاری در بخش‌ها و فعالیت‌های مختلف اقتصادی است. به‌عبارتی تنها راه نجات از این مشکلات صنعتی شدن است. اما نکتهٔ مهم این است که صنعتی شدن نیازمند سرمایهٔ کافی و ارز خارجی است و این مسئله در کشورهای در حال توسعه به راحتی تأمین نمی‌شود.
امروزه مهم‌ترین منبع تأمین هزینهٔ سرمایه‌گذاری پس‌انداز ملی است، اما تقریباً در تمام کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، پس‌انداز ملی در سطحی نیست که جواب‌گوی سرمایه‌گذاری‌های مورد نیاز باشد و اگر هم پس‌اندازی صورت گیرد غالباً به‌صورت غیر اقتصادی است و به تشکیل سرمایه نمی‌انجامد. به‌همین دلیل این کشورها با کمبود منابع مالی برای سرمایه‌گذاری مواجه هستند و برای جبران کمبود سرمایه و منابع مالی مورد نیاز، به جلب سرمایه‌های خارجی و مشارکت خارجیان در فعالیت‌های اقتصادی و صنعتی روی آورده‌اند. از میان انواع سرمایه‌های خارجی، سرمایه‌گذاری
مستقیم خارجی که توسط شرکت‌های چند ملیتی انجام می‌شود از اهمیت خاصی برخوردار است.

پریسا مناف‌نژاد

منبع : مرکز آمار ایران