دوشنبه, ۲۱ آبان, ۱۴۰۳ / 11 November, 2024
مجله ویستا

آمیودارون AMIODARONE


با اثر مستقیم بر روی بافت‌های قلب، بی‌آنکه اثر بارزی بر پتانسیل غشا داشته باشد، طول مدت پتانسیل عمل و دوره تحریک‌ناپذیری را در همه بافت‌های قلب طولانی می‌کند. این دارو خاصیت خودکاری گره سینوسی را کاهش می‌دهد. هدایت گره AV را طولانی می‌کند و فعالیت خودکاری فیبرهای سیستم پورکنژ را کاهش می‌دهد. همچنین این دارو در بیماران مبتلا به سندرم ولف - پارکینسون - وایت (W-P-W) تحریک‌ناپذیری بافت مسیر فرعی را طولانی کرده و سرعت هدایت را در این بافت‌ها آهسته می‌کند.
منبع : مطالب ارسال شده