من کمرو هستم!

من كمرو هستم! قبلاً فكر می كردم كمرو بودن یعنی با ملاحظه بودن و حتی با شخصیت بودن!
آخر كمروها، پررو و پرتوقع و پر دردسر نیستند، اما بالاخره فهمیدم كمرو بودن یعنی این كه از اشتباه كردن، یا اشتباه حرف زدن بترسم و آن طوری كه باید و شاید، به نظر نرسم!
البته ترسیدن و اهمیت دادن به باید و شایدها برای هر كس معنای خودش را دارد، مهم این است كه بفهمیم علت این ترسیدن یا اهمیت دادن ها چیست؟
من بالاخره فهمیدم از این می ترسم كه دیگران از من انتقاد كنند یا دوستم نداشته باشند و البته بعد هم فهمیدم خودم را آدم بی ارزشی قلمداد می كنم.
فكر می كردم دیگران باید مرا بپذیرند و نظر خوبی درباره من داشته باشند و سرانجام فهمیدم اساس كمرویی افراطی را توقع نامعقول كامل بودن می سازد، به همین دلیل خودم را سرزنش و تحقیر می كردم و همیشه از خودم توقع داشتم رفتار و صفات كاملی داشته باشم.
به خودم می گفتم اگر صفت بدی داشته باشم (چیزی كه تقریباً همه داریم)، پس آدم بدی هستم و همین عقیده غلط روز به روز مرا كمروتر می كرد.
وقتی از خودمان توقع كامل بودن داریم، خودمان را تحقیر می كنیم و وقتی روی ناقص بودن مان متمركز می شویم، احساس بدبختی می كنیم، حتی اگر بر فرض الان احساس كامل بودن كنیم (كه البته غیرممكن است) باز هم اضطراب خواهیم داشت كه مبادا فردا كامل نباشیم... همه كمروها، اگر با خودشان صادق باشند، می دانند كه حرفهای من درست است و باید فكری به حال كمرویی خود بكنند.
به عنوان اولین قدم، علایمی را كه گفتم در خود ردیابی كنید و به عنوان دومین قدم، می توانید با این سه باور غلط مبارزه كنید. همان كاری كه من كردم و سرانجام از كمرویی نجات پیدا كردم.
▪ باور غلط اول: من باید از نظر خود و دیگران كامل باشم.
▪ باور غلط دوم: اگر كامل نباشم افتضاح می شود.
▪ باور غلط سوم: اگر نقص یا اشتباهی داشته باشم، آدم بی ارزش و حقیری خواهم بود.
می توانید باورهای زیر را به مرور جایگزین آنها كنید:
- من هم مثل دیگران می توانم اشتباه كنم و گاهی كارها و اعمال ناقصی از من سر بزند.
- اگر كامل نباشم باز هم با ارزشم، ارزشمندی من ربطی به اشتباهاتم ندارد.
- اگر دیگران عیبها و نقصهای مرا ببینند، هیچ اتفاق بدی نمی افتد.
امتحان كنید!

منبع : روزنامه جوان