چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

گودال‌ها - HOLES


گودال‌ها - HOLES
سال تولید : ۲۰۰۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : لوئل د. بلنک، مایک مداووی، ترزا تاکر ـ دیویس و اندرو دیویس
کارگردان : دیویس
فیلمنامه‌نویس : لوئیس ساکار، برمبنای رمانی نوشتهٔ خودش
فیلمبردار : استیون سینت جان
آهنگساز(موسیقی متن) : جوئل مک‌نیلی
هنرپیشگان : شیا لابوف، هنری وینکلر، برندن جفرسن، جیک م. اسمیت، کلیو تامس، بایرون کاتن، میگل کاسترو، ماکس کاش، سیگورنی ویور، جان وویت و تیم بلیک نلسن
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۷ دقیقه


̎استنلی یلناتس̎ (لابوف)، نوجوانی است که در تمامی زندگی به او گفته‌اند که به خاطر قولِ دروغین جدّش به یک فال‌گیر، مردان خاندان ̎یلناتس̎، همگی نفرین شده‌اند. از آن‌جا که پدرش و حالا خودش، مدام بدبیاری می‌آورند، ̎استنلی̎ این نفرین‌شدگی را باور کرده است. این بدبیاری وقتی به اوج می‌رسد که یک جفت کفش ورزشی ـ که معلوم می‌شود دزدی است ـ عملاً از آسمان بر سرش فرود می‌آید. قاضی دادگاه، ̎استنلی̎ را محکوم به اقامتی در اردوگاه گرین لیک می‌کند که دارالتأدیبی است در دل بیابان. در همان‌جاست که ̎استنلی̎ با دارودسته‌ای ناجور ـ رهبرشان، ̎ایکس ـ ری̎ (جفرسن)، ̎اسکوئیدِ̎ فرصت‌طلب (اسمیت)، ̎زیرو̎ی ریزه‌میزه ولی تیز و فرز (تامس)، آرمپیتِ قلدر و خشن (کاتن)، ̎زیگ‌زاگِ̎ کج‌خیال (کاش) و ̎مگنت̎ (کاسترو) ـ هم چادر می‌شود. سرپرست زندان (ویور) ایده‌های خودش را دربارهٔ اصلاح این نوجوانان درارد که عبارت است وادار کردن آنان به کندن حفره‌هائی به عمق یک متر نیم زیر آفتاب سوزان بیابان. در حالی‌که مشاور حقوقی اردوگاه، ̎پندانسکی̎ (نلسن) هرچه در توان داشته باشد برای کمک به بچه‌ها انجام می‌دهد، ̎آقای سر̎ (وویت)، دست راست سرپرست زندان، موجود بی‌رحم و ترسناکی است که از آزار دادن ̎استنلی̎ و دوستانش لذت می‌برد. دیری نگذشته که ̎استنلی̎ پی می‌برد رئیسِ زندان کنجکاو است بداند آیا نوجوان‌ها موقع حفاری‌های خود به چیزی هم احیاناً برمی‌خورند یا نه؛ و بعد متوجه می‌شود مسئله‌ای هست که با آنان در میان گذاشته نشده و آن هم احتمال دارد به همان نفرین خانوادهٔ ̎یلناتس̎ ارتباط داشته باشد.
● در دنیای ادبیات نوجوانان البته ساکار به اندازهٔ ج. ک. رولینگ شهرت و محبوبیت ندارد، اما در حد و اندازهٔ خود، نویسندهٔ معتبر و پرطرفداری به شمار می‌آید. این‌جا، برخلاف آن‌چه که معمولاً از فیلم‌های زندهٔ والت‌دیزنی انتظار می‌رود (که ̎متوسط̎ باشند) و به‌رغم مشکلات نه‌چندان اندک (از جمله جمع‌وجور کردن قصه‌های فرعی) با تجربهٔ نسبتاً موفقی سروکار داریم. گودال‌ها هم برای علاقه‌مندان ساکار و هم تماشاگرانی که سابقهٔ خواندن اثری از او ندارند جذاب و سرگرم‌کننده است. دیویس که بیشتر به خاطر تریلرهای پُرهیجانی مثل فراری (۱۹۹۳) شناخته می‌شود، از عهدهٔ کارش برآمده است. بازیگران نیز (اگرچه فیلم شخصیت‌پردازی چندانی ندارد) نشان می‌دهد که فیلم خانوادگی با فیلم برای کودکان تفاوت دارد و این تفاوت را اغلب کسی متوجه نمی‌شود!


همچنین مشاهده کنید