سه شنبه, ۷ اسفند, ۱۴۰۳ / 25 February, 2025
مجله ویستا
هیاهوی بیرون صحنه - NOISES OFF...
سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : فرانک مارشال
کارگردان : پیتر باگدانوویچ
فیلمنامه‌نویس : مارتی کاپلان، برمبنای نمایشنامه‌ای نوشتهٔ مایکل فرین
فیلمبردار : تیم سوهرستت
هنرپیشگان : کارول برنت، مایکل کین، دنهولم الیوت، جولی هاگرتی، ماریلو هنر، مارک لین بیکر، کریستوفر ریو و جان ریتر
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه
ـ در آستانهٔ آغاز نخستین اجرای برودوی یک نمایش هجوآمیز انگلیسی به نام ̎بدون لباس̎، کارگردان نمایش، ̎فلوید فلوز̎ (کین)، ناامید از اقبال تماشاگران، حادثه‌های فاجعه‌باری را که به دلیل رابطه‌های خصوصی آشفته و حتی خصمانهٔ گروه همکارانش در پشت صحنه رخ داده بود، به یاد می‌آورد.
ـ فیلم مثل نمایشنامهٔ پرطرفدار مأخذش، بازی جالبی است با حال و هوای پیش‌بینی ناپذیری که هنگام هر اجرای زنده‌ای ممکن است حساب‌ها را بر هم زند. از آنجا که خود اجرا، هجویه‌ای بر رابطه‌ها و سوء تفاهم‌هاست، لایه‌ای دیگر هم به شوخی‌ها افزوده می‌شود و گاه تفکیک طنز مورد نظر کارگردان نمایش از طنز ناخواستهٔ موقعیت به راحتی مقدور نیست. نمایش اصلی سه بار دیده می‌شود و با مزه‌ترین قسمت، تماشای اجرای میانی از پشت صحنه است که تداخل کامل ماوقع دو سوی پرده را لو می‌دهد. در پایان، موفقیت نمایش، گوئی کنایه است به اینکه کارگردان نمی‌تواند ̎مؤلف̎ مطلق‌العنان اثرش باشد.
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : فرانک مارشال
کارگردان : پیتر باگدانوویچ
فیلمنامه‌نویس : مارتی کاپلان، برمبنای نمایشنامه‌ای نوشتهٔ مایکل فرین
فیلمبردار : تیم سوهرستت
هنرپیشگان : کارول برنت، مایکل کین، دنهولم الیوت، جولی هاگرتی، ماریلو هنر، مارک لین بیکر، کریستوفر ریو و جان ریتر
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۴ دقیقه
ـ در آستانهٔ آغاز نخستین اجرای برودوی یک نمایش هجوآمیز انگلیسی به نام ̎بدون لباس̎، کارگردان نمایش، ̎فلوید فلوز̎ (کین)، ناامید از اقبال تماشاگران، حادثه‌های فاجعه‌باری را که به دلیل رابطه‌های خصوصی آشفته و حتی خصمانهٔ گروه همکارانش در پشت صحنه رخ داده بود، به یاد می‌آورد.
ـ فیلم مثل نمایشنامهٔ پرطرفدار مأخذش، بازی جالبی است با حال و هوای پیش‌بینی ناپذیری که هنگام هر اجرای زنده‌ای ممکن است حساب‌ها را بر هم زند. از آنجا که خود اجرا، هجویه‌ای بر رابطه‌ها و سوء تفاهم‌هاست، لایه‌ای دیگر هم به شوخی‌ها افزوده می‌شود و گاه تفکیک طنز مورد نظر کارگردان نمایش از طنز ناخواستهٔ موقعیت به راحتی مقدور نیست. نمایش اصلی سه بار دیده می‌شود و با مزه‌ترین قسمت، تماشای اجرای میانی از پشت صحنه است که تداخل کامل ماوقع دو سوی پرده را لو می‌دهد. در پایان، موفقیت نمایش، گوئی کنایه است به اینکه کارگردان نمی‌تواند ̎مؤلف̎ مطلق‌العنان اثرش باشد.
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست