جمعه, ۲۴ اسفند, ۱۴۰۳ / 14 March, 2025
مجله ویستا

هیلاری و انکار هویت زنانه


هیلاری و انکار هویت زنانه
امروز در یاهو خواندم خانم هیلاری کلینتون در مواجهه با احساسات مردم و اظهار محبت آنها طی تبلیغات انتخاباتی حسابی از خود عاطفه نشان داده تا بگوید دارای عواطفی زنانه است. جالب است که دو شب پیش درParabox Persian یعنی وبلاگ انگلیسی ام یادداشتی را در مورد انتخابات آمریکا گذاشتم با همین سوژه، ولی درست برخلاف ادعای یاهو در مورد بروز عواطف زنانه در هیلاری. به همین خاطر فکر کردم حالا که این قدر «بروز یا انکار هویت زنانه از سوی هیلاری» مهم شده، شاید بد نباشد به بخش هایی از آن اشاره کنم:
«ما انتخابات آمریکا را به دقت از اینجا دنبال می کنیم و نتایج اخیر در ایالت آیوا
(و البته نتایج انتخابات امروز در نیوهمشایر) در صدر اخبار رسانه های مهم ایران قرار دارد (بگذریم که از وقتی این یادداشت را گذاشتم تا امروز همگی از دولت و ملت و روزنامه ها دچار یخ زدگی و انجماد هستند).
بسیاری از ناظران سیاسی بنا بر دلایلی، تحولات سیاسی در ایران و آمریکا پس از انقلاب اسلامی را به نوعی با هم مرتبط می دانند. نگاهی به مواضع و ادبیات روسای جمهور ایران و آمریکا طی دهه های گذشته نشان دهنده نوعی رفتار متقابل بوده و اینکه ایران روزگاری زیردست آمریکا تلقی می شد و اکنون به رقیبی تمام عیار تبدیل شده در این ماجرا بسیار موثر است.
مثلا وقتی رییس جمهور اصلاح طلب ایران برای بهبود روابط ایران با جهان براساس منافع و عزت ملی تلاش می کرد، خانم آلبرایت از دخالت آمریکا در کودتای ۲۸ مرداد که باعث شد ایران ۲۵ سال گرفتار دیکتاتوری سیاه شود، عذرخواهی کرد و وقتی بوش ایران را جزو محور شرارت دانست، فضا در ایران به سمت مقابله با اصلاح طلبان تغییر کرد. به نحوی که در پاسخ به چنین مواضع تهاجمی از سوی آمریکا، طیفی محافظه کار در ایران روی کار آمد.
هفته پیش در انتخابات آیوا که همیشه اول بوده به تعبیر برخی یک زلزله سیاسی رخ داد و بر اهمیت آن افزود. در ایران البته بسیاری تحلیل گران به نظام سیاسی دو حزبی آمریکا بدبین بوده و معتقدند سیاست آمریکایی شدیدا متاثر ازعوامل بیرونی شامل نیروهای بازار، کارتل های نفتی، صنایع نظامی، انحصار رسانه ای و بیشتر از همه لابی صهیونیستی در واشنگتن است و خواسته مردم آمریکا حتی اگر اکثریت باشند، بدون تایید این نیروها از صندوق خارج نخواهد شد. این در واقع سرنوشت تراژیک دموکراسی آمریکایی است که تفاوتی میان دموکرات و جمهوری خواه وجود نداشته و در هر حال سیاست خارجی متکبرانه آمریکا تغییر نخواهد کرد.
اما به نظر می رسد جنگ عراق به رای دهندگان آیوا کمک کرده تا در مورد شرکت در انتخابات به نتیجه برسند. این تردیدی است که در رای دهنده های ایرانی هم وجود دارد و بسیار وابسته به حس اعتماد و اعتقاد به احتمال تغییر در شرایط است.
دویست و بیست هزار دموکرات در آیوا رای داده اند; یعنی دو برابر مشارکت سال ۲۰۰۴. به نظر می رسید آمریکا یی ها هم متوجه شده اند که نظامشان درمقابل امتحانی جدی قرارگرفته و اگر نتواند اعتماد از دست رفته در این دوران را بازسازی کند با مشکلات جدی تری در آینده روبه رو خواهد شد.
با درک مشکلات اجتماعی واقتصادی بسیار زیاد و شکست های بزرگی که دولت بوش در داخل و خارج دچار شده «تغییر» کلید واژه تمام کاندیداها بوده و بنابراین می توان گفت آمریکا به مرحله ای رسیده که نیاز به تغییر بر همه چیز ارجحیت یافته است.
اولین در این دوره ریاست جمهوری پدیدارشده اند; اولین رییس جمهور سیاه پوست و اولین رییس جمهور زن. این موضوع البته می تواند رای دهندگان را تطمیع کند. هیلاری کلینتون ظواهر زنانه، ثروت، سازماندهی، حمایت حزبی و نام محبوب کلینتون را یدک می کشد. با این حال او در آیوا رای زنان و سفید پوستان را هم به دست نیاورد.
چند احتمال برای توجیه این بی علاقگی به هیلاری وجود دارد. اول اینکه ممکن است بی علاقگی عموم به کسانی باشد که ارتباطات محکم با سیستم و حمایت از رییس جمهور فعلی به خصوص در ورود به عراق را در کارنامه خود دارند. دوم این که به دلیل اقدامات تخریبی و اتهام زنی او به رقبایش باشد.
خانم کلینتون ظاهرا ارزیابی های اخلاقی جامعه مذهبی آمریکا را نادیده گرفته و جالب است بدانید ما هم در دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران در سال ۲۰۰۵ با مشکل مشابهی روبه رو شدیم. یعنی برخلاف تمام ارزش های انسانی و اسلامی شاهد بودیم که چطور برخی کاندیداها برای به دست آوردن آرا به تخریب رقیب مبادرت کردند.
جالب است که ایران و آمریکا هر دو بافت اجتماعی مذهبی دارند و به رغم این واقعیت بعضی کاندیداها در هر دو سوی دنیا نتوانسته اند جامعیت اخلاقی خود را بروز دهند.
هیلاری مانند زنان دیگری که سعی دارند به اوج قدرت سیاسی برسند از ویژگی های زنانه خود استعفا داده و نتوانسته از خصوصیات زنانه یعنی عواطف صادقانه، منش اخلاقی و گذشت و صبوری در تبلیغات انتخاباتی بهره گیرد. در این مسابقه هیلاری ویژگی های زنانه خود را انکار کرده و پیام اشتباهی را برای مردمش فرستاده است. او سعی کرده بگوید برای رییس جمهور شدن «مرد این کار است»، در حالی که باید می گفت «زن این کار است».
تعجبی ندارد وقتی که می شنویم «باراک اوباما» رقیب سیاه پوست هیلاری حمایت زیادی را در میان لایه های فرهنگی و نژادی آمریکا به دست آورده است. آمریکا یی ها خواهان تغییر جدی هستند. اما باید بدانند که اگر به ماهیت دموکراسی نظام سیاسی خود اعتقاد دارند تک تک آنها در مقابل تصمیماتی که گرفته و رایی که می دهند باید پاسخگو باشند. آن هم پاسخگویی نه فقط درباره زندگی میلیون ها آمریکایی، بلکه درباره میلیاردها انسان دیگر در جهان که تحت تاثیر تحولات ناشی از این انتخابات قرار خواهند گرفت».
نویسنده : معصومه ابتکار
منبع : وبلاگ نویسنده
منبع : روزنامه مردم سالاری