نوبت همدلی

۱) با تایید صحت انتخابات ریاست جمهوری دهم از سوی شورای نگهبان، پرونده این دوره از انتخابات رسماً بسته شد. شاید بتوان انتخابات ۲۲ خرداد را یکی از پرفراز و نشیب ترین فرآیندهای رأی گیری در تاریخ ۳۰ ساله انقلاب به شمار آورد. هرچند پیش از آغاز فعالیت های انتخاباتی، تحلیل ها نشان می داد با توجه به حجم خدمات دولت نهم و تلاش شبانه روزی دولتمردان برای بسط عدالت و امنیت حتی در دورترین و محروم ترین نقاط کشور ، هم چنین حاکمیت گفتمان امام و انقلاب، رویکرد مردم به اصولگرایی بار دیگر احمدی نژاد را بر مسند اجرایی کشور بنشاند- که البته با رأی قاطع و بی نظیر مردم این مطلوب حاصل شد- اما بر خلاف آنچه تصور می شد که پایان رقابت ها، آغاز همدلی و همراهی و قبول نظر اکثریت باشد، رفتار برخی از کاندیداها، صحنه انتخابات- خصوصاً بعد از اعلام نتایج- را به گونه ای رقم زد تا کام مردم از حضور و مشارکت ۸۵ درصدی و انتخاب رئیس جمهوری با آرای بالا، شیرین نشود.
داعیه ابطال انتخابات که از سوی برخی از نامزدها و حامیان آنان مکرراً مطرح می شد، بدون آنکه دلیل و مستندات قانع کننده ای برای آن ارایه نمایند، در بین آحاد رأی دهندگان، حتی آنهایی که محمود احمدی نژاد انتخابشان نبود، نوعی اهانت به مردم تلقی می شد؛ چرا که لازمه دموکراسی قبول حاکمیت اکثریت بر اقلیت است و اگر شائبه تقلب و تخلفی هم در بین بود، قانون مجاری آن را مشخص کرده بود.
القای تقلب گسترده در انتخابات و البته جلوی چشم چند هزار نماینده کاندیداها پای صندوقهای رأی (!) ابتدا پای هواداران یک نامزد را به خیابانهای شهر برای مطالبه حقی که از دست رفته می پنداشتند، باز کرد و پیامد آن آشوب ها و تعرضاتی درگرفت که اراذل و اوباش سازمان یافته آن را به پا کردند و زهر این فتنه را به کام مردم و نظام ریختند.
وقایع و ماجراهای بعد از انتخابات- که البته بهانه ای برای بروز نافرمانی های مدنی از پیش طراحی شده علیه انقلاب و نظام بود- به قدر لزوم کالبدشکافی شده است. البته سیر تحقیقاتی پرونده های دستگیرشدگان اغتشاشات اخیر اعم از عوامل میدانی و مسببین و محرکین و اطلاع رسانی شفاف دراین باره نیز می تواند دست های پشت پرده و نیات شوم و براندازانه را در داخل و خارج از کشور هویدا سازد.
اگرچه غبار اغتشاشات و آشوب گریهای پیش آمده که «فتنه»ای علیه مردم و خط امام و رهبری بود حقیرتر از آن به شمار می آمد که گردی بر دامان خورشید فروزنده انقلاب بنشاند اما در این ماجرا مرزبندی برخی از گروه ها و شخصیت های سیاسی با اصول انقلاب و نظام و ولایت فقیه که جوهره اصلی انقلاب بزرگ خمینی(ره) است، برای همگان مشخص شد.
فارغ از وظیفه ای که برعهده دستگاههای امنیتی و قضایی کشور درباره عوامل و مسببین فتنه انگیزیهای اخیر قرار دارد تا چشم فتنه را کور کرده و بساط فتنه گری را از کشور امام زمان(عج) برچینند، اما آغوش پدرانه نظام برای بازگشت آن عده از فرزندانی که به فریب و نه از روی ماموریت پای در مسیری کج گذاشته، حرمت نگاه نداشته و سفره خود را از انقلاب و نظام سوا کرده بودند، باز است.
۲) دهه چهارم انقلاب، دهه پیشرفت و عدالت نامیده شده است. دولت دهم که ادامه دولت اصولگرای احمدی نژاد است و با آرای بیشتری نسبت به دوره قبل بر سر کار خواهد آمد، باید دولتی قوی تر بوده و کارآمدی بیشتری از خود نشان دهد. علیرغم سرمایه گذاری هنگفت دشمنان برای آنکه گفتمان امام و انقلاب و ایستادگی و مقاومت در برابر مطامع استکباری آنان جای خود را به استراتژی سهله و سمحه و وادادگی در برابر دشمن دهد و برنامه ریزی و هدف گذاری های مشخص آنان برای آنکه نام احمدی نژاد از صندوق های رأی بیرون نیاید و هم چنین آشوب و اغتشاش و کمرنگ جلوه دادن نتیجه انتخابات ناکام ماند اما از سوی دیگر حضور حماسی مردم پای صندوق های رأی و انتخاب احمدی نژاد که برخاسته از تفکر اصولگرایی است و تجمعات میلیونی در طرفداری از رئیس جمهور منتخب، به خودی خود بار دولت دهم را سنگین تر می کند.
مردم خواهان عدالت و ریشه کن شدن فقر از جامعه اند. رهبر معظم انقلاب با نگاه دقیق خود دراین باره می فرمایند: «باید حلقه سازندگی ها، توفیق ها و پیشرفت ها را به زندگی مردم متصل کرد و با برنامه ریزی عدالت خواهانه و تلاش بی وقفه فقر را از کشور برچید. فساد را ریشه کن کرد. شکاف فقیر و غنی را از بین برد و با تحقق عدالت اجتماعی و عمق بخشیدن به باورهای دینی و ملی، ایران را به الگویی توانا، مقتدر، پیشرفته و شایسته این ملت تبدیل ساخت.»
دولتی که قریب به ۲۵ میلیون رأی مردم- بخوانید ۴۰ میلیون- را پشتوانه خود دارد، بدون شک بایستی ظرفیت های لازم و کارساز را برای تحقق منویات رهبری انقلاب ایجاد نماید.
تصور عمومی مردم از چند سال دوره اول هر دولت جدیدی که روی کار می آید آن است که بخشی از ظرفیت ها و توانمندی دولتمردان و دستگاه اجرایی کشور صرف رفع و رجوع کارها و طرحهای نیمه تمام دولت قبل شده و مدتی طول می کشد تا مصادر اجرایی و دولتی کشور در مداری که دولت جدید ترسیم نموده قرار گیرند. دولت دهم این دوره را پشت سر گذاشته و اکنون صاحب تجربه ای ۴ ساله در کشورداری است.
به همین میزان مردم انتظار دارند تا دولت جدید با رفع ضعف ها و نواقص قبلی و با تشکیل کابینه ای کارآمد در همه ابعاد داخلی و خارجی قوی تر از گذشته ظاهر شود. تجربیات دولت قبل، سرمایه دولت دهم به حساب می آید. لازم است دولت با کوله باری از تجربیات و آزمون و خطاهای ۴ ساله، با سرعت، دقت و کیفیت بالاتری به مردم خدمت کند. بدون تردید حضور و مشارکت بالای مردم در این دوره از انتخابات علاوه بر لبیک به رهبری انقلاب و اعتماد به نظام اسلامی، امید به آینده ای بهتر با اتکاء به شیرینی ذائقه آنان از خدمات دولت نهم نیز بوده است.
دولت جمهوری اسلامی، دولت مردم ایران است چه آنهایی که به آقای احمدی نژاد رای داده اند، چه آنهایی که آراء خود را برای سایر کاندیداها به صندوق ریخته اند و چه آنهایی که حتی در رای گیری شرکت نکرده اند. دولت دهم دولت ۷۰ میلیون ایرانی است. کسانی که «عدالت» و «پیشرفت» را همراه با هم می خواهند. توسعه و پیشرفت در تمامی بخش های تولید ثروت، افزایش بهره وری، پیشرفت در اتحاد ملی و یکپارچگی امت اسلامی، پیشرفت در علم و فناوری، پیشرفت در اخلاق، معنویت و ارزشهای انسانی، کم کردن فاصله طبقاتی و پر کردن شکاف فقر و غنا، پیشرفت در رفاه عمومی، امنیت اخلاقی واجتماعی، انضباط اجتماعی و وجدان کاری، اعتماد به نفس ملی و در یک کلام سرافرازی ایران اسلامی.
احمدی نژاد در طول تصدی دولت نهم نشان داده که مرد میدان کار و تلاش است و شجاعانه وارد عرصه های گوناگون می شود. او اکنون با آرای بالای مردم مجدداً به کرسی ریاست جمهوری و مسند خدمت به ملت رسیده و اکنون نیک می داند که انتظار و توقع مردم در برخورداری از خدمت و عدالت و پیشرفت بیشتر از پیش است. رئیس جمهور باید با تکیه بر شایسته سالاری و با دیدی فراخ و دستی گشاده از تمام ظرفیت مدیریتی و کارشناسی کشور بهره برده و با تشکیل کابینه ای قوی و مدیران دولتی کارآمد پاسخ مهربانی های مردم در حق خویش را بدهد.
مردم طعم شیرین خدمت، عدالت و پیشرفت را چشیده و مزه مزه کرده اند. به پاکی، صداقت و تلاش بی وقفه دولت ایمان دارند و برای حرکتی پرشتاب تر از پیش آماده اند.
علیرغم فراز و نشیب های بسیار، پرونده دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بسته شد. اکنون نوبت همراهی و فشردن دستان رئیس جمهور و دولت آتی ایشان است. اختلافات را کنار بگذاریم. آراء مردم را محترم بشماریم. از سلیقه های حزبی و جناحی صرف نظر کنیم و دست در دست هم در راه آبادانی میهن عزیزمان بکوشیم.

حمید امیدی

منبع : روزنامه کیهان