یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

مدیترانه‌ای - MEDITERRANEO


سال تولید : ۱۹۹۱
کشور تولیدکننده : ایتالیا
محصول : جانی میزوینی
کارگردان : گابرلیه سالواتورس
فیلمنامه‌نویس : انتسو مونتولئونه
فیلمبردار : ایتالو پتریچیونه
آهنگساز(موسیقی متن) : جان کارلو بیگاتزی و مارکو فالاجانی
هنرپیشگان : دیه‌گو آباتانتوئونو، کلودیو بیگالی، جوزپه چدرنا، کلودیو بیزیو، جی‌جیو آلبرتی، اوگو کنتی و ممو دینی
نوع فیلم : رنگی، ۹۰ دقیقه


ـ در آغاز جنگ جهانی دوم، هشت سرباز ایتالیائی به همراه یک الاغ به جزیره‌ای دور افتاده در دریای اژه فرستاده می‌شوند تا به عنوان پیش قراولان فاشیست از آنجا دفاع کنند. هنگامی که گروه پا به جزیره می‌گذارند با شعاری که مردم روی دیوار نوشته‌‌اند از آنان استقبال می‌شود: ̎یونان گور ایتالیائی‌هاست̎. شب هنگام، صداهای مشکوکی می‌شنوند و با تیراندازی تصادفاً الاغ خود را می‌کشند و بر اثر یک سلسله انفجار، قایق جنگی‌شان را غرق می‌کنند و بدین ترتیب ارتباط‌شان با جنگ و سرزمین اصلی ایتالیا قطع می‌شود. اما رفته رفته آرامش حاکم می‌شود و ارتباط صمیمانه‌ای میان سربازان و اهالی دهکده به وجود می‌آید. یک روز، یک خلبان سیسیلی، هواپیمای صدمه دیده‌اش را در جزیره فرود می‌آورد و خبر می‌دهد که حکومت موسولینی سقوط کرده، جنگ داخلی ایتالیا را فرا گرفته و فاشیست‌ها فراری شده‌اند. چندی بعد یک کشتی انگلیسی حامل یونانی‌هائی که توسط آلمانی‌ها به اسارت گرفته شده‌ بوده‌اند، به جزیره می‌رسد و می‌خواهد سربازان را به سرزمین اصلی‌شان برگرداند. چند تن از آنان در جزیره می‌مانند و باقی بر می‌گردند. سال‌ها بعد، یکی از سربازها به نام ̎مونتینی̎ (بیگالی) برای دیداری به همان جزیره ـ که حالا تبدیل به یک منطقهٔ توریستی شده ـ می‌رود. او در کمال تعجب ̎لوروسو̎ (آبانتوئونو) یکی از هم قطاران دوران جنگش را در آنجا می‌یابد که سرخورده و نومید به زندگی‌اش ادامه می‌دهد. آنان به اتفاق به سراغ ̎فارینا ̎ (چدرنا)، یکی دیگر از سربازان که به ایتالیا برنگشته بوده، می‌روند و سه نفری در باب این مقوله تأمل می‌کنند که چطور پس از آن چند سال اقامت رویائی‌شان در این جزیره، زندگی به انتظارات‌شان پاسخ داده است.
ـ به جز استثنا، تصاویر سینمائی مدیترانه بطور ملال‌آوری قلابی و مصنوعی شده‌اند و قرار است گریزگاهی از منظرهٔ شهرهای شمالی باشند؛ با غروب سرخ و نوای بوزوکی. قبلاً این گونه فیلم‌ها را با طنز و شوخی‌ می‌ساختند، مثل یکشنبه‌ها هرگز جولز داسین (۱۹۶۰). اما امروزه بیشتر و بیشتر کاتالوگ آژانس‌های مسافرتی را تداعی می‌کنند. کمدی مفرح سالواتورس در تمام دام‌های آشنای این فیلم‌ها می‌افتد و بیش از حد به کلیشه‌ها اتکا می‌کند: سربازان ایتالیائی دوست داشتنی و ناکارآمد، ترک‌های دزد، افسران شق و رق انگلیسی، دختری در پی عشق، خیابان‌گردی خوش قلب و شب‌های نوشخوارگی و مغازله. ستایشی است از وحدت مردم مدیترانهٔ جنوبی و دفاع از زندگی آزاد و لذت جویانه‌شان. سالوارتورس بیش از همه در ترسیم جنگ به عنوان عامل معلق شدن فعالیت‌های عادی این زندگی موفق است.


همچنین مشاهده کنید