شیعه خاص علی

اما، اما علی جز چاههای پیرامون مدینه، چاههای نخلستان صاحب سری نداشت، اگر می داشت چرا سر در حلقوم چاه برد ؟ ... چرا تنها بنالد ؟ چرا دردهای بی رحم و سنگینش را ناچار باید در چاه بریزد ؟ اینها جزبه خاطر آن است که علی تنها است ؟ در میان شیعیانش نیز تنها است ؟ ....
و ماه ، این مسافر تنها ، آواره دشت های خاموش و خلوت آسمان ..... در نخلستان های ساکت پیرامون مدینه چشم به راه علی بود . این زندانی تنهای خاک ، مهتاب پرشکوه و بلند و زیبای زمین . این در انبوه شیعیانش مجهول تا مگر همچون هر شب از شهر پلید و از غوغای زشت نفیرها و خور خورهای مردمی که درپستوی خانه های تنگ و تاریکشان خسبیده اند ... خود را نجات دهد و به دامن مهربان و پاک آشنای خود مهتاب کشد و .. آهسته و آرام و آسوده شب را و ساعت هایی از شب را با تنها یار محرم و صاحب سر و شیعه خاص و علی شناس خویش ، چاه ، گفتگو کند .... و با « تکانده حوصله اش » باز به شهر باز گردد ، شهری که دوست و دشمن باز مشت ها و کیسه ها و دامن هاشان را پر از دانه های درد کرده اند تا پیش او بریزند و او همه را برچیند ...
از چه می ترسد چرا چنین سراسیمه است ؟ ... علی که در آغاز جنگ مخوف جمل به فرزندش چنین پند می دهد که :« کوه ها بجنبند و تو مجنب ! دندان هایت را به خشم بر هم بفشار تا فرق سرت در دم شمشیری که فرو می آید مقاومت کند ...»
علی از مرگ می ترسد ؟ او به فرزندش آموخته است که :« همچون گردنبندی بر گردن دختری جوان ، مرگ برای مرد زیباست » ..... علی از فقر می ترسد؟ علی به فقر شکوه و افتخار بخشیده است ، به فقر غنا و استغنا داده است . روحی را که در زیستن نمی گنجد ، دلی را که از این دنیا بزرگتر است ، چه چیز در زندگی و جهان است تا به دردش آورد ؟ از دشمنی ها و دشنام ها می هراسد ؟ زوزه سگان چگوه مهتاب را پریشان می تواند کرد ؟ دامان دریارا کدام پوزه ای می تواند آلود ؟ ...
علی از چه می ترسد ؟ علی چرا می نالد ؟ این دو پرسشی است که همواره در طول تاریخ مطرح است و با شگفتی از آن سخن می گویند ..... غالبا شیعیان می گویند علی از اینکه حقش را در خلافت غصب کرده اند و محرومش کرده اند ناله می کند !! وای که این سخن از زبان شیعیان شنیدن برای علی چه دردآور است !!
.... علی در طول چهارده قرن چشم به راه شیعه ای است که بدین سئوال پاسخ گوید ... .. شیعه خاص علی صاحب سر علی کسی است که این دو را بداند .
«برگرفته از کتاب هبوط در کویر - دکتر علی شریعتی»

منبع : بازدم