دوشنبه, ۱۹ آذر, ۱۴۰۳ / 9 December, 2024
مجله ویستا
ویژگیهای «ذوالجناح»
▪ پرسش:
ذوالجناح یا اسب مخصوص امام حسین(ع) که در مقاتل از آن به نیکی یاد شده است از چه ویژگی هایی برخوردار بود؟
▪ پاسخ:
اسب حیوانی است که امتیازات زیادی نسبت به سایر حیوانات دارد و از استعداد و هوش بالائی در جهت ترقی و کمال برخوردار است و اساساً ماهیت او از حیوانات دیگر کاملا متفاوت است. بویژه اسب حضرت امام حسین(ع) که ممکن است در سایه تأثیر ولایت و مهربانی امام حسین(ع) از فهم بیشتری برخوردار باشد.
پیامبر اعظم(ص) می فرماید: اسب سرفراز باعث خیر و نیکی است. همچنین امام موسی کاظم(ع) می فرماید: اسب نیکو باعث سعادت و مروت آدمی است. نسل اسب امام حسین(ع) برمی گردد به اسب امام علی(ع) و نسل اسب امام علی(ع) بر می گردد به نسل حضرت محمد(ص) که یک اسب بسیار تندرو با بدنی نرم و گردنی دراز و یال زیبا و لطیف بود و بهترین اسبان عربی بود و در زمان پیامبر اسلام حضرت محمد(ص) همسرش خانم خدیجه که زنی ثروتمند بود بهترین اسب عرب را برای پیامبر(ص) خرید و اسب امام حسین(ع) از نوه های اسب پیامبر اسلام(ص) است. رنگ بدن اسب امام حسین(ع) را گویند که سفید بود. امام حسین(ع) از بهترین و حلال ترین گیاهان و سبزیجات به اسبش غذا می داد. به اسبش نامهربانی نمی کرد بار زیاد بر او نمی گذاشت. در مسافرت ها اول به اسبش آب می داد بعد خودش آب می خورد نام اسب حضرت امام حسین(ع) ذوالجناح بود (یعنی دارای دوبال بهشتی) که سریع ترین و قوی ترین اسب روزگار خودش بود در تاریخ آمده یاران یزید خیلی سعی و تلاش کردند که صاحب اسب امام حسین(ع) بشوند، اما اسب فقط به امام حسین(ع) و اهل بیت محترم(ع) سواری می داد. و به هیچ کس دیگری سواری نمی داد و چموش می شد. اسب فقط به اهل بیت(ع) عشق داشت. در کتاب های تاریخی آمده که امام حسین(ع) هر راهی را یکبار می رفت فورا آنرا یاد می گرفت اسبی بود که شهامت داشت و از سگ و گرگ و شیر و پلنگ نمی ترسید و امام حسین(ع) او را از بچگی بزرگ کرده بود خیلی با امام انس و الفت داشت و در زیبائی و راهواری بی نظیر بود.
وقتی که سیدالشهدا حضرت اباعبدالله امام حسین(ع) در سرزمین کربلا بر روی زمین جنگ قرار گرفت و براثر جراحات فراوان خون از بدن او جاری گردید، اسب آن حضرت که بدنش نیز تیر خورده بود بدن مطهر امام را با زبانش لیسید وقتی ا حساس کرد که حرکتی ندارد یال و پیشانی خود را به خون مطهر او آغشته و رنگین کرد و شیهه کنان از دست لشکر ظلم یزید گریخت، تا به پشت خیمه رسید دختران پیامبر(ص) صدای شیهه سوزناک او را شنیدند و اسب سفید زخمی بی صاحب را دیدند و پیام شهادت امام حسین(ع) را از حالات و حرکتهای اسب دریافت کردند و دور اسب مظلوم حلقه زدند و گریه می کردند.
اما این اسب شهادت حزن انگیز امام حسین(ع) را تحمل نکرد و با حالت یأس و اندوه ۳ روز آب و علف نخورد و آنقدر پشت خیمه بخاطر عشق بر امام حسین(ع) سرش را بر زمین و خاک کربلا زد تا جان باخت. خانواده محترم امام حسین(ع) با احترام او را در باغ نخلستان خرما خاک کردند. اصحاب گویند در جنگ روز عاشورا حضرت امام حسین (ع) حتی کوچکترین تازیانه و شلاق و چوبی بر اسبش نزد. بلکه اسب حرفهای امام حسین(ع) را گوش و عمل می کرد.
ـــــــــــــــــــــــــــــ
منابع
۱- حماسه حسینی جلد ۲ استاد شهید مطهری صفحه ۱۷۶
۲- نفس المهموم، صص ۲۷۳- ۲۷۲
منبع : بانک اطلاعات گردشگری
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست