۶ مارس سال ۱۹۶۰ ـ دمکراسی هدایت شده دکتر سوکارنو

ششم مارس سال ۱۹۶۰ دکتر سوکارنو با اعلام فرضیه « دمکراسی هدایت شده Guided Democracy» خود پارلمان اندونزی را منحل کرد . وی اعلام کرده بود که معتقد به آراء نصف به علاوه یک نیست ، زیرا ارزش نمایندگان با هم فرق دارد . آنان شخصیت های مختلفی هستند و تحصیلات و تجربه متفاوت دارند و درجه وطندوستی و مردم خواهی آنان نیز مساوی نیست . دکتر سوکارنو در توجیه فرضیه خود گفته بود که ما مشرق زمینی ها چشم بسته دمکراسی غربی را پذیرفته ایم .این دمکراسی که پایه آن از فلاسفه یونان باستان است برای شهرهای کوچک، و جهانی که صداقت در آن باشد و خارجیان نخواهند مداخله کنند و ...خوب است نه برای دنیای ما . نجربه ۱۲ ساله من نشان می دهد که نه مردم به آن حد از شعور و آگاهی رسیده اند که خوب انتخاب کنند و نه این که انتخاب شدگان صرفادر غم وطن و هموطنان هستند . آنان می خواهند به پارلمان راه یابند تا به نوایی برسند . به باور سوکارنو ، تا رسیدن مردم به بلوغ سیاسی و تنظیم یک دمکراسی واقعی برای اندونزی بهترین را ه ، ایجاد هیاتی از سران دلسوز ناسیونالیستها ، مذهبیون و کمونیستهای اندونزی است و برای این کار ، نخست باید میان این سه گروه اتحاد برقرار شود.
در زمان دکتر سوکار نو حزب کمونیست اندونزی سومین حزب کمونیست جهان بود. سوکارنو به سازمان ملل با این منشور و این ارکان موافقت نداشت و شدیدا متمایل به رهبری چین بر جهان سوم بود . او می گفت تا روزی که کشورهای جهان سوم ( غیر متعهد ) از خود یک خبر گزاری بزرگ و یک سازمان نیرومند و حد اقل یک سیاست اقتصادی مشابه نداشته باشند و همیاری نکنند اسثتمار خواهند شد و بدبخت خواهند بود. او باور نمی کرد که روزی ژنرالهای اندونزی به تحریک خارجی برضد او عمل کنند . وی عقیده داشت که مردم مانع چنین اقدامی خواهند شد که بعدا معلوم شد در این زمینه زیاد خوش بین بود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز