می چرخند و می جوشند

● عزاداری در آمل
مهران رضازاده در این روز تمامی مردم در مراسم عزاداری سالار شهیدان و یاران او که در عاشورا به شهادت رسیدند مشارکت می کنند و به دعا و نیایش و سینه زنی و احسان می پردازند. در این روز در خانه مردم چه در شهر و چه در روستا به روی عزاداران باز است و از آنها پذیرایی می شود که یکی از ویژگی های منحصر به فرد این منطقه است. عزاداری و تعزیه خوانی در شهر آمل معروف است. رونق و اوج آن در ۱۰روز اول محرم است. اهالی از نقاط مختلف و شهرستان های دیگر به هیات ها و تکایای خود می آیند تا در مراسم سوگواری شرکت کنند. از هیات ها و تکایای معروف آمل می توان از تکیه اسک ، دهرستاقی ها، هیات نیاکی ها، ایرایی ها، مشائی ها، آملی ها و... نام برد. مرثیه خوان ها نیز که خود بومی هستند در این مراسم شرکت می کنند. کسانی هم که نذر دارند به ترتیب نوبت ناهار یا شام نذری در تکایا و خانه های خود احسان می کنند.
سابقا مراسم تعزیه خوانی و شبیه خوانی حوادث کربلا رواج داشت و انواع لباس ، سپر، کلاهخود و زره جمع آوری و نگهداری می شد. گاهی نیز از شهرستان های اطراف برای تعزیه خوانی به آمل می آمدند. اکثر شبها بخصوص در تکیه اسک که یکی از تکایای بزرگ آمل است ، به حالت ایستاده و با خواندن مرثیه های ضربی و آهنگین سینه می زنند. عمل این حلقه ایستاده را که می چرخد «جوش زدن » می نامند. یک نفر در وسط حلقه حفظ هماهنگی و نظم را به عهده دارد تا آهنگ سینه زنی را تنظیم کند. معمولا انبوه سینه زن ها تلاش می کنند با ابراز احساسات در میان مردم به ثواب اخروی برسند. ظهر عاشورا که مراسم سینه زنی به اوج خود می رسد، اسبی را با پارچه سفید که تمامی آن با ماده قرمز رنگ که نشان محل خون و نشان تیرهای اشقیاست و همچنین با شمشیر و چکمه می آرایند و به شکل ذوالجناح درمی آورند و در شهر می گردانند. مرثیه خوانان پیشاپیش ذوالجناح در کوچه های شهر راه می افتند و از مردم نذوراتی برای برگزاری مراسم بعدی جمع می کنند. این مراسم که با شرکت تمامی اهالی همراه با علم و کتل و اسب ذوالجناح انجام می شود، مرثیه بسیار معروفی دارد: بخوانید ای هواداران زینب حدیث درد بی درمان زینب بگویید و بگریید و بنالید شب و روز از غم پنهان زینب

منبع : مازندنومه