ارزیابی درونی گروه آموزش پرستاری کودکان دانشگاه علوم پزشکی سمنان، سال ۱۳۸۱

● سابقه و هدف:
کیفیت در یک نظام دانشگاهی با عملکرد شغلی دانش آموختگان، نتایج پژوهش های انجام شده و خدمات تخصصی ارتباط مستقیم دارد و ارزشیابی قضاوت در مورد کیفیت و دست یابی به اهداف نظام آموزش را ممکن می سازد. بنابراین هدف از این پژوهش ارتقا کیفیت آموزشی گروه پرستاری کودکان دانشگاه علوم پزشکی به واسطه ارزیابی درونی بوده است.
● مواد و روش ها:
در این ارزیابی، اعضای هیات علمی گروه پرستاری کودکان، عوامل پشتیبانی (فضا و تجهیزات، آموزش تئوری و بالینی و وسایل و تجهیزات کمک آموزشی)، جایگاه سازمانی (مدیرگروه بهداشت و پرستاری کودکان و اعضای هیات علمی گروه) و فرآیند آموزش - یادگیری (وضعیت تحصیلی دانشجویان کارشناسی پیوسته و ناپیوسته پرستاری قبل از اخذ درس پرستاری کودکان، میزان دست یابی دانشجویان به اهداف آموزش تئوری و بالینی و نظرات دانشجویان در مورد فرآیند آموزش تئوری و بالینی) را از طریق الگوی اعتباربخشی، مورد ارزشیابی قرار دادند. جمع آوری داده ها توسط ۲۴ پرسشنامه همراه با ۴۳۸ معیار انجام گردید. سپس میانگین امتیازات، توسط طبقه‌بندی گورمن مقایسه شدند و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
● یافته‌ها:
در این مطالعه، عوامل پشتیبانی امتیاز ۳.۵۲ را در رده "بیش از رضایت‌بخش" کسب نموده، که کمترین و بالاترین امتیاز به ترتیب مربوط به فضای آموزش تئوری و وسایل کمک آموزشی بود. جایگاه سازمانی نیز امتیاز ۳.۳۵ را در رده "بیش از رضایت بخش" کسب نمود. هم چنین از نظر فرآیند آموزش - یادگیری گروه پرستاری کودکان با امتیاز ۴.۰۵ در رده "قوی" قرار گرفت.
● نتیجه گیری:
پس از تجزیه و تحلیل نتایج، گروه پرستاری کودکان امتیاز ۳.۶۵ را در رده بندی "خوب" از معیار گورمن، از کل عوامل مورد ارزیابی مذکور کسب نموده، که خود می تواند نشان گر وضعیت مطلوب گروه باشد.

علی فخرموحدی
فاطمه احدی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی