قدرت مگنوم - Magnum Force

سال تولید : ۱۹۷۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : مالپاسو
کارگردان : تد پُست
فیلمنامه‌نویس : جان میلیوس و مایکل چیمینو، بر مبنای داستان میلیوس از شخصیت‌هائی خلق شده توسط هاری جولیان فینک و ریتا م. فینک.
فیلمبردار : فرانک استنلی.
آهنگساز(موسیقی متن) : لالو شیفرین.
هنرپیشگان : کلینت ایست‌وود، هال هالبروک، میچل رایان، دیوید سول، فلتن پری، رابرت یوریچ، کیپ نیون، تونی جورجو، ریچارد دِون، کلیفورد پلو و کریستین وایت.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۴ دقیقه.


یک پلیس موتورسوار، اتوموبیل «کارمینه ریکا»ی قاچاقچی (دِون) - که تازگی از دادگاه تبرئه شده و از این بابت خیلی به خود می‌بالد - و سه نفر از هم راهانش را متوقف می‌کند و همه آنان را می‌کشد. «بازرس هاری کالاهان» (ایست‌وود) و همکار سیاه‌پوستش، «ارلی اسمیت» (پری) سر می‌رسند و خیلی زود «ستوان نیل بریگز» (هالبروک) را که اغلب «هاری» را به‌خاطر روش‌های خشونت‌آمیزش به مأموریت‌های تعقیب و مراقبت می‌فرستد، به خشم می‌آورند. «هاری» بقیه روز را به آموزش «ارلی» برای مقابله با جوانان دله‌دزد و جلوگیری از دزدیدن هواپیمائی در فرودگاه سن فرانسیسکو می‌گذراند. بعدتر او «چارلی مکوی» (رایان)، یک دوست قدیمی و پلیسی موتورسوار را که از بی‌کفایتی قوه قضائیه خشمگین است و چهار پلیس تازه کار اما ماهر در تیراندازی را ملاقات می‌کند. وقتی چند تن دیگر از شخصیت‌های دنیای تبهکاران کشته می‌شوند، «بریگز»، «هاری» را مأمور تعقیب «فرانک پالانچو»ی گنگستر (جورجو) می‌کند. «هاری» نگران از اینکه ممکن است «مکوی» قاتل باشد، پس از کشته شدن «لو گوزمن» (پلو)، مهره اصلی دنیای موادمخدر، و به‌دنبال آن قتل کشته شدن «لو گوزمن» (پلو)، مهره اصلی دنیای موادمخدر، و به‌دنبال آن قاتل «مکوی» به آن چند پلیس تازه کار مشکوک می‌شود. وقتی دستور می‌گیرد تا «پالانچو» را دستگیر کند، آنان را با خود می‌برد و در نبردی که رخ می‌دهد، یکی از آنان کشته می‌شود. سپس سه پلیس دیگر به «هاری» می‌گویند که آنان جزو گروهی هستند که شخصاً با جنایتکاران برخورد می‌کنند و او همکاری با آنان را رد می‌کند. به‌زودی بمبی در صندوق پستی‌اش پیدا می‌کند. «ارلی» نیز به‌همین شیوه کشته می‌شود و وقتی «هاری» ماجرا را «بریگز» می‌گوید، معلوم می‌شود که خود او رهبری گروه را برعهده دارد. سپس او را به یک کارگاه قدیمی کشتی‌سازی می‌برند تا بکشند، اما «هاری» فرار می‌کند و یکی یکی آنان را می‌کشد و در انتها «بریگز» را از پا در می‌آورد.
* فیلم به‌دنبال موفقیت هاری کثیف (دان سیگل، 1971) ساخته می‌شود. اما این‌بار «هاری» شخصیت متفاوتی دارد: نژادپرست نیست، از همکاری یک سیاه‌پوست بهره می‌گیرد و مهربان و تا حدی رُمانتیک می‌نماید. در فیلم استنباط می‌شود که در آمریکا افراد جذاب و مسلح بیش از قانون می‌توانند در مبارزه با تبهکاران موفق باشند! به‌نظر می‌آید فیلم‌نامه میلیوس قصد دارد اساطیر وسترن را بیش از پیش در این فیلم‌های پلیسی نمود بدهد. پُست در کارگردانی‌اش بیش از هر چیز «هاری» را به‌عنوان نمود استفاده یا سوء استفاده اجتماعی از قدرت نشان می‌دهد. اما مضامین او به‌سختی از سطح به عمق می‌رسند.