یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

رئیس مرده است - The Don Is Dead


رئیس مرده است - The Don Is Dead
سال تولید : ۱۹۷۳
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هال رالیس
کارگردان : ریچارد فلایشر
فیلمنامه‌نویس : ماروین ه_. آلبرت، برمبنای رمانی نوشته خودش.
فیلمبردار : ریچارد کلاین.
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گُلداسمیت.
هنرپیشگان : آنتونی کوئین، فردریک فارست، رابرت فورستر، آل لتی‌یری، جوآن مردیت، انجل تامپکینز و چارلز سیوفی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۷ دقیقه.


وقتی پدر خوانده یک گروه مافیائی می‌میرد، «فرانک ریگابولتو» (فورستر) تحت حمایت «دون آنجلو دیمورا» (کوئین) قرار می‌گیرد و قلمرو پدرش بین «دیمورا» و «دون برناردو» (روسو) تقسیم می‌شود. در غیاب «دون برناردو»، مشاورش، «لوییجی اورلاندو» (سیوفی) جایش را می‌گیرد «اورلاندو» که می‌خواهد تا پیش از بازگشت «برناردو» تمام شهر را تحت کنترل بگیرد، با کمک همسر جاه‌طلبش، «مری» (مردیت)، «روبی» (تامپکینز)، محبوبه «فرانک» را به «دیمورا» معرفی می‌کند، با این بهانه که «دیمورا» می‌تواند به او در حرفه خوانندگی‌اش کمک کند. «دیمورا» که از ماجرا خبر ندارد، با او ارتباط برقرار می‌کند. وقتی «فرانک» به شهر باز می‌گردد، «اورلاندو» جریان را برایش می‌گوید و او وحشیانه «روبی» را کتک می‌زند. حالا «دیمورا»ی خشمگین دستور انتقام‌جوئی می‌دهد و در اینجا «فرانک» از «تونی فارگو» (فارست)، هفت‌تیرکشی قابل اعتماد کمک می‌گیرد، «تونی» و برادرش، «وینس» (لتی‌یری) سال‌ها قبل برای «خانواده ریگابولتو» کار می‌کردند، اما حالا می‌خواهند دور از این ماجراها باشند. بالاخره «تونی» با بی‌میلی قبول می‌کند و ترتیب ربودن برادر «دیمورا» را می‌دهد؛ خود «دیمورا» به‌علت ناراحتی قلبی در بیمارستان بستری است. «دیمورا» همه‌جا شایع می‌کند که مرده است تا برادرش آزاد شود، سپس گاراژ برادران «فارگو» را منفجر می‌کند و «وینس» را می‌کشد. چندی بعد «فرانک» نیز به دست یکی از افراد «دیمورا» کشته می‌شود و «تونی» به تمام بخش‌های امپراتوری حمله می‌کند و در یک یورش به مقر آنان، برادر «دیمورا» و بیشتر افراد او را می‌کشد. «دیمورا» دچار حمله قلبی می‌شود و «اورلاندو» نیز از اینکه نقشه‌اش با موفقیت اجرا شده، خوشحال است. اما «دون برناردو» به‌طور غیر منتظره‌ای از زندان آزاد می‌شود و «مری» به «اورلاندو» خیانت می‌کند و ماجرا را به «برناردو» می‌گوید. سپس هر دو زن و شوهر کشته می‌شوند. سرانجام «برناردو» در حضور «دون دیمورا» که حالا مفلوج و ساکت روی ویلچر نشسته است، «تونی» را «دون» / رئیس اعلام می‌کند.
* فیلم، که داستان آن در شهری ناشناخته (فیلم‌برداری شده در استودیو) می‌گذرد، جزو آن دسته از آثار پُرفروشی قرار می‌گیرد که بهتر از آنچه انتظار می‌رود به‌نظر می‌رسند. در این «نیمچه» پدرخوانده (فرانسیس فورد کوپولا، 1972)، جنگ قدرت میان گروه‌های مافیائی تصویر می‌شود، اما مجموع داستان، حال و هوای یک تریلر رده ب را پیدا می‌کند، که گنگسترهای آن طبق رسوم مافیائی درگیر مبارزه می‌شوند. اما فلایشر به سبک خود آن را پرداخت می‌کند و - بدون هیچ اظهار نظر اخلاقی - به پایان می‌برد.


همچنین مشاهده کنید