تا ایستگاه آخر چقدر مانده؟

حتما نباید کارشناس بیمه و یا مسوول کفن و دفن بود تا فهمید طول عمر افراد در آمریکا بالا رفته است. گزارش‌ها نشان می‌دهند تعداد هشتاد، نود یا حتی صد ساله‌ها رو به افزایش است. افراد زیادی هستند که بیش از ۸۵ سال در آمریکا عمر می‌کنند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ هشتصد هزار آمریکایی تولد صدسالگی خود را جشن می‌گیرند.
کارشناسان می‌گویند جمعیت رو به رشد سالمندان که در نتیجه افزایش سطح سلامت اجتماعی و پیشرفت طب سالمندی به وجود آمده است در آینده موسسات تامین اجتماعی و بیمه‌های سالمندان را در معرض خطر جدی مالی قرار می‌دهد، ولی مطالعات و تلاش‌های متخصصان بیش از همه بر سلامت و کیفیت زندگی افراد سالمند متمرکز شده است (در واقع هم به عرض و هم به طول زندگی می‌پردازند!)...
مشتری پر و پا قرص یکی از استخرهای لس‌آنجلس یک قاضی بازنشسته بود که از نود سالگی تا یک هفته پیش از فوتش در ۹۷ سالگی، هر روز صبح شنا می‌کرد. ایروینگ یکی از ساکنان سرای سالمندان نیویورک برای شام تولد ۱۰۸ سالگی خود یک کت و شلوار گران قیمت کاملا مد روز سفارش داده بود‍! به گزارش دکتر فریز از دانشگاه استنفورد که در مجله نیوانگلند چاپ شد «این مثال‌ها و بسیاری دیگر نشان می‌دهند با مقابله درست با بیماری‌های سالمندی می‌توان قدرت بدنی را تا دهه نود زندگی و تا آخرین هفته‌های حیات فرد به نحو مطلوبی حفظ کرد.»
● راز طول عمر
پس از یک بررسی طولانی در نقاط متعدد جهان کارشناسان بر این اصل توافق پیدا کرده‌اند که ۳۵ درصد راز طول عمرهای بسیار طولانی مربوط به داشتن ژنی است که دانش ما نتوانسته هنوز به طور کامل آن را بشناسد. این ژن با کنترل سطح کلسترول از بیماری‌های قلبی‌عروقی جلوگیری می‌کند. هر چند متخصصان سخت در پی یافتن راه‌هایی برای تقویت این ژن هستند، ولی به هر حال کار کردن روی ۶۵ درصد بقیه، یعنی عوامل محیطی، هنوز در اولویت قرار دارند.
بسیاری از کسانی که به سنین بالای سالمندی می‌رسند خواهان زندگی مطلوب تا آخرین لحظات هستند. دکتر هال از بیمارستان‌ هایلند و متخصص طب سالمندی در مجله آرشیو طب داخلی ماه فوریه می‌نویسد: «عمری طولانی که با رنج بیماری‌های مزمن، آسیب‌پذیری، ناتوانی و وابستگی به دیگران به پایان محتوم خود برسد بازی برده نیست.» دکتر ریولین، متخصص داخلی و مدیر مرکز پیشگیری از سرطان و سوءتغذیه نیز در گفتگو‌یی می‌گوید: «برای کسب عادت‌های مناسب و داشتن یک سالمندی سالم هیچ‌وقت دیر نیست. با وجود آنکه تاثیر اقداماتی که از آغاز جوانی یا حتی کودکی آغاز می‌شوند بسیار بیشتر است، سالمندان باید بدانند تغییر شیوه زندگی در هر زمان می‌تواند برگ جدیدی در زندگی آنان باشد.»
سال گذشته دکتر ریولین در نشریه تغذیه کلینیکی آمریکا در مقاله‌ای نوشت: «یافته‌های زیادی در دست داریم که نشان می‌دهند اقداماتی که از اوایل دهه هفتاد برای پیشگیری از برخی بیماری‌های مهم مانند فشارخون، بیماری‌های قلبی، پوکی استخوان یا حتی سرطان انجام گرفته امروز به بار نشسته است» و ادامه می‌دهد: «برخی تغییرات در ترکیب بدنی مانند کاهش تراکم استخوان یا ماهیچه و تجمع چربی در بدن که به طور مشخص با بالا رفتن سن نسبت مستقیم دارد، از راه‌های گوناگون مانند بد نشستن که حتی تنفس را هم تحت تاثیر قرار می‌دهد، افتادن‌ها و شکستگی‌ها، کاهش تحرک، کاهش میزان متابولیسم و افزایش وزن (که می‌تواند به دیابت، بیماری‌های قلبی‌عروقی و برخی سرطان‌ها منجر شود) سطح سلامت و زندگی مطلوب فرد را کاهش می‌دهند، ولی با محدود کردن کالری دریافتی و دنبال کردن یک رژیم غذایی غنی از پروتئین و چربی‌های اشباع شده کم و جایگزین کردن غلات فیبردار با قندهای ساده می‌توان به میزان قابل توجهی این روند یکنواخت را کند کرد.»
● اهمیت ورزش
به عقیده دکتر ریولین با انجام ورزش‌های مرتب می‌توان از وقوع زودرس پیری (پیری در دهه ۷۰ زندگی) جلوگیری کرد. این ورزش‌ها شامل ورزش‌های هوازی (ایروبیک) کششی (برای رفع خشکی بدن و بهبود انعطاف‌پذیری و تعادل) و ورزش‌هایی هستند که با استفاده از وزن بدن تراکم استخوان و ماهیچه‌ها را حفظ می‌کنند. دکتر هال که شدیدا نسبت به دلسردی درمان سالمندان به همکاران خود هشدار می‌دهد، می‌گوید: «با کاهش چاقی‌های شکمی، کنترل فشار خون، مبارزه با مقاومت نسبت به انسولین و سطح غیر طبیعی کلسترول خون تا حدود زیادی می‌توان با کاهش هوشیاری در سالمندان مبارزه کرد» و ادامه می‌دهد: «عامل اصلی سن شناسنامه‌ای بیمار نیست، بلکه اتخاذ سیاست‌های درست پزشکی و پیگیری سلامت بیماران سالمند است.»
اظهارات دکتر هال بر پایه داده‌های آماری تحقیق ۲۵ ساله یک تیم تحقیقاتی روی ۲۳۵۷ زن و مرد است که در شروع این کار تحقیقاتی ۷۲ ساله بوده‌اند. روش زندگی ۹۷۰ مردی که تا ۹۰ سالگی و پس از آن زنده مانده بوده‌اند نکشیدن سیگار، انجام اقدامات پیشگیرانه از دیابت و فشار خون و انجام مرتب تمرینات ورزشی بوده است. در مقایسه با آنان که زنده نمانده بودند، افراد یا طول عمر طولانی‌تر ابتلای کمتری به بیماری‌های مزمن داشتند و این بیماری‌ها سه تا پنج سال دیرتر در این افراد شروع شده بود.
به گزارش تیم پزشکی بوستون که در ماه فوریه در نشریه آرشیو طب داخلی به چاپ رسید، میزان تحرک بدنی و توانایی ذهنی این افراد کاملا در سطح مطلوبی بوده است. ۶۸ درصد این افراد زندگی فرد را عالی یا خیلی خوب توصیف کرده و تنها کمتر از هشت درصد گزینه قابل قبول یا بد را انتخاب کرده بودند. تحقیقات طولانی مدت دیگری ثابت کرده ورزش کردن تنها نقطه بسیار با اهمیت برای زندگی طولانی با سطح مطلوب رضایتمندی برای زنان و مردان است. این به این معنی نیست که افراد سالمند به دلیل سلامت می‌توانند ورزش کنند، بلکه این افراد ورزش می‌کنند تا در سالمندی، سالم بمانند.

منبع:
نیویورک تایمز
۲۶ آگوست ۲۰۰۶
مترجم: مرجان یشایائی

منبع : هفته نامه سپید