سیستم های حسابداری

تاریخ پیدایش سیستمهای حسابداری بی ارتباط با تاریخ تکوین حسابداری نیست چرا که هر کجا در مورد روش ارائه اطلاعات مالی و نحوه تهیه گزارشات صحبت شود گوینده جهت انتقال نظریات خود ناچار از استفاده از مثالها و ناگزیر از استناد به روشهایی است که مجموعه این روشها و سلیقه ها در حقیقت نشان دهنده سیستم خاصی از حسابداری در صنعت یا بخش اقتصادی مورد نظر است.‏
با وجود این سابقه طولانی عصر حسابداری نوین به قرون وسطی و انقلاب صنعتی در اروپا محدود میشود عصری که افزایش چشمگیر تولیدات صنعتی رونق مبادلات تجاری و تولد موسسات و شرکتهای بزرگ را به ارمغان آورد. ازاین تاریخ بود که دیگر اداره کنندگان موسسات و شرکتها لزوما صاحبان آن نبودند.‏
سرمایه گذاران نگران اندوخته هایشان - مدیران در اندیشه ارزیابی عملکرد های خود و دولتها در فکر تامین مخارج اداره مملکت و بانکها و موسسات اعتباری نگران وصول مطالباتشان- همه و همه نیازمند اطلاعاتی بودند که فراهم کردن آنها با روشهایی قبلی ممکن نبود و این عوامل باعث ابداع روشها حسابداری نوین را پایه گذای کرد.‏
تغییرات ساختار اقتصادی در سالهای ۱۳۴۲ و بعد از آن و گسترش نظام اقتصادی نوینی که سرمایه داری وابسته گرفت سبب شد که حسابداری به عنوان فنی که نیازهای اطلاعاتی موسسات و شرکتهای جدید التاسیس رابر آورد میساخت مطرح شود. این نیاز روز افزون بازار کار به وجود حسابداران تحصیل کرده موجب آن شد که موسسات آموزش حسابداری رونق یابد.‏
یکی از پیامدهای تحولات اقتصادی اجتماعی یاد شده ظهور گروههای صنعتی بزرگ بود و همچنین با سرازیر شدن سرمایه های خارجی به ایران و حجم فعالیتهای خود امکان اداره کردن آنها با سیستم های سنتی وجود نداشتند موجب شد که سیستم های مدیریتی نوین با اقتباس از سیستم های مدیری خارجی در آنها رایج شود. استفاده از مشاوران خارجی در امر سیستم دهی در همه ابعاد فنی و مدیریت و از جمله سیستم های مالی و صنعتی موجب بروز تحولات جدی در سیستم های جدید در سایر موسسات شد.‏
شاید اولین سازمان و موسسه ایرانی که با هدف اشاعه مفاهیم نوین مدیریت و بهبود روشهای اداری و سیستم های اطلاعاتی تشکیل شد سازمان مدیریت صنعتی بود که در سال ۱۳۴۱ با تصویب هیات وزیران به عنوان سازمان وابسته به وزارت صنایع کار خود را آغاز کرد.‏

منبع : روزنامه عصر اقتصاد