داستان پلیس - Police Story

سال تولید : ۱۹۸۵
کشور تولیدکننده : هنگ‌کنگ
محصول : لنرد هو
کارگردان : جکی چان
فیلمنامه‌نویس : ادوارد تانگ
فیلمبردار : چئونگ یئوجو
آهنگساز(موسیقی متن) : کوین باسینسن
هنرپیشگان : چان، بریجت لین، مگی چئونگ، چوآ یوئن، بیل تونگ، کنت تونگ، فونگ هارک اون، لائوچی وینگ و لام کوک هونگ.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۰ دقیقه.


هنگ‌کنگ. مأمور پلیس، «کا کوئی چان» (چان)، در حمله‌ای برای دستگیری «چو تائو» (یوئن) - از قاچاقچی‌های بزرگ موادمخدر - شرکت می‌کند و در نهایت نیز به تنهائی دستگیرش می‌کند و رشوه هنگفت پیشنهادی او را هم نمی‌پذیرد. «بازرس وونگ» (بیل تونگ)، رئیس «چان»، که می‌خواهد پرونده «چو» را سنگین‌تر کند، تلاش می‌کند به او بباوراند که «سلینا» (لین) - یکی از همدستانش - قرار است در دادگاه علیه او شهادت دهد، به این امید که «چو» نقشه سوء قصد به جان «سلینا» را بریزد. در اینجا «وونگ»، «چان» را مأمور محافظت از جان «سلینا» در مقابل آدم‌کش‌های دروغینی می‌کند که پلیس برای وادار کردن «سلینا» به شهادت علیه رئیس سابقش استخدام کرده، همچنین در مقابل آدم‌کش‌های واقعی به سرکردگی قاتل حرفه‌ای، «دانی» (اون) که برای «چو» کار می‌کرده است. از طرف دیگر، وکیل زبردست «چو»، او را از زندان بیرون می‌آورد و «چو» تصمیم می‌گیرد از «چان» و «سلینا» انتقام بگیرد. تبهکاران «سلینا» را می‌ربایند و «چان» را به محل اختفای او می‌کشانند. در آنجا، «چان» با «بازرس مان» (هونگ) روبه‌رو می‌شود، پلیس فاسدی که برای «چو» کار می‌کند و قرار است ترتیب قتل «چان» را بدهد. اما «دانی» هم دستور دارد که «مان» را با اسلحه «چان» بکشد تا این‌طور به نظر برسد که این دو مأمور پلیس یکدیگر را کشته‌اند. «مان» طبق نقشه کشته می‌شود، ولی «چان»، «سلینا» را فراری می‌دهد و خود را به «وونگ» می‌رساند. هرچند تمام همکاران «چان» به بی‌گناهی او ایمان دارند، اما او بازداشت می‌شود. در این بین، «سلینا» مدارکی علیه «چو» به دست می‌آورد. تبهکاران جای او را پیدا می‌کنند، ولی «چان» از بازداشتگاه پلیس می‌گریزد، «وونگ» را گروگان می‌گیرد، و خود را به یک مرکز خرید می‌رساند که «چو» قصد دارد آنجا «سلینا» را بکشد. سپس به تنهائی «چو»، «دانی» و سایر تبهکاران را شکست می‌دهد و آنان را تحویل قانون می‌دهد.
* از بهترین فیلم‌های هنگ‌کنگیِ «مؤلفِ» سینمای هنرهای رزمی، چان در نقشی ترکیبی از «کارآگاه کلوزو»ی پیتر سلرز، «هاری کثیفِ» کلینت ایست‌وود و، حتی، «کاماندو»ی آرنولد شوارتسنگر. موفقیت فیلم در جان افتادن اکشن‌های فانتزی در لوکیشن‌هائی واقعی است (تا آنجا که گاه باستر کیتن را به یاد می‌آورد). بنا به سنت فیلم‌های چان عنوان‌بندی انتهائی بر روی نماهائی از صحنه‌های استفاده نشده یا پشت صحنه‌ها می‌آید که بسیار جذاب و سرگرم کننده است. دنباله‌ها: قسمت دوم (چان، 1988)، قسمت سوم (استنلی تونگ، 1992) و قسمت چهارم (تونگ، 1993).