سهم دوستی ها

راه را می توان پیدا کرد. این باوری است زیبا و می توان در هر شرایطی و در هر موقعیتی امیدوار بود. وقتی بتوان با قدرت گام برداشت، وقتی بتوان به خوبی ها لبخند زد، وقتی بتوان دست نیازمندی را گرفت، وقتی بتوان دست محبت بر سر کودکی تنها کشید، وقتی بتوان شانه های خمیده مردی را توان بخشید، وقتی بتوان بی پناهی را پناهگاه شد و ‎.‎..، آن وقت است که پای به راهی بزرگ گذاشته ای؛ راهی سبز، راهی وسیع، راهی زیبا که همواره در آن به روی ما باز است.
اگر دنیا را اینگونه ببینیم، اگر با اطرافمان پیوند بزنیم و خوبی ها را سهم دوستی هایمان کنیم، هیچگاه از سرچشمه و منبع انرژی و رحمت بی نصیب نخواهیم شد.
حیف است دری به وسعت ابعاد جهان به روی ما باز باشد و ما این گونه غافل به دنبال دریچه ای بگردیم.

[فاطمه فیضی]

منبع : روزنامه ایران