مرگ روی رودنیل - Death On The Nile

سال تولید : ۱۹۷۸
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : جان باربورن و ریچارد گودوین
کارگردان : جان گیلرمین
فیلمنامه‌نویس : آنتونی شافر، بر مبنای رمانی نوشته آگاتاکریستی.
فیلمبردار : جک کاردیف.
آهنگساز(موسیقی متن) : نینو روتا.
هنرپیشگان : پیتر یوستینوف، جین برکین، لویس چایلز، بتی دیویس، میا فارو، جان فینچ، آلیویا هاسی، جرج کندی، آنجلا لنزبری، دیوید نیون، مگی اسمیت، سایمن مکور کیندیل، جک واردن، هاری اندروز و سام وانامیکر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۰ دقیقه.


«ژاکلین دوبلفور» (فارو) که نامزدش، «سایمن دویل» (مکورکیندیل) را به‌خاطر دوست نزدیک خودش، یک وارثه ثروتمند آمریکائی، «لینت ریج‌وِی» (چایلز) از دست داده، تصمیم می‌گیرد آن دو را در سفر ماه‌عسل‌شان با کشتی بر روی رود نیل تعقیب کند. دیگر مسافران کشتی عبارتند از کارآگاه بلژیکی، «هرکول پوآرو» (یوستینوف) و دوستش، «سرهنگ ریس» (نیون)؛ «سالومه آتربورن» (لنزبری)، نویسنده رمان‌های هرزه‌نگارانه (که «لینت» از اقامه دعوی کرده) و دخترش، «رُزالی» (هاسی)؛ «فرگوسن» (فینچ)، جوانی کمونیست که از «لینت» به خاطر ثروتش متنفر است؛ «دکتر لودویگ بسنر» (واردن) که «لینت» در ملاء عام او را پزشک قلابی خوانده؛ «خانم وان شویلر» (دیویس) که در فکر مرواریدهای گران‌قیمت «لینت» است و همراهش، «دوشیزه باورز» (اسمیت) که پدرش در معامله با «ریچ‌وِی»ها به خاک سیاه نشسته است؛ «اندرو پنینگتن» (کندی)، دائی (لینت) و آدم مورد اعتماد او که مشکلات مالی زیادی دارد؛ و بالاخره «لوئیز بورگت» (برکین)، مستخدمه «لینت». به‌زودی جسد «لینت» را در کابینش پیدا می‌کنند. «پوآرو» در حین تحقیقاتش، هدف سوء قصد قرار می‌گیرد و «لوئیز» و «خانم آتربورن» نیز کشته می‌شوند. در اینجا «ژاکلین» از حسادت به «سایمن» شلیک و او را مجروح می‌کند. حالا «پوآرو» همه را جمع می‌کند و می‌گوید که هر کدام از آنان می‌توانند قاتل «لینت» باشند، اما در انتها فاش می‌کند که همه اینها نقشه‌ای از سوی «سایمن» و «ژاکلین» برای تصاحب ثروت «لینت» بوده. این دو خودکشی می‌کنند و می‌میرند و هنگام ترک کشتی، «فرگوسن»، و «رُزالی» دست در دست هم پیاده می‌شوند.
* ظاهراً این جا همه عوامل دست به دست هم داده‌اند تا موفقیت جنایت در قطار سریع‌السیر شرق (سیدنی لومت، 1974) تکرار شود، اما حاصل کار از هیچ نظر رضایت‌بخش نیست. گیلرمینِ متخصص فیلم‌های حادثه‌ای (از نوع «جیمز باند»ی) در فیلم‌سازی فاقد خصوصیاتی است که در مورد لومت می‌شد مجموعه آنها را سبک نامید. با این همه، بازی اغلب بازیگرانِ سرشناس فیلم (به‌خصوص لنربری، اسمیت و یوستینوف) و فیلم‌برداری کاردیف (در لوکیشن‌های مصر و انگلستان) دیدنی است.