یکشنبه, ۳۰ دی, ۱۴۰۳ / 19 January, 2025
مجله ویستا
تقابل با رشد بادکنکی
بیخودی، این سال‌ها بیراهه رفتیم. گمان كردیم كه راه پیشرفت فوتبالمان گذر از فوتبال دو قطبی است. فكر كردیم با شكستن قطب‌ها فوتبالمان پیشرفت خواهد كرد، اما نتیجه‌اش، فوتبالی شد كه قطب نداشت، اما هوادار هم نداشت. جان نداشت. خون نداشت. عشق نداشت...
سپاهان كه قهرمان شد، گفتیم اولین گام برای گذر از فوتبال دو قطبی برداشته شد. به هرحال بد هم نبود. چهره این دو تیم روی سكوهای قهرمانی و نایب قهرمانی تكراری شده بود و قهرمانی تیمی چون سپاهان هم می‌توانست تنوعی باشد، هم انگیزه‌یی برای دیگر تیم‌ها تا زنگ تفریح نباشند...
اما این قضیه گذر از فوتبال دو قطبی، به جای خوبی منجر نشد. فوتبالمان چند قطبی نشد كه هیچ، همین قطب‌هایش را هم از دست داد. شد فوتبال هیچ قطبی. فوتبال زیرصفر. بی‌تماشاگر. ضعیف. كم رمق و بی‌بنیه كه برای دیدن بازی‌های تیم ملی كسالت بارش دو هزار نفر به استادیوم می‌روند...
پس از سپاهان، قطب‌ها به خود آمدند. پرسپولیس با بگوویچ رویایی بود و استقلال قلعه‌نویی پرشور، اما پرسپولیس را به حاشیه راندند و استقلال را در روز آخر، با حواشی ناكام كردند تا پاس قهرمان شود و قطب‌ها بیشتر بشكنند كه چنین هم شد. قهرمانی به پاس رسید كه كم قهرمان نشده، اما قطب هم نشده و این قهرمانی، بی‌رمق‌ترین قهرمانی این سال‌ها بود كه دل هیچ‌كس را شاد نكرد...
سال بعدش فولاد قهرمان شد. با حمایت‌هایی كه دیدیم و دیدید و قطب‌ها بیشتر و بیشتر شكستند. نتیجه‌اش را هم امسال دیدیم كه نه تماشاگر داشتیم و نه فوتبال خوب. در آسیا هم همین فولاد قهرمان، كیسه گل شد تا بفهمیم گذر از قطب‌ها، به این معنا نیست كه بزرگان را بشكنیم. باید بزرگان جدید ایجاد كنیم كه بزرگان بادكنكی سه سال گذشته نشان دادند این كاره نیستند... اما لیگ پنجم از این حیث، اتفاق مهمی بود. استقلال در قهرمانی‌اش صدوبیست هزار نفر را به ورزشگاه كشاند. باور كنید اگر فردا روزی، پرسپولیس هم به فینال جام حذفی برسد، هین قدر تماشاگر در ورزشگاه خواهد بود. این یعنی فوتبال، یعنی نفس تماشاگر. یعنی شور بازی و نشاط فوتبال. این یعنی قطب...
كاش این اتفاق‌ها درس عبرتی برای ما باشد. فوتبال دو قطبی، بله، بد است، اما راه علاج آن شكستن این قطب‌ها نیست. این قطب‌ها باید باشند تا تماشاگر باشد. هیجان باشد. عشق باشد. راه علاج، ساختن قطب‌های دیگر است. قطب‌هایی كه یك شبه نباشند. یكباره سبز نشوند. رشد بادكنكی نداشته باشند. بلكه از دل بیایند...
حالا حالاها باید از این درس‌ها استفاده كرد. قدرت‌های جدید، قطب‌های جدید حداقل باید توان این را داشته باشند كه نه صد هزار نفر، حداقل سی هزارنفر را به ورزشگاه بكشانند. تیم‌هایی باشند كه بردنشان باعث خوشحالی هودارانشان و باختشان باعث ناراحتی آنها شود. وگرنه مفت نمی‌ارزند. باد كردن آنها نهایتی مثل فوتبال سال گذشته و دو سال گذشته‌مان را باعث خواهد شد و این یعنی مرگ فوتبال...
وقتی پاس در جام آسیا با آن شكل ناسزاوارانه به العین امارات باخت (مساوی كرد) و حذف شد، همه افسوس خوردند، اما چشمی تر نشد و دلی نلرزید. چراكه «پاس» بود. حساب كنید اگر استقلال و پرسپولیس چنین اتفاقی برایشان رخ می‌داد، چه زلزله‌یی در فوتبال رخ می‌داد...
به هرحال، از ما گفتن بود. دست از سر قطب‌هایمان بردارید. بگذارید راه خودشان را بروند. تیم‌هایی كه در لیگ كشور صد هزار نفر به ورزشگاه می‌كشانند، ارزش این را دارند كه سرور این فوتبال باشند. این، اتفاق خوبی برای فوتبال ماست كه نتیجه‌اش را در مسابقات آسیایی در استقبال تماشاگران خواهیم دید. این اتفاق كمی نیست، پس بخاطر فوتبال هم كه شده دست از سر قطب‌هایمان بردارید. آنها راه خودشان را پیدا می‌كنند، اگر ما و شما بگذاریم...
منبع : روزنامه اعتماد
ایران مسعود پزشکیان دولت چهاردهم پزشکیان مجلس شورای اسلامی محمدرضا عارف دولت مجلس کابینه دولت چهاردهم اسماعیل هنیه کابینه پزشکیان محمدجواد ظریف
پیاده روی اربعین تهران عراق پلیس تصادف هواشناسی شهرداری تهران سرقت بازنشستگان قتل آموزش و پرورش دستگیری
ایران خودرو خودرو وام قیمت طلا قیمت دلار قیمت خودرو بانک مرکزی برق بازار خودرو بورس بازار سرمایه قیمت سکه
میراث فرهنگی میدان آزادی سینما رهبر انقلاب بیتا فرهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی سینمای ایران تلویزیون کتاب تئاتر موسیقی
وزارت علوم تحقیقات و فناوری آزمون
رژیم صهیونیستی غزه روسیه حماس آمریکا فلسطین جنگ غزه اوکراین حزب الله لبنان دونالد ترامپ طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال ذوب آهن لیگ برتر استقلال لیگ برتر ایران المپیک المپیک 2024 پاریس رئال مادرید لیگ برتر فوتبال ایران مهدی تاج باشگاه پرسپولیس
هوش مصنوعی فناوری سامسونگ ایلان ماسک گوگل تلگرام گوشی ستار هاشمی مریخ روزنامه
فشار خون آلزایمر رژیم غذایی مغز دیابت چاقی افسردگی سلامت پوست