انواع آشامیدنی‌ها

● آب:
تنها آشامیدنی واقعاً لازم است. سایر نوشیدنیها نیز تأمین كننده آب به نحوی است كه برای مصرف كننده دلپذیرتر باشد. آب آشامیدنی باید خنك، صاف، شفاف، بی بو و دارای اكسیژن (كیفیت لازم برای هضم خوب) و كمی املاح باشد. آب نباید مواد سمی یا میكرب داشته باشد. قبل از استفاده از آب چشمه یا چاه باید آب مورد آزمایش قرار گیرد.برای بهبود طعم آبهایی كه طعم نامطلوب دارند می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:
▪ خنك كردن آب؛
▪ افزودن آب میوه‌های اسیدی (لیمو)؛
‌▪ افزودن شربت‌ها
▪ افزودن آب میوه‌های تغلیظ شده (انگور، سیب).
● آب‌های معدنی:
كیفیت طعم آنها اغلب بهتر از آب شهرهاست. اما تمام آنها ویژگی‌های آب آشامیدنی را ندارند. آبهای گازدار و آبهای دارای مقادیر زیاد املاح: این آبهای دارای خصوصیات و اثر دارویی غیرقابل چشم پوشی هستند، آنها را نباید مانند آب معمولی استفاده كرد.
نوشیدن آنها فقط در شرایط خاص مجاز است. با وجود این خواهیم دید كه بعد از فعالیت بدنی زیاد، این نوع آبها برای جبران ذخایر قلیایی بدن و از بین بردن اسیدوز ایجاد شده به دلیل خستگی استفاده می شوند.
● آشامیدنی‌های شور: سوپ‌ها و آش‌ها:
با سبزی‌های تازه تهیه می‌شوند. از نظر تأمین انرژی اهمیتی ندارند بلكه به سبب تأمین آب و املاح (به عنوان مثال پتاسیم و سدیم) با ارزش هستند. خوردن سوپ در ابتدای غذا یك عات غذایی پسندیده است كه نباید تغییر كند. در دوران مسابقات نباید این نوع سوپ‌ها را با آش گوشت و سوپ‌های ماهی كه جایگزین كرد.
● دم كردنی‌ها:
از ریختن آب جوش روی برگها، گلها یا دانه‌ها به دست می‌آیند كه باعث معطر شدن آب می‌شوند. در بین آنها چای و قهوه خصوصیات مهمی دارند:
▪ قهوه: ماده اصلی آن كافئین است كه روی سیستم عصبی اثر محرك دارد. بنابراین باید از افراط در نوشیدن آن خودداری كرد. با علم به اینكه مقدار كم آن بعد از غذا به هضم غذا و به تولید ادرار كمك می‌كند. قهوه عربی؛ قهوه ملایمی است نسبت به قهوه روبوستا مقدار كمتری كافئین دارد.
▪ چای: تقریباً خصوصایت قهوه را دارد اما به نسبت كمتر، چای را می‌توان بیشتر از قهوه مصرف كرد.
● شیر:
برای تعادل تغذیه‌ای ضروری است و به حالت طبیعی و یا با افزودن شكر یا عسل می‌توان استفاده كرد. شیر یك نوشابه مطلوب وقابل هضم است كه با درجه حرارت معمولی (نه سرد و نه گرم) هضم آسان‌تری دارد.
● آب میوه‌ها:
دارای همان خصوصیات میوه ها هستند. یادآوری كنیم كه باقیمانده قلیایی دارند و بدین ترتیب برای از بین بردن اسیدوز ناشی از خستگی مناسب می باشند. نباید آنها را با «نوشابه‌های دارای طعم میوه» كه حاوی مقادیر جزئی آب میوه و مقادیر زیادی آب هستند اشتباه كرد.
● نوشابه‌های گاز دار:
به هیچ وجه نباید با آب میوه‌ها اشتباه شوند چون نه دارای ارزش املاح و نه ارزش ویتامینی هستند. دو عیب عمده دارند:
▪ مقدار زیادی شكر دارند كه به رژیم غذایی معمولی و كافی ورزشكار اضافه می‌شود.
▪ گاز كربنیك آن می تواند موجب اختلال در هضم غذا شود.

منبع : موسسه اطلاع رسانی طعام اسرار