۶۰ثانیه طلایی برای بازیابی آرامش

کودک دوساله شما دیوار پذیرایی را با ماژیک خط خطی کرده است ، بچه پنج ساله تان با وجود مخالفت شما باز هم شیرینی می خواهد و فرزند هفت ساله شما دروغ می گوید؛ خب ، علت کافی برای انفجار از عصبانیت دارید، اما راه حل بهتر صبر می خواهد. اگر عصبانی شوید، در آخر کار ماجرا با یک عذرخواهی و قرار گرفتن کودک در وضع دفاعی به پایان می رسد پس به یک نقشه حساب شده احتیاج دارید و این طرح می تواند راهکار کلی باشد. خونسرد بودن به آرامش اوضاع و احوال کمک می کند و به این ترتیب فرصتی به فرزندتان می دهید تا حرف هایتان را بهتر بشنود. فریاد زدن همه چیز را خراب خواهد کرد چون فرزندتان به جای پی بردن به اشتباهش متوجه خشم و ناراحتی شما می شود پس اگر اعصاب خود را کنترل کنید کودک بهتر متوجه می شود که چه انتظاری از او دارید
● شش مرحله ساده دستیابی به هدف در ۶۰ ثانیه
▪ ۱۰ ثانیه اول :
واکنش سریع- اول ماژیک را از کودک بگیرید و اگر با خواهر یا برادرش دعوا می کند، آنها را از هم جدا کنید و کودک را به اتاق دیگر ببرید. بنا به عقیده یکی از متخصصین به این کار مداخله سریع می گویند. توقع نداشته باشید که تا به کودک فرمان ایست دادید، او هم اجرا کند، حفظ امنیت کودک بر مسائل دیگر مقدم است.
هر چیزی را که موجب به وجود آمدن دیگر مشکلات می شود از دسترس کودک دور کنید. کودک تان باید به شماو موقعیت موجود توجه کند وگرنه خوردن شیرینی و آزار و اذیت خواهر و برادر تبدیل به نوعی سرگرمی برای او خواهدشد. در صورت لزوم خودتان و فرزندتان را از صحنه هیاهو و جار و جنجال دور نگاه دارید در نتیجه امکان این که کاری انجام دهید یا حرفی بزنید که بعداً از یادآوری پشیمان شوید از بین می رود.
▪ ۱۰ثانیه دوم:
حفظ آرامش- عصبانی شدن کار راحتی است اما کنترل آن بسیار سخت است. ذهن کودکان کاملاً باز و منطقی است چون به خوبی می دانند که چه وقت عصبانی می شوید، حتی اگر سعی کنید آن را بروز ندهید. بیان احساسات کار بسیار مشکلی است بنابراین باید کوتاه ترین و مناسب ترین راه را از بین راه های گوناگون پیدا کنید. به جای این که بگویید«ای پسر بد» با صدای بلند بگویید«آ.آ.آ» این کار موجب آرامش شما می شود و کودک نیز احساس حقارت نمی کند. خونسردی شما فرصت خوبی برای کودک است تا حرف هایتان را بهتر بشنود. اگر فریاد بزنید همه چیز از پایه خراب خواهد شد.
▪ ۱۰ثانیه سوم:
شناخت موقعیت- برای چندثانیه هم که شده، وقایع را مرور کنید. مانند اتفاقی که در اول این مطلب ذکر شد: دیوارهای خط خطی شده اتاق خواب با مداد بنفش موجب عصبانیت شما شده است، در و دیوارها همه خط خطی شده اند و پسر شما، به خاطر عصبانی شدن شما از کار خود پشیمان شده و به خاطر واکنش شما قلبش شکسته است. چند لحظه بعد متوجه می شوید که کار او تقلیدی از کتاب «هری و مداد بنفش» بوده و در واقع او به نظر خودش کاری خلاقانه و سازنده انجام داده است. در نظر داشتن موقعیت کار سختی است ، شاید بداخلاقی کودک سه ساله مربوط به گرسنگی او باشد، بنابراین بهتر است موقعیت خود را در نظر بگیرید و از خودتان بپرسید عواملی وجود دارد که بتوان با کمک آنها از بروز این رفتار در آینده جلوگیری کرد هیچ وقت به فرزندتان نگویید «چند بار به تو گفتم که...»
حتی اگر بعضی چیزها را ۱۰۰ بار به فرزندتان گفته اید مهم نیست باز هم دوباره و دوباره بگویید؛ فقط دوباره.
▪ ۱۰ثانیه چهارم:
حرف زدن با کودک- اگر به کودک تان فرصت هیچ کاری نمی دهید بهتر است به جای کنترل کردن وی و نظم بخشیدن به رفتارش به او مسئولیت بدهید و به جای تنبیه به او بگویید چرا اجازه نمی دهید بعضی کارها را انجام دهد. او دوست دارد از شما بشنود که چه کار اشتباهی کرده و چگونه می تواند کار بهتری انجام دهد. برای مثال به او بگویید که ما روی دیوار خط نمی کشیم ، روی کاغذ نقاشی می کشیم. بحث و جدل با فرزندان بی فایده است و موجب کاهش تأثیرپذیری کودک می شود.
▪ ۱۰ثانیه پنجم:
زمان نتیجه گیری- بعضی از والدین فکر می کنند تنبیه ، رکن اصلی تعلیم و تربیت است ، اما بیان چهار یا پنج کلمه ساده برای گرفتن شیرینی از دست کودک و گفتن «قبل از شام شیرینی نخور» از قاپیدن شیرینی بهتر نیست
با تنبیه کاری از پیش نمی رود. اگر کودک داخل خانه توپ بازی می کند، به جای تنبیه، توپ را از دسترسش دور کنید. اگر نتیجه ای که انتظار دارید گرفتید، خواهید دید که کم کم اثربخشی کلامتان تقویت می شود. موضوع مهم و مؤثر ، فرصت دادن به کودک برای به دست آوردن تجربه و نتیجه اعمالش است. برای مثال اگر او بچه ها را بزند دیگر نمی تواند با آنها بازی کند.
▪ ۱۰ثانیه ششم:
رفتارهای منطقی-ذهن کودک کاملاً باز و منطقی است. این که دائم او را زیر نظر داشته باشید، کار خسته کننده ای است. والدین قوانین و نظرات مختلفی دارند ولی در به اجرا درآوردن هرکدام از آنها، به زمان خاصی نیاز دارند بنابراین، خطرات را جدی بگیرید و کاری را که خودتان نمی توانید انجام دهید، تحمیل نکنید. گفتن این که «این آخرین شیرینی است که تو می خوری» یا «تا یک ماه دیگر از بازی خبری نیست» نه تنها موجب ناراحتی کودک می شود بلکه قوای جسمانی خودتان رانیز تحلیل می برد.
نقشه ۶۰ثانیه ای خیلی ساده است ، اما برای اجرای آن، نیاز به تفکر به منظور رسیدن به اهدافتان و به همان میزان نیاز به کنترل رفتارتان دارید.

اشرف پورمند

منبع : روزنامه ایران