آرسنال و بارسلونا در اندیشه قهرمانی

● یووه در گذر از بحران
چند هفته‌ای است یوونتوس مانند بسیاری از تیم‌های بزرگی که گاه دچار بحران می‌شوند در هم ریخته است. به‌عبارت دیگر انسجام و هماهنگی تاکتیکی و روحی شاگردان کاپلو که تا میانه‌های نیم فصل دوم، مثال زدنی بود و اسباب صدرنشینی مطلق آنها را در سری A و همچنین باز‌‌ی‌های گروهی مسابقات جام باشگاه‌های اروپا فراهم آورده بود، اینک مانند ماشینی که در سربالائی از نفس افتاده باشد، نیاز به بازسازی دارد.
در این رهگذر، علاقه کاپلو به استفاده مداوم از گروهی بازیکنان خاص و به تبع آن فرسوده شدن روحی و جسمانی آنها از یک‌سو و مصدومیت و محرومیت‌های متعدد تعدادی از بازیکنان ثابت و تأثیرگذار یووه از طرف دیگر باعث شده بود در کنار محروم ماندن این تیم از حضور برخی ستارگانش در دیدار با آرسنال، نیمکت‌نشین‌های هم‌طراز با بازیکن‌های اصلی نیز در اختیار کاپلو قرار نگیرند.
واقعیت این است که یووه در رویاروئی با آرسنال در هر دو دیدار رفت و برگشت هرگز چهره و نماد یک تیم قوی، تیمی که پس از پایان بازی‌های گروهی جام باشگاه‌های اروپا از جمله مدعیان قهرمانی به حساب می‌آمد را به نمایش نگذاشت.
گفتنی است مشکل کاپلو، جدا از نزول خط میانی و ناهماهنگی در خط دفاع، به توانائی مهاجمین نیز برمی‌گردد. در این رهگذر او که به‌عنوان یک مربی اصول‌گرا به ستاره‌ها و ستاره سالاری هرگز باج نداده است از آغاز نیم‌فصل دوم رابطه‌اش با ملی‌پوش سوئدی خود ابراهیموویچ درست و حسابی تیره و تار شد است به‌گونه‌ای که حتی دربازی با تیم ته جدولی ”تره‌ویسو“ پس از یک گفت‌وگوی کوتاه و تمام و کمال غیردوستانه او را از ترکیب بیرون کشید.
نزول چشمگیر ابراهیموویچ که در نیم فصل اول از جمله مؤثرترین بازیکنان یووه بود، این روزها بسیار بد و بدون انگیزه بازی می‌کند به‌طوری‌که در دیدارهای این تیم با آرسنال به روشنی چنین مدعائی قابل اثبات نشان می‌داد. از سوی دیگر ترزگه به‌عنوان یک گلزن مادرزاد و فرصت‌طلب، برای گشودن دروازه حریفان، به خط میانی سرحال و بازی‌ساز که او را به‌طور مداوم و با توپ‌های سالم تغذیه کنند، به مانند ماهی به آب نیاز دارد، ضمن اینکه مانند سال گذشته و نیم فصل امسال ترزگه برای گلزنی، مهاجم گردن کلفت، تکنیکی و بسیار با تحرک مانند مرد سوئدی را در کنار خود می‌خواهد که چنین ضرورتی که در هفته‌های اخیر و به‌طور نمادین در رویاروئی با آرسنال، صورت تحقق به‌خود نگرفت.
● آرسنال و نخستین حضور در نیمه‌نهائی
در بازی برگشت، دست‌های کاپلو تمام و کمال خالی بود! از یک طرف کامورانزی، ویه‌را و زبینا محروم بودند و از سوی دیگر دل‌پیه‌رو از روی سکوها و تورام به‌عنوان یک ذخیره به تماشای مسابقه نشسته بودند. در این میان، کاپلو مجبور شده بود خط دفاع خود را با دگرگونی‌های زیادی روانه میدان کند. زامبروتا که پس از رهائی از مصدومیت هنوز به شرایط آرمانی نرسیده است در طرف راست و چلینی جوان در سمت چپ، هیچ‌کدام در راه‌کارهای تاکتیکی این مربی یعنی نفوذ از کناره‌ها و ارسال‌های سرضرب برای استفاده حمله‌وران موفق نبودند، ضمن اینکه تورام پس از بازی نه چندان خوب در هایبری در بازی برگشت جای خود را به کواچ داده بود. مرد کروات یووه که تا قبل از این دیدار چه بسا در مجموع، ۳ یا ۴ بازی کامل برای تورینی‌ها انجام نداده بود، در کنار کاناوارو، زوج کامل و قابل اعتمادی نشان داد. بدون تردید خط دفاع یووه دراین روزها با ترکیب آرمانی کاپلو یعنی حضور زامبروتا، تورام و کاناوارو که جدا از زبینا گاه با حضور پسوتو، بلازی، چلینی نیز کامل می‌شد تفاوت‌های بسیاری دارد که نمونه‌ای از آن‌را مقابل آرسنال در دل‌آلپی شاهد بودیم.
از طرف دیگر عملکرد ترکیب ندود، امرسون، جانی کدا و موتو در میانه زمین از نظر هجومی و نه از بابت دفاعی، صاحب ارزش و اعتباری در خور نام یووه نشان نداد تا جائی‌که خط میانی آرسنال برآمده از حضور فابرگاس، گیلبرتو، لیونبرگ و ری‌یز که ”هلب“ را نیز مانند چند دیدار گذشته جلوی خود می‌دید با وجود احتیاطی که در دستور کار شاگردان ونگر قرار داشت با برتری تمام توپ را در طرفین و مرکز محوطه جریمه میزان به گردش درمی‌آوردند. از طرف دیگر موتو که به‌عنوان یک مهاجم و همچنین هافبک تهاجمی از کارآئی بالقوه خوبی برخوردار است در بازی برگشت مقابل آرسنال در قالب یک هافبک در سمت راست زمین به بازیکنی ناپیدا تبدیل شده بود.
بدون تردید ایرادی که گاه منتقدین کاپلو نسبت به این مربی توانا مبنی بر عدم استفاده مناسب و متوازن از تمام بازیکنانش که به تبع آن، فرسایش نیروی جسمی و روحی دست‌ بالا، ۱۳، ۱۴ بازیکن موردنظر او را فراهم می‌آورد، در هر دو بازی یووه مقابل آرسنال به روشنی قابل قبول می‌نمود که در این میان، بازی سطح پائین بازیکنانی چون کواچ و جانی‌کدا را هم باید و می‌توان در چهارچوب مشکل مورد بحث مورد ارزیابی قرار داد.
در دیگر سو آرسنال که این روزها نتایج جوان‌گرائی و بردباری تاکتیکی ونگر را با عملکرد عالی خود در لیگ برتر به رخ می‌کشد، پس از حذف رئال و بازی بسیار خوب در ورزشگاه برنابئو اینکه با ارائه یک بازی عالی در هایبری و به‌دنبال آن به‌کارگیری یک شیوه منطقی، اما نه دفاعی در دل‌آلپی به‌گونه‌ای شایسته یووه را هم از میدان به‌در کرد.
در این رهگذر به باور نگارنده و البته ضمن تأکید دوباره بر شرایط مطلوب آرسنال در این هفته‌ها، ونگر و شاگردانش هنگامی با صدرنشینی سری A روبه‌رو شدند که این تیم درست مانند منچستریونایتد و بارسا در یکی، دوماه گذشته و چلسی در این روز‌ها به بحران گذرای تیم‌های بزرگ دچار شده است، در غیر این‌صورت و به‌طور مثال اگر یکی دو هفته پیش از بازی با وردربرمن، آرسنال به تور یووه می‌افتاد به احتمال فراوان فرجام کار به‌گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد!
با توجه به شرایط کنونی آرسنال، به‌ویژه هماهنگی تاکتیکی و تکنیکی موجود در شیوه ۱ـ۱ـ۴ـ۴ موردنظر ونگر که در سایه درخشش بازیکنانی چون فابرگاس، سندروس، کولوتوره، ابویه، هلب و صد البته آنری بسیار خوب جواب می‌دهد و در نهایت، نخستین حضور توپچی‌های لندن را در نیمه‌ نهائی جام باشگاه‌های اروپا در پی داشته است، می‌توان از توان بالقوه این تیم برای حضور در فینال سخن به میان آورد.
به هر حال تیمی که رئال‌مادرید و یوونتوس را ناکام کرده باشد، به‌خودی خود شایسته دستیابی به چنین جایگاه مهمی خواهد بود.
● بنفیکا خوب بود، اما بارسا برتر نشان می‌داد
کومان و شاگردانش هر چه در توان داشتند را در نهایت دلاوری و با اعتمادبه‌نفس فراوان در ورزشگاه تب‌زده و سرشار از طرفداران پرجوش و خروش نیوکمپ به معرض نمایش نهادند تا جائی‌که یکی، دوبار در نیمه دوم اگر اندکی شانس یار بنفیکا بود و سیمائو و کاراگونیس هم با دقت بیشتر به توپ ضربه زده بودند، دروازه میزبان قدرتمند بازشدنی می‌نمود. از طرف دیگر بارسا که در بازی رفت با وجود در اختیار داشتن چندین و چند فرصت در ازاء دو، سه موقعیتی هم که بنفیکا داشت از باز کردن دروازه حریف بازمانده بود، در نیوکمپ و در همان دقایق آغازین صاحب یک پنالتی شد که رونالدینیو آن‌را از دست داد، اما در ادامه و در ۴۵ دقیقه اول برتری با بارسا بود که حاصل آن گل زیبائی بود که رونالدینیو روی پاس خوب اتوئو به ثمر رساند.
بازی قابل قبول بنفیکا یعنی عرضه آنچه که در توان داشت، در نیمه دوم بهتر و بیشتر به چشم آمد، اما باز هم این بارسا بود که به‌گونه‌ای منطقی در دقیقه ۸۸ توسط اتوئو به گل دوم و تمام‌کننده بازی دست یافت تا با صعود به مرحله نیمه‌نهائی شانس بالقوه خود را برای قهرمانی افزایش داده باشد.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی