با فلاش چگونه کار کنیم؟

۱- استفاده از فرمول عدد راهنما ( Guide Number ):
عددهای راهنما، نشان دهنده قدرت فلاشی است که از سوی کارخانه سازنده فلاش، معرفی می شود .
۲- استفاده از جدول فلاشی:
این جدول به صورتهای مختلفی بر روی فلاشهای امروزی قرار دارد. در کلیه جدولها سه ردیف عدد مربوط به حساسیت فیلم، متراژ ( برحسب متر یا فوت) و عددهای مربوط به دیافراگم وجود دارد. برخی از این جدولها، همانند جدول ضربهای معمولی هستند که برای یافتن عدد دیافراگم مناسب، در محل تقاطع دو ردیف عدد فاصله و حساسیت فیلم ( که یکی افقی و دیگری عمودی است) انتخاب می شود. اما بیشتر جدولها متحرکند؛ یعنی برای محاسبه دیافراگم، ابتدا حساسیت فیلم را مقابل شاخص مربوط قرار می دهند؛ با این کار عددهای دیافراگم مقابل عددهای متراژ قرار می گیرند. عدد دیافراگم مقابل عدد متراژی که نشان دهنده فاصله فلاش تا موضوع می باشد، دیافراگم مناسب است. این عدد، برای استفاده از فلاش بدون پخش کن است. در صورت استفاده از پخش کن، لازم است یک دیافراگم بازتر را در نظر گرفت. صفحات پخش کننده نور، همراه اغلب فلاشها عرضه می شوند. این صفحات نور متمرکز فلاشها را تلطیف می کنند.
۳- استفاده از فلاش متر:
در کنار موضوع رو به فلاش قرار می گیرد. قبل از عکس برداری، یک بار فلاش زده می شود. به این ترتیب فلاش متر، دیافراگم مناسب را نشان می دهد. البته لازم است که ابتدا حساسیت فیلم را بر روی جدول حساسیت دستگاه تنظیم کرد.
سیستم اتومکانیک در عکاسی با فلاش:
این سیستم دارای سلول نوری یا فتوسل است که بر روی فلاش، قرار دارد و یا به سیمی که فلاش را به دوربین وصل می کند، متصل است. سلول نوری در حین تخلیه نور فلاش، بلافاصله مقدار نور برگشتی از موضوع را محاسبه کرده و به تناسب فاصله فلاش تا موضوع و دیافراگم انتخابی، مقدار مناسبی از ذخیره فلاش را تخلیه می کند. بدین ترتیب عکاس می تواند در فواصل معین تغییر مکان دهد، بدون آنکه به تغییر دیافراگم نیاز باشد.

منبع : واحد مرکزی خبر