نکته‌هایی برای نامزدهای انتخابات و رویکردشان به وبلاگ

در این نوشته، من چند نكته را برای آنها كه می‌خواهند در دنیای وبلاگ‌ها به گستره‌ای جهانی سر و صدا كنند، ردیف می‌كنم. روح وب چنان است كه هر توصیه‌ای ممكن است به كار همه بیاید. و البته اینها تنها نظرات شخصی منند. ممكن است شما جور دیگری بیندیشید و بپسندید. و حتی ممكن است با گذر زمان و كم و كیف تبلیغات در وب، خودم هم نظرم را تغییر دهم!
● یك وبلاگ واقعی راه بیندازید.
قابلیت‌های كلیدی وب را بشناسید. لینك دادن، به این معنی كه به تمام مقالات و یادداشت‌ها درباره نامزدیتان لینك بدهید و نه تنها آن نوشته‌هایی كه دوست دارید. حتی لینك دادن به رقبای مخالف را نباید فراموش كرد. وقتی تصمیم می‌گیرید كه به جایی لینك بدهید، یك لحظه دست نگه دارید و از خود بپرسید: "آیا یك شخص آگاه می‌خواهد كه به این اطلاعات یا دیدگاه وقعی بنهد؟" اگر پاسخ مثبت است، آنگاه لینك بدهید. به این ترتیب، افراد آگاه و مطلع نظرشان جلب می‌شود، و حتی اگر از نامزدیتان حمایت نكنند، اما ذهنشان روشن می‌شود. و این راهیست برای بردن انتخابات است، چه بسا نظر طرفداران دیگر نامزدها برگردد.
● یك آدم اینكاره استخدام كنید!
یك آدم اینكاره استخدام كنید! «آدم اینكاره» كسی است كه می‌تواند سخنگوی شما باشد. معطل نكنید. یك وبلاگ‌نویس باتجربه كه خوانندگان زیادی دارد پیدا كنید تا وبلاگ شما را بنویسد. وقت ندارید كه همه چیز را یاد بگیرید. بهتر است فهرستی از نام وبلاگ‌نویسانی كه این كار را می‌توانند برایتان انجام دهند، تهیه كنید. هر یك از آنها می‌تواند برگ برنده‌ای باشد برای هر كدام از نامزدها.
● وبلاگ‌نویسان مستقل را از قلم نیندازید.
یك اتوبوس خبری! آدم‌هایی كه سوار اتوبوس هستند و چون به انتخابات علاقه دارند، در حال جمع كردن اطلاعات هستند. آنهایی كه آنجا تصمیمشان را می‌گیرند و عین خبرنگاران و گزارش گران سؤال‌های چالش‌برانگیز مطرح می‌كنند.
این برای وبلاگ‌نویسان توهین‌آمیز است كه نامزدی برای خودش سخنگوهایی از جمع وبلاگ‌نویس‌ها به اتوبوس خبری بفرستد. وبلاگ‌نویس‌ها آدم‌هایی هستند كه این كار را به خاطر علاقه‌شان انجام می‌دهند، نه به خاطر پول. آنها به این كار سرگرمند، حرفه‌ای نیستند، وگرنه باید به قواعد حرفه روزنامه‌نگاری تن داد.
مطمئن باشید كه وبلاگ‌نویسانی در اتوبوس خبری پیدا می‌شوند كه حامیتان باشند، نمی‌خواهد برای این كار كسی را استخدام كنید.
● راهنمای سخنگویی داشته باشید.
راهنمای كوچك سخنگویی لینوكس (http://www.datasync.com/~rogerspl/Advocacy-HOWTO-۵.html) را بخوانید. جواهری است! به آنها كه هوادار شما در وب هستند، بگویید تا نسبت به دیگر رقبا هم احترام‌گذار باشند. و آنچه از همه چیز مهم‌تر است، حفظ حرمت خود است. برای این كه جزئی از وب بود، دور و بری‌هایتان باید مطابق با ارزش‌های وب ارتباط ایجاد كنند. شاید امتیازی باشد كه رقبایتان را هم تشویق كنید، همین آداب را برای سخنگویی روی‌خط در پیش گیرند.
● برنامه‌هایتان را منتشر كنید.
مطمئن شوید كه برنامه نامزدیتان را در وب گذاشته‌اید و به‌روز است. و مراقب باشید كه در مركز این رقابت حرفتان را بزنید و منتشر كنید.
علائق شما، مثل لینك دادن، باید رای‌دهندگان آگاه را در نظر داشته باشد. هر چه افراد بیشتری از شما باخبر شوند، احتمال رشد آمار كمی آرا بالاتر می‌رود.
● انتخاب ابزار
برخی در رقابت دچار اشتباه شده‌اند، به خاطر سرگرم شدن با یك نرم‌افزار تجاری! چه بسا دیگر رقبا به خاطر چنین اشتباهی مجال از شما بربایند. نرم‌افزار و نامزدی دو مقوله جدا از هم هستند. یك ابزار وبلاگ‌نویسی به آسانی می‌تواند هم به درد جمهوری خواهان بخورد هم به كار دموكرات‌ها بیاید.
كارتان را بر آن استوار كنید كه جامعه در حال توسعه وبلاگ امتحانش كرده است. آنگونه باشید كه كاربران تمام سكوها و محیط‌های كاری بتوانند به شما سر بزنند. شما می‌توانید به خوبی از قابلیت‌های ابزارهای وبلاگ‌نویسی برای نامزدیتان در انتخابات استفاده كنید، اما در پی آن نباشید تا كه با نگاهی انحصاری در كارتان با این خدمات روبرو شوید.
كاربران نرم‌افزارها چندان دل خوشی از جابه‌جا شدن هر از گاهی میان این نرم‌افزار و آن نرم‌افزار ندارند. پس بهتر است كسی را در این وادی به تغییر نرم‌افزار به خاطر حضور در جمع هواداران، وادار نكنید. باز می‌گویم، سعی كنید تا بنایی بسازید كه هر چه بیشتر وبلاگ‌نویسان را به آن فرابخوانید، نه این كه جایی دست و پا كنید كه وبلاگ‌نویسان فعلی را بخواهد كنار بگذارد. بگذارید تا وبلاگ‌ها مستقل از روند تبلیغاتی شما كارشان را ادامه دهند.
● از دموكراسی حرف بزنید.
از مزایای مشاركت شهروندان در دولت صحبت كنید. بخشی از هزینه تبلیغاتیتان را صرف این كنید تا رای‌دهندگان در وب حضور داشته باشند. این پول حتی اگر آنها به دیگر نامزدها رای دهند، به درستی هزینه شده است. از جفرسون حرف بزنید، از اولین اصلاحات صحبت كنید، و ... . آمریكا چقدر بزرگ است؟ خیلی، وبلاگ‌ها دقیقاً یك مشخصه آمریكایی را نشان می‌دهند.
یكی از این نامزدهای انتخابات هووارد دین (Howard Dean) است كه در نشانی‌های زیر حضور پررنگ اینترنتیش را می‌شود مشاهده كرد:
http://www.deanforamerica.com/
پایگاه رسمی هووارد دین در اینترنت
http://blogforamerica.com/
وبلاگ رسمی دین
http://blogs.law.harvard.edu/bloggerCon/picsEdwardsDeanNH
بلاگركان (BloggerCon)، مجموعه وبلاگ‌های دانشكده حقوق دانشگاه هاروارد
http://deanspace.org/
پایگاه اینترنتی دینسپیس (DeanSpace) كه ابزارهای مختلف وبی را به هواداران هووارد دین ارائه می‌دهد تا بتوانند حضور مؤثرتری در وب داشته باشند. در معرفی این پایگاه آمده است كه تلاش می‌شود تا با میدان دادن به حضور كارآمد و مؤثر شهروندان در وب، به مشاركت در امور سیاسی نیز ترغیب شوند.
از دیگر نامزدهایی كه سعی دارند، حضور خوبی در اینترنت شوند و از وبلاگ‌نویس‌ها برای این كار كمك می‌گیرند، می‌توان به جان ادواردز (John Edwards) و باب گراهام (Bob Graham) اشاره كرد.

منبع : دنیای کامپیو تر و ارتباطات