چهارشنبه, ۱۲ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 1 May, 2024
مجله ویستا

درختچه توری


درختچه توری
▪ نام علمی : Lagerstroemia SPP
▪ خانواده : LYTHRACEAE
این گیاه دارای گونه های زیادی است كه برخی از آنها برگریز وعده ای هم همیشه سبز میباشند. برگهایشان مركب، بیضی شكل، كامل و به طول ۵/۲ تا ۵ سانتیمتر بوده كه بصورت متقابل، متناوب یا چرخه سه تایی قرار گرفتهاند. رنگ برگها در بهار سبز روشن متمایل به قرمز و در پاییز نارنجی یا قرمز و گاهی زرد میباشد. گلها با گلبرگهای چیندار، به قطر حدود ۵/۳ سانتیمتر، در خوشه های مركب گرد یا كمی مخروطی و به طول ۵ تا ۳۰ سانتیمتر، در انتهای شاخه ها تشكیل میشوند. رنگ گلها قرمز، صورتی، بنفش، سفید یا صورتی ملایم بوده و دوره گلدهی طولانی، از اوایل تیرماه تا اواخر شهریور ماه میباشد. پوست تنه توری صاف و برنگ خاكستری روشن مایل به سفید است كه وقتی كنده میشود قسمت داخلی صورتی رنگ است. شاخه ها بدون كرك، چهارگوش و مایل به قرمز هستند. میوه آن كپسول كروی است كه حاوی تعدادی تخم میباشد.
● مهمترین گونه های آن عبارتند از :
▪ L. indica , L. speciosa , L. elegans , L. loudoni , L. pubra , L. violacea دراین میان گونه L. speciosa یا L. reginae با نام انگلیسی « Queen crape Myrtle » نوع درختی با ارتفاع بیش از ۱۸ متر میباشد كه در مناطق حاره یافت میشود . تنها گونه ای كه به وفور جهت تزئین باغها ، پاركها، حواشی خیابانها ، اتوبانها و بلوارها كاشته میشود ، « L. indica » است كه بومی چین است . این درختچه به دوفرم دیده میشود :
▪ درختچه های كوتاه كه سرعت رشد آنها كم بوده ، رشد طولی و گسترش عرضی یكسانی دارند .
▪ درختچه های بلند كه ارتفاع آنها از ۵/۱ تا ۹ متر متغیر بوده ، پس از تربیت بصورت درخت ، تنه های زیبایشان نمایان میشود .
● نیازهای اكولوژیكی :
۱ ) خاك : بهترین خاك برای كاشت توری ، مخلوطی از خاك تازه باغچه و خاك برگ به میزان مساویست. بایستی در پاییز هر سال مقداری خاك مناسب ( مخلوط بالا ) در پای بوته ها اضافه كرد . این عمل باعث میشود كه ریشه های سطحی كاملاً پوشیده شده و درزمستان از خطر سرمازدگی محفوظ بمانند . همچنین طی عملیات مكانیكی حذف علفهای هرز آسیب نبینند . این مسئله باید خصوصاً در مورد درختچه های توری حواشی بزرگراه چمران مورد توجه قرارگیرد . زیرا درختچه هایی كه در بالای كرت در این منطقه قرار گرفته اند و ریشه هایشان كاملاً از خاك پوشیده شده ، سالم تر و قوی تراز درختچه هایی هستند كه در گودی كرت قرار گرفته اند .
۲ ) نور :
نیازتوری به نور مستقیم خورشید زیاد است ، به همین جهت باید در مكانهای بازوكاملاً آفتابگیر و به دور از هرگونه سایه درخت ، ساختمان یادیوار بلند كاشته شود تا حداكثر گلدهی را داشته باشد .
در درختچه های توری حواشی بزرگراه چمران اهمیت این مسئله كاملاً بارزاست ، زیرا درختچه های واقع در حاشیه غربی بزرگراه كه بدور از هرگونه سایه قرار گرفته اند ، سریعاً به گل نشسته و گلهای بیشتری نیز تولید كرده اند ، ولی درختچه های حاشیه شرقی كه در زیر سایه درختان بلند ، تپه ها و ساختمانها قرار گرفته اند ، دیرتر گل داده اند . مسئله نور از جنبه دیگری نیز حائز اهمیت است و آن بروز بیماریهای قارچی است . زیرا در شرایط سایه بدلیل بالا بودن رطوبت ، رشد قارچها ( عوامل سفیدك ) افزایش مییابد.
۳) آب :
توری در فصل رشد احتیاج به آبیاری با فاصله ولی عمیق دارد. در زمستان احتیاجی به آبیاری نیست.
۴) دما : این گیاه نسبتاً به سرمای زمستان مقاوم بوده و در تهران دمای ۲۰ ـ درجه سانتیگراد را تحمل كرده است. در تابستان وجود روزهای گرم و آفتابی برای گلدهی ضروری است.
● مراقبتهای ویژه :
الف ) كوددهی : اصولاً توری گیاهی است كم توقع كه به مواد غذایی زیاد نیازی ندارد. فقط لازم است در اواخر زمستان هر سال، بعد از عملیات هرس، به اندازه یك فنجان كود شیمیایی كامل به هر متر مربع از خاك اضافه نمود تا نیازهای گیاه در فصل رشد تامین شود. همچنین میتوان لایهای به ضخامت ۵ سانتیمتر كمپوست یا پهن اسبی پوسیده پای بوته ها اضافه كرد.
ب ) عملیات هرس :
۱) از آنجائیكه گل توری بر روی شاخه های یكساله تشكیل میشود، لذا جهت افزایش تولید شاخه های گل ده لازم است در اواخر زمستان هر سال شاخه های مسن را هرس نمود.
۲) جهت تسهیل ورود نور و هوا به تمامی قسمتهای داخلی گیاه باید از تراكم زیاد شاخه ها كاست.
۳) شاخه های شكسته، مریض و آفت زده معمولاً پناهگاه و منبع انتشار آفات و امراض میباشند. لذا حذف این شاخه ها در زمستان قبل از فعال شدن گیاه جهت حفظ و تأمین سلامت آن ضروری است.
۴) در درختچه های مسن با حذف كامل شاخه های پیر میتوان آنها را وادار به تولید شاخه های جدید كرده و بدین ترتیب درختچه را جوان نمود.
● زمان هرس :
بهترین زمان برای هرس توری فصل زمستان است، زیرا همانگونه كه قبلاً نیز اشاره گردید، هرس زمستانه باعث میشود كه تعداد شاخه های گلده افزایش یابد.
از طرف دیگر، چون شاخه ها بدون برگ هستند، براحتی قابل رویت بوده و حذف كامل یا جزئی آنها با سهولت بیشتری صورت میگیرد.
● طرز هرس شاخه ها:
۱) در درختچه های كوچك فقط باید شاخه های ضعیف و بیمار را از ته قطع كرد.
۲) در درختچه های بزرگ باید تمام شاخه های سال گذشته را با بالای دومین جوانه قطع كرد. تنها در صورتی كه درختچه بیش از اندازه بزرگ شده و لازمست كه اندازه اش تقلیل یابد، میتوان شاخه های قدیمی تر را قطع كرد.
۳) میتوان با قطع كامل شاخه های تحتانی، درختچه را طوری تربیت نمود كه تنه سفید و زیبای آن باقی بماند.
۴) همانطور كه قبلاً نیز اشاره شد، بعد از عملیات هرس، كوددهی ضروریست.
● روشهای تكثیر :
تكثیر درختچه از دو طریق كاشت بذر و قلمه میسر است. ولی معمولاً روش قلمه بیشتر مورد استفاده قرار میگیرد. به این ترتیب كه :
۱) ساقه های جوان را كه مغز بسته و نیمه خشبی شده اند برای تهیه قلمه انتخاب میكنند.
۲) طول قلمه باید ۷ تا ۱۴ سانتیمتر باشد.
۳) در صورت برگدار بودن قلمه، فقط چند برگ در انتهای شاخه نگهداشته، بقیه را حذف میكنند. وجود برگ و جوانه اثر زیادی بر ریشه دهی قلمه دارد. زیرا جوانه منبع تولید اكسین و برگها منبع تولید كربوهیدراتها هستند كه هر دو برای ریشه دهی ضروری میباشند.
۴) بلافاصله پس از تهیه قلمه ها، باید آنها را در گلخانه و در بستری مناسب كاشت.
منبع : سازمان پارک ها و فضای سبز تهران


همچنین مشاهده کنید