برش‌های کوتاه - SHORT CUTS

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : کاری بروکا
کارگردان : رابرت آلتمن
فیلمنامه‌نویس : فرانک برایت و آلتمن، بر مبنای داستا‌ن‌هائی نوشتهٔ ریموند کارور
فیلمبردار : والت لوید
آهنگساز(موسیقی متن) : مارک ایشم
هنرپیشگان : اندی مک داول، بروس دیویسن، جک لمون، جولیان مور، ماتیو موداین، آن آرچر، لوری سینگر، فرد وارد، جنیفر جیسن لی، کریس پن، جوزف هاپکینز، لی‌لی تیلر، رابرت داونی جونیر، مادلن استوو، تیم رابینز، لی‌لی تاملین، تام ویتسن، فرانسس مک دورمند، پیتر گالاگر و اندی چاپمن
نوع فیلم : رنگی، ۱۸۸ دقیقه


ـ رندگی و رابطه‌های مجموعه‌ای از شخصیت‌ها، زوج‌ها و خانواده‌های ساکن حومهٔ لس‌آنجلس درهم تنیده می‌شوند.
ـ بر مبنای مجموعه داستان‌هائی از کارور که حس و حالی به شدت معاصر دارند و دست مایه‌ای غنی برای آلتمن فراهم می‌آورند. بازگشت قاطعانه و پیروزمندانه آلتمن به سبک و سیاق ̎پلی فونیک̎ نشویل (ساختهٔ خود آلتمن، ۱۹۷۵) پس از سال‌ها افت و خیز هنری. تعدد حیرت‌انگیز شخصیت‌ها، کاستن طرح داستانی تا حداقل ممکن و در حد بهانه‌ای برای برخوردهای شخصیت‌ها که مجموعه‌ای درخشان و فراموش‌نشدنی از بازیگران (برگ برندهٔ معمول آلتمن) لحظه به لحظه گیرائی این برخوردها را تضمین می‌کنند. نوعی سینمای بدون قصهٔ دشوار در مرحلهٔ اجرا که به ساختار اپیزودیک هم متوسل نمی‌شود. آلتمن اجازه می‌دهد قصه‌های کوچک آدم‌ها به راحتی شناور شده، روی هم بلغزند (طی تلاقی تصادفی مسیر شخصیت‌های این قصه‌ها) و در امتداد هم حرکت کنند بدون اینکه نتیجهٔ روائی یا دراماتیکی در کار باشد. یک قالب شبه حماسی غریب که به تثبیت دیدگاهی بس تیره و تار نسبت به امریکای معاصر و بحران رابطه‌ها (به ویژه رابطه‌های زناشوئی) می‌پردازد. مهم آنکه حاصل کار به همان راحتی می‌تواند دردناک باشد که هجو‌آمیز و تماشاگر همانقدر می‌تواند به سهل‌انگاری و فقدان انگیزهٔ تفاهم نزد شخصیت‌ها بخندد که آن را محکوم کند. چیزی که تماشاگر را بیش از همه تکان می‌دهد، خونسردی ظاهری آلتمن و شخصیت‌هایش است در قبال این همه بی‌عاطفگی و خودخواهی و سازش با خیانت و دروع در لس‌آنجلسی که حتی آن زلزلهٔ شدید پایانی هم نمی‌تواند چندان تکانی به ساکنانش دهد.