بنزین گران، مشکلی جهانی

افزایش بهای بنزین در کشورهای گوناگون، اعتراض مصرف‌کنندگان را برانگیخته است. روزنامه «لس آنجلس تایمز» با بررسی بهای بنزین در کشورهای گوناگون، به مصرف‌کنندگان آمریکایی توصیه می‌کند: زیاد نگران نباشید؛ بسیاری از کشورهای جهان در مقایسه با آمریکا بهای بیشتری می‌پردازند. اگر به نروژ سفر کنید بهای بنزین در این کشور ۹ دلار و ۸۵ سنت در هر گالن است و با ید برای پر کردن باک یک «مینی کوپر» ۱۳۰ دلار بپردازید. این بالاترین بهای بنزین در هفته‌های اخیر در جهان بود که توسط موسسه همکاری تحقیقات بین‌المللی، یک شرکت مشاوره که به ماساچوست نقل مکان کرده است؛ منتشر شد. در حقیقت، میانگین یک گالن بنزین در آمریکا کمی بیش از ۴ دلار است که هنوز در مقایسه با بیشتر نقاط جهان ارزان است. «مایکل شار» مدیر ارشد این شرکت مشاوره گفت: چندان خوشایند نیست، می‌دانم؛ اما بهایی که اکنون مردم آمریکا برای بنزین می‌پردازند، مدت‌هاست که توسط اروپایی‌ها پرداخت می‌شود. بهای بالای بنزین منحصر به اروپا نیست. مردم سراسر جهان هزینه بیشتری برای بنزین در مقایسه با آمریکایی‌ها که نسبتا ثروتمندترند، می‌پردازند. از جمله رانندگان کشور اریتره در شرق آفریقا که (۹ دلار و ۴۶ سنت)، کنیا (پنج دلار و ۹۴ سنت)، نیکاراگوا (۵ دلار و ۷ سنت)، هند (۴ دلار و ۹۴ سنت) شیلی (۴ دلار و ۸۵ سنت) و السالوادور (۴ دلار و ۷۰ سنت) برای هر گالن بنزین می‌پردازند. بر اساس تحقیقات این شرکت در ماه مارس سال جاری، مصرف‌کنندگان سه چهارم ۱۵۰ کشور جهان، در مقایسه با آمریکا بهای بیشتری را برای سوخت پرداخته‌اند. اما رانندگانی نیز هستند که به‌طور قابل ملاحظه‌ای نسبت به رانندگان آمریکایی بهای کمتری برای سوخت پرداخت می‌کنند. لازم به ذکر است کمترین بهای بنزین را می‌توان در کشور سرشار از ذخایر نفتی ونزوئلا یافت. هر گالن بنزین در این کشور ۱۲ سنت است و شما می‌توانید باک اتومبیل هامر خود را به ازای هر گالن ۱۲ سنت پر کنید. به این ترتیب بهای بنزین در ونزوئلا از یک ساندویچ بیگ مک در رستوران‌های مک‌دونالد کمتر است. کارشناسان می‌گویند که بهای بنزین به صورت خرده‌فروشی از عوامل گوناگونی تاثیر می‌پذیرد که از جمله آنها هزینه پالایش، توزیع و بازار‌یابی است. اما مهم‌ترین عامل این تفاوت سیاست دولت‌ها است به طوری که مالیات بر مصرف سوخت در برخی از کشورها بالاست در حالی که برخی از کشورهای دیگر با پرداخت یارانه به ارزان‌تر شدن بهای آن کمک می‌کنند. اما بیشتر کشورها روش اول را انتخاب می‌کنند. بر اساس اداره اطلاعات انرژی آمریکا، در این کشور مالیات‌های دولتی و محلی برای مصرف سوخت در حدود ۱۹ درصد میانگین بهای یک گالن بنزین است. کشورهای اروپایی برای تامین هزینه ساخت جاده، برنامه‌های اجتماعی و نیز تشویق مردم به صرفه‌جویی از مدت‌ها پیش مالیات‌های سنگین بر مصرف سوخت وضع کرده‌اند. در مورد برخی از کشورهای آسیایی نیز اوضاع به همین ترتیب است؛ از جمله کره جنوبی ۷ دلار و ۳۳ سنت و ژاپن ۶ دلار و ۳۰ سنت در هر گالن دریافت می‌دارند. این هر دو کشور ۱۰۰ درصد نفت خام مورد نیاز خود را وارد می‌کنند. همچنین در انگلیس که رانندگان در حدود ۹ دلار در هر گالن برای بنزین می‌پردازند، میزان مالیات‌ها ۵/۸۱ درصد بهای بنزین است. اما در کشورهای غنی از نفت که پرداخت یارانه راهی است برای جلب رضایت مردم؛ اوضاع متفاوت است. در عربستان سعودی و ایران رانندگان کمتر از ۵۰ سنت در هر گالن برای پر کردن باک خودروهای خود می‌پردازند. گفتنی است که بهای بنزین در ونزوئلا کمتر از بهای شیر است. بر اساس برآوردها، در این کشور ۱۱ میلیارد دلار یارانه برای بنزین پرداخت می‌شود. اما هزینه‌های بنزین خواه توسط افراد و یا دولت‌ها پرداخت شود، اثرات و مشکلات ناشی از آن در سراسر جهان محسوس است. همچنین برخی از مصرف‌‌کنندگان در کشورهای اروپایی از قانونگذاران می‌خواهند که مالیات بر مصرف سوخت را کاهش دهند. کامیون‌داران انگلیس در سال جاری در اعتراض به افزایش بهای گازوئیل که حدود ۱۰ دلار هر گالن است، تاکنون سه بار اعتراض کرده‌اند. بهای بالای سوخت، عصبانیت ماهیگیران در فرانسه، اسپانیا، ایتالیا، پرتغال و بلژیک را نیز برانگیخت. همچنین بسیاری از آمریکایی‌ها ممکن است چندین مایل از مسیر خود خارج شوند تا بنزین ارزانتری را برای پر کردن باک‌های خود بیابند. اما در اروپا اوضاع متفاوت است و برای مثال «پاتریک لیندرز» کامیون‌دار هلندی ۳۹ ساله به امید خرید گازوئیل ارزان‌تر به کشور دیگری می‌رود. زیرا بهای گازوئیل در کشورش در حدود ۹ دلار و ۲۴ سنت برای هر گالن است. لیندرز برای رسیدن به لوکزامبورگ میزان کافی سوخت در باک کامیون خود نگهداری می‌کند. این منطقه ۱۵۵ مایل دورتر از هلند است اما وی برای پر کردن باک کامیون خود به لوکزامبورگ سفر می‌کند، که بهای گازوئیل در آن هر گالن ۷ دلار و ۵۷ سنت است. لیندرز یک راننده حقوق بگیر است و پرداخت بهای بالای سوخت برای رئیس وی به یک معضل تبدیل شده است. اما لیندرز می‌داند که بسیاری از کامیون‌دارانی که به‌طور مستقل کار می‌کنند پرداخت بهای بالای گازوئیل برای آنها مشکل‌ساز شده است.

منبع : روزنامه کارگزاران