برپایی قیامت

كافران خطاب به مومنان می‌گویند اگر شما از راستگویان هستید این وعده قیامت چه زمانی به وقوع می‌پیوندد. این حرف كافران كنایه از این است كه آنها وقوع قیامت را به تمسخر می‌گیرند و آن را یك مفهوم خیالی می‌دانند اما خدای بزرگ در پاسخ می‌فرماید: آنان انتظار نمی‌كشند مگر یك صیحه و فریاد آسمانی كه آنها را در بر می‌گیرد در حالی كه آنها به خصومت و كارها اشتغال دارند و این گرفتن فریاد الهی به قدری سریع است كه آنها توانایی وصیت و بازگشت به اهلشان را ندارند زیرا با آن صیحه الهی قیامت كبری بر پا می‌شود و همه می‌میرند و سپس در صور توسط اسرافیل دمیده می‌شود و همه مردگان به سوی پروردگارشان می‌شتابند و این بیداری و رستاخیر پایان دنیاست كه قیامت بر پا می‌شود و كافران برخاسته از خواب مرگ قبر می‌گویند ای وای بر ما، چه كسی ما را از مرقد مان برانگیخت این همان چیزی است كه خدای رحمان وعده داده بود و رسولان الهی چه راست گفته بودند و خدای بزرگ دوباره درباره قیامت می‌فرماید و این چیزی جز یك فریاد و صیحه نبود پس آن‌گاه آنها همه در نزد ما حاضرشدگانند.
و امروز (روز قیامت) هیچكس (هیچ نفسی) به چیزی ظلم نمی‌شود و جزا داده نمی‌شود مگر به آنچه كه در دنیا عمل می كرد.
● اهالی بهشت
به درستی كه اهالی بهشت امروز به كارها و شغل‌های بهشتی شادان و متلذذ هستند آنان به همراه همسرانشان در سایه‌های بهشتی بر تخت‌ها تكیه زده‌اند برای آنها در بهشت میوه هست و برای آنها هر آنچه بخواهند فراهم است و برایشان سلام و امنیت از پروردگار مهربان است بهشت جلوه عینی وعده خالق منان در سرای باقی به عالمان و عابدان و مجاهدان و پرهیزكاران است بهشتیان به جلوه رحمانی حضرت حق مشغول می‌شوند.
● خطاب به مجرمان
ای گناهكاران و مجرمان، امروز از موحدان و مومنان جدا شوید ای فرزندان آدم آیا من از شما عهد نگرفتم كه شیطان را پرستش نكنید كه او برای شما دشمنی آشكار است و این‌كه مرا عبادت كنید و همین پرستش من صراط مستقیم است.
به تحقیق كه شیطان از میان شما خلق بسیاری را گمراه كرد آیا نبودید كه تفكر و تعقل، كنید این همان جهنمی است كه شما بدان وعید داده شده بودید پس به خاطر آنچه كه شما بودید و كفر می‌ورزیدید امروز دهان‌هایتان را مهر می‌كنیم تا سخنی نگویید و دست‌هایشان با ما سخن می‌گویند و پاهایشان به آنچه كه در دنیا كسب می‌كردند شهادت می‌دهند.
ما از وقوع قیامت و تصویر بهشت و جهنم علم و اطلاعی نداریم جز آنچه كه از طریق قرآن یا روایت‌های معصومین(ع) رسیده است و خداوند بیشتر در سوره‌های مكی به جهنم و عذاب‌های دردناك و برخورد با كافران سخن گفته است چنانچه انسان به كتاب‌های آسمانی به ویژه قرآن اعتقاد داشته باشد چنین اخباری را معتقد است و خود را همواره بر صراط مستقیم كه همان پرستش خدای بزرگ در پذیرش اراده الهی در موارد رفتار و گفتار شخصی و اجتماعی است استوار می‌ماند و معنای این دعای همیشگی نمازهای واجب و مستحب را به خاطر می‌سپارد كه (اهدنا الصراط المستقیم) بارالها ما را همواره بر صراط مستقیم كه همان پرستش و عبودیت توست استوار بدار.

منبع : خانواده سبز