معنی انتظار

انتظار حالتی است نفسانی که آمادگی برای آنچه انتظارش را می‏کشیم، از آن بر می‏آید و ضدّ آن یأس و ناامیدی است، پس هر قدر که انتظار شدیدتر باشد، آمادگی و مهیّا شدن قوی‏تر خواهد بود، نمی‏بینی اگر مسافری داشته باشی که در انتظار مقدمش به سر می‏بری، هرچه هنگام آمدنش نزدیک‏تر شود، مهیّا شدنت فزونی می‏یابد، بلکه احیاناً خوابت به بیداری مبدّل می‏گردد، چون انتظارت شدید است.
و همان‏طور که مراتب انتظار از این جهت متفاوت است از جهت محبّت نسبت به کسی که در انتظارش هستی، نیز مراتب متفاوتی دارد، پس هر چه محبّت شدیدتر و دوستی بیشتر باشد، مهیّا شدن برای محبوب زیادتر می‏شود و فراقش دردناک‏تر می‏گردد، به گونه‏ای که منتظِر، از تمام اموری که مربوط به حفظ خودش هست، غافل می‏ماند و دردهای بزرگ و محنت‏های شدید را احساس نمی‏کند
. بنابراین مؤمنی که منتظر آمدن مولایش می‏باشد، هر قدر که انتظارش شدیدتر است، تلاشش در آمادگی برای آن به وسیله پرهیز از گناه و کوشش در راه تهذیب نفس و پاکیزه کردن درون از صفات نکوهیده و به دست آوردن خوی‏های پسندیده بیشتر می‏گردد، تا به فیض دیدار مولای خویش و مشاهده جمال انورش در زمان غیبتش رستگار شود، همچنان‏که برای عده بسیاری از نیکان اتفاق افتاده است.
و لذا امامان معصوم‏علیهم السلام - در روایاتی که خواندی و غیر آن‏ها - به پاکیزگی صفات و مقیّد بودن به انجام طاعات امر فرموده‏اند. بلکه روایت پیشین ابوبصیر اشارت یا دلالت دارد بر این‏که رستگاری به مقام انتظار و نایل شدن به پاداش منتظران، به پرهیز و پروا از گناه و آراستگی به خوی‏های پسندیده بستگی دارد.
چنان‏که حضرت صادق‏علیه السلام فرمود: هر آن کس که خواسته باشد از یاران قائم‏علیه السلام شود، باید که منتظر باشد و باید در حال انتظار به پرهیزکاری و خوی‏های پسندیده عمل نماید، که هرگاه بمیرد و قائم به پس از مردنش بپاخیزد، پاداش او همچون کسی خواهد بود که دوران حکومت آن حضرت را درک کرده باشد... .
و بی‏تردید هر قدر که انتظار شدیدتر باشد، صاحب آن، مقام و ثواب بیشتری نزد خدای - عزّوجلّ - خواهد داشت. خدای تعالی ما را از مخلصان منتظرین مولایمان صاحب الزمان - عجّل اللَّه فرجه الشریف - قرار دهد

منبع : مرکز اطلاع‌رسانی آل بیت