گریز - THE GETAWAY

سال تولید : ۱۹۹۴
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : دیوید فاستر، لارنس ترمن و جان آلن سایمن
کارگردان : راجر دانلدسن
فیلمنامه‌نویس : والتر هیل و ایمی جونز، بر مبنای رمانی نوشتهٔ جیم تامپسن
فیلمبردار : پیتر منزیس جونیر
آهنگساز(موسیقی متن) : مارک ایشم
هنرپیشگان : الک بالدوین، کیم بیسینگر، مایکل مادسن، جیمز وودز، دیوید مورس، جنیفر تیلی و جیمز استیونز
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۵ دقیقه


ـ ̎کارتر ̎داک̎ مکوی̎ (بالدوین) و همسرش، ̎کارول̎ (بیسینگر) همراه یکی از همدستان خود، ̎رودی̎ (مادسن) جنایتکاری را از زندان فراری داده و در مکزیکو تحویل دسته‌اش می‌دهند. اما در مکزیکو، دار و دستهٔ جنایتکار، او را به خاطر رفتار خیانتکارانه‌اش می‌کشند و دستمزد ̎مکوی̎، ̎کارول̎ و دستیارشان را می‌پردازند. در فرودگاه و موقع خروج، پلیس را در انتظار خود می‌بینند. ̎کارول̎ و ̎رودی̎ می‌گریزند ولی ̎مکوی̎ دستگیر می‌شود. در زندان، ̎مکوی̎ به ̎کارول̎ می‌گوید با ̎جک بنیون̎ (وودز) تماس بگیرد. ̎بنیون̎ توانائی‌اش را دارد تا در قبال شرکت ̎مکوی̎ در سرقت بعدی، آزادی او را بخرد. ̎رودی̎ نیز توسط ̎بنیون̎ استخدام می‌شود و کامیون حامل پولی مورد سرقت قرار می‌گیرد. اما موقع سرقت سومین نفر دسته، یکی از محافظان را به گلوله می‌بندد. ̎رودی̎ او را می‌کشد و به سر قرار می‌رود و خیال دارد ̎مکوی̎ و ̎کارول̎ را هم بکشد. ̎مکوی̎ که حدس‌هائی زده، ̎رودی̎ را به قتل می‌رساند و همراه ̎کارول̎ به طرف ملک ̎بنیون̎ به راه می‌افتند. در آنجا ̎کارول̎، ̎بنیون̎ را می‌کشد و همراه ̎مکوی̎ با پول‌ها می‌گریزند. اما در همین حال ̎رودی̎ که خود را به دامپزشکی رسانده، پس از گرفتن کمک‌های اولیه، دامپزشک را مجبور می‌کند تا او را به شهرکی مرزی برساند و انتظار دارد ̎مکوی̎ و ̎کارول̎ را در آنجا گیر بیندازد.
ـ فیلم از توان نسخهٔ اصلی گریز سام پکین‌پا (۱۹۷۲) هیچ بهره‌ای ندارد. نخستین حضور سینمائی مایهٔ ̎تبهکاری آخر و عاقبت دارد̎ در ۱۹۷۲ مایهٔ بر آشفتگی اخلاقی شد، ولی در حالیکه این مایه‌ هنوز هم مطرح است، بازسازی دانلدسن به بیراهه رفته است. در فیلم پکین‌پا، تماشاگر به یک همدلی واقعی با دو شخصیت مرکزی، با بازی الی مک‌گرا و استیو مکوئین، می‌رسید و از این رو پایان روحیه‌بخش و رضایت‌بخش است. در فیلم دانلدسن، تبهکاری با استفاده از بازیگرانی مثل بیسینگر و بالدوین مورد تجلیل قرار می‌گیرد. نتیجه: آشفتگی اخلاقی فیلم. دانلدسن با تأکید روی اجزای چهره و بدن از تصویر کلی غافل می‌ماند و درام واقعی داستان را تقلیل می‌دهد. پکین‌پا، همان کسی که گروه خشن (۱۹۶۹) را ساخته، نه تنها تفاوت واکنش فیزیکی و عاطفی را درک می‌کند، بلکه این تفاوت را از طریق در تضاد قرار دادن رابطهٔ ̎مکوی / کارول̎ با رابطهٔ تباه و فاسد ̎فران̎ (تیلی) / رودی̎ نمایش می‌دهد و این مقایسه بدون هیچ تحمیل یا تکلفی انجام می‌شود. مهمترین پیوند دو فیلم در فیلمنامهٔ هیل است. فیلم ۱۹۹۴ از این لحاظ بازسازی وفادارانه‌اس است و هیل مقدار زیادی از گفت‌وگوها را از فیلمنامه اولیه‌اش برای پکین‌پا وام گرفته است و در صحنه‌هائی کوشش شده فیلمنامه به روز شود. به هر حال اگر تماشاگر فیلم پکین‌پا را دیده باشد، نیازی به نسخهٔ دانلدسن ندارد.