آه درختان!

«والتین و الزیتون» آیه ای است که در قرآن کریم آمده و خداوند در این آیه شریفه به میوه های درختان انجیر و زیتون قسم یاد کرده است.
قصد تفسیر نداریم ولی اگر خوب توجه کنیم از دو دیدگاه باید به آن توجه کرد:
ابتدا اینکه درختان انجیر و زیتون با توجه به میوه های ثمربخش و مفید و علل ناشناخته دیگری که فقط خداوند از آن آگاه است، از تقدس خاصی در نزد خداوند برخوردار است تا حدی که باریتعالی به میوه های این دو درخت ثمربخش قسم یاد می کند.
ثانیا از دیدگاه دیگر وجود حیات بخش درختان با توجه به تولید اکسیژن مورد نیاز انسانها، توازن دادن به حیات جامعه، ثمربخشی و تاثیر در حیات جامعه که می تواند یکی دیگر از علل سوگند یاد کردن خداوند باشد، توجه داشته باشیم و اگر بر بسیاری از کارهای ثواب انسانها در جامعه بنگریم می بینیم ثواب درختان بیشتر از انسانهاست.
خوب به یاد دارم وقتی کوچک بودم بزرگترها می گفتند: درختان را نشکنید، به خصوص درختان جوان را نبرید گناه دارد. شاید در ابتدا انسان فکر کند چه گناهی، ولی اگر منافعی که درختان برای انسانها ایجاد می کنند و قسمی که خداوند برای درختان یا میوه های درختان فوق الذکر یاد می کند در نظر بگیریم متوجه می شویم که بریدن درخت آن هم اگر سبز باشد گناه دارد، زیرا درختان نفس می کشند و ما نفس آنان را می بریم. آیا این درخت نفرین خواهد داشت یا خیر؟
در خبرهای گذشته داشتیم که در جنگلهای برخی مناطق کشور آتش سوزی به وقوع پیوسته، حال این آتش سوزی سهوا یا عمدا باشد فرقی ندارد، به هر حال درختانی که جان داشتند بی جان شدند درختان سبزی که همراه با درختان دیگر تبدیل به ذغال شدند و بخشی از جنگلها که مورد استفاده مردم قرار می گرفت و یا بهتر بگویم اکسیژن مردم را تامین می کرد منهدم شدند و این تخربیها چه به صورت قطع درختان و چه آتش سوزی ها همه برای انسانها عواقب دارند. در سیل سالهای گذشته و حتی امسال در شرق استان گلستان شاهد بودیم که چگونه درختان بیشماری با سیل روانه بودند، درختان غول پیکر و در کنار آنان درختان جوانی که بریده شده بودند در اثر سیل از ارتفاعات به پائین آمده بودند، اگر سیلاب خود با سرعت زیاد باعث تخریب بود درختانی که توسط سیلاب حمل می شدند بیشتر از سیلاب تخریب می کردند به هر وسیله یا مکانی اصابت می کردند باعث تخریب شده و به همراه سیلاب با خود می بردند، گویی که فرصت پیدا کرده و از انسانهای روی زمین انتقام می گرفتند، حال در تخریب جنگلها و برش درختان این انسانها گناهکار یا بیگناه باشند به هر حال تر و خشک با هم می سوختند.
در تهیه گزارش از سیل ماهها پیش در منطقه مرد میانسالی که به کمک همنوعان خود شتافته بود دست خود را بالا برده بود و می گفت: من عاشق درخت و جنگلم و پدرم و همه اجدادم در جنگل بزرگ شدیم، آقا جنگلها را تخریب کردند، اینها همه آثار تخریب جنگل است و با اشاره تاکید می کرد:
«به رسول ا... قسم که این سیل و بلای خانمانسوز از آه درختان جنگلهاست»
آری اگر به قرآن اعتقاد داریم و به قسم خداوند توجه جدی کنیم و اگر به ثمرات حیات بخش درختان بیاندیشیم و بدانیم که چگونه این درختان اکسیژن لازمه را برای انسانها و جامعه تامین می کنند، به این نتیجه می رسیم که این سیلها از آه و نفرین درختان برخاسته است.

گنبد کاووس

منبع : روزنامه کیهان