پنجشنبه, ۲۰ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 9 May, 2024
مجله ویستا
وقتی همه خوابیم
چیزهای به وقوع می افتد که تبار انسانیت را برای فراموش کرده گان به ارمغان می آورد و این فیلم داستان چیزهای است که اینگونه گونه سیلی خورده را بار دیگر سرخی می کشد.
هنوز آن دیالوگها گوشم را می نوازد،،
- افتخار نمی کنم وایسادمو دیدمو ساکت موندم.
هجوم حرفهای اعتراضی و سوالهای بی پاسخ رنگ از رخسار تماشاچی می برد . تصویر واقعیت ذبح شده آدمی چنین بی مهابا بر پرده نقش می شود که سکوت را بی اراده بر زبان ها .
- سوخته ها ولان جلو سینما سوخته همان سینمای که چیزی ازش نمونده.
این وقتی سینما گران خوابند نیست این فیلم روایت وقتی است که انسانیت به خواب رفته است .
نمایش هم زمان این فیلم و فیلم پر مخاطب اما ... اخراجی ها نیز خود فیلم دیگریست و واقعیتی دیگر که نقاب پس کشیده است.
برون مایه فیلم و آنچه به قول آن حکیم چیزی که بر ظاهر به ما نمایان است این است که تعصب و فقر تاریخی سنت تباهی زندگی های دیگری را رقم می کشد و اما چیزی که بر خواسته از این فهم ظاهریست و درون مایه فیلم است به لجن کشیدن هویت و ماهیت انسانیت و اثر انسانیست به دست انسانی. زین سان که روایتگر پرده های بیشماریست از بی رحمی واقعیت و تلخی قهوه صحنه بر پرده .
هموز زمزمه دیالگها ،،-از کدوم آشغال دونی پیدات کرده ؟
- از همونی که همه توشیم.
تصویر کنار گذاشتن استعدادهای توانمند به راحتی یک برگ یا زدن یک حرف.
این فیلم روایتگر سالهای دور و نزدیک ماست ، که همواره بر ما گذشته است و ما یا خواب بودیم یا خود را به خواب زده بودیم . چونان که در آخر می بینیم صحنه دو پرده می یابد و پرده خنده سالن بدلی بیش از پرده محکم گریه سالن اصلی تماشاگر می یابد. ناگفته نماند که بیضایی تمام بغض ۱۰ ساله خود را یکهو برای تماشگر این فیلم ترکاند .
وقتی همه خوابیم» در بین دیگر آثار بیضایی شباهت زیادی به سگکشی دارد با این تفاوت که «تئاتریتر» از آن است و دیالوگهایش پرطمطراقتر و شسته رفتهتر و کادره شدهتر هستند. این فیلم نماد جامعه ایست که تصویر را بر متن و ظاهر را بر باطن بیشتر اهمیت می دهد و در این فیلم کتاب تصویر نگاره شاهنامه بر دست کودک جامعه حرفها دارد برای گفتن اگر من و تو گوش شنیدنش را پرورانده باشیم . کودک جامعه همیشه می پرسد بی آنکه لزومی در گرفتن پاسخ ببیند.
این تلاتم شیرین در من می جوشد که چگونه مثال کوه به کوه نمی رسه آدم به آدم می رسه سر گوچه بازیگر نقش اول چگونه شکل گرفت و چرا ضربالمثلهامان را مثل همه چیزمان سر طاقچه پاس می داریم .
و هنوز دیالگها بر ذهنم احاطه دارند.
-هیچوقت نتونستم کلمه ای پیدا کنم تا دردمو اونجوری که هست بیان کنه.
ودردها همان موجودات بی گناه دیگر ساز انسان را برای جرم قدر ی بیشتر دانستن در بر می گیرد و گاهی مثل خوره تن زنده رو می خوره.
آری دردها یاد آوران داناایند.
هنوز برایم این سوال هست که چرا خوابیم آن هم همیمان.
همین
راستی این را هم بگویم که نیمی از کسانی که این فیلم را دیدند در حین خروج سخت معتقد بودند که پشیزی این فیلم نمی ارزید،نمی دانم هنوز خواب هستند یا ما هوز به خواب نرفته ایم.
حسین گنجی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
ایران رهبر انقلاب انتخابات دولت سیزدهم مجلس شورای اسلامی روز دختر رافائل گروسی رئیس جمهور سید ابراهیم رئیسی حجاب مجلس انتخابات مجلس
قتل تهران پلیس هواشناسی شهرداری تهران وزارت بهداشت بارش باران آموزش و پرورش سیل فضای مجازی سلامت قوه قضاییه
گاز دولت مالیات خودرو قیمت دلار قیمت خودرو قیمت طلا مسکن حقوق بازنشستگان ایران خودرو بازار خودرو بانک مرکزی
نمایشگاه کتاب تهران نمایشگاه کتاب تلویزیون کتاب محمدمهدی اسماعیلی سینمای ایران سریال دفاع مقدس سینما تئاتر موسیقی رسانه ملی
دانشجویان دانش بنیان اینوتکس
رژیم صهیونیستی غزه اسرائیل فلسطین جنگ غزه آمریکا رفح روسیه حماس حمله به رفح نوار غزه ترکیه
فوتبال رئال مادرید استقلال پرسپولیس لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ لیگ برتر بازی ذوب آهن لیگ برتر ایران نساجی لیگ برتر فوتبال ایران
اینترنت تبلیغات اپل عیسی زارع پور سامسونگ ناسا گوگل آب مایکروسافت نوآوری
هندوانه آسم سنگ کلیه بیماران خاص کمردرد ناباروری بیمه سبزیجات اعتماد به نفس