الگوی مقاومت باسیل های گرم منفی در مبتلایان به عفونت بیمارستانی با روش E-Test و مقایسه با روش دیسک دیفیوژن

● زمینه و هدف:
تعیین الگوی مقاومت باسیل های گرم منفی شایع عفونت بیمارستانی با روش دیسک و E-Test و مقایسه نتایج این دو.
● روش بررسی:
مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در سال ۱۳۸۴-۱۳۸۳ در بیمارستانهای سینا و امام خمینی تهران بر روی عفونت های بیمارستانی با میکروب های کلبسیلا، پسودوموناس، آسینتوباکتر و اشریشیاکلی انجام شد و الگوی مقاومت با روش E-Test برای ایمی پنم، سفتازیدیم، سیپروفلوکساسین، سفپیم و سفتریاکسیون بررسی و نتایج با دیسک دیفیوژن مقایسه شد.
● یافته ها:
فراوانترین میکروبها عبارت بودند از: کلبسیلا (۴۰%)،‌ پسودوموناس (۲۸%)، آسینتوباکتر (۲۰%) و اشریشیاکلی (۱۲%). فعالترین آنتی بیوتیکها به ترتیب، ایمی پنم (۸۴%)، سفپیم (۲۶%)، سپیروفلوکساسین (۲۶%)، سفتازیدیم (۲۰%) و سفتریاکسون (۱۰%) بوده است. حساسیت کلبسیلا به ایمی پنم ۹۱%، سفپیم ۲۵%، سیپروفلوکساسین ۲۱%، سفتازیدیم ۱۳% و سفتریاکسون ۷% بوده است. حساسیت E-coil به ایمی پنم ۹۱%، سفتریاکسون ۲۱%، سفتازیدیم ۲۱%، سفپیم ۱۹%‌ و سیپروفلوکساسین ۱۷% بوده است. برای پسودوموناس حساسیت ایمی پنم (۷۵%) و سیپروفلوکساسین (۳۹%) بوده است. حساسیت آسینوباکتر به ایمی پنم ۷۷% و سیپروفلوکساسین ۲۱% بوده است. در مقایسه روش دیسک دیفیوژن با روش E-Test در سوشهای مقاوم نسبتا دو تست هم خوانی داشته اند.
● نتیجه گیری:
روند مقاومت در میکروبهای گرم منفی در حال افزایش است و لازم است هر چه سریعتر سیاستی برای پیشگیری از ایجاد مقاومت در بیمارستانها اتخاذ گردد. گرچه E-test روش بهتری برای ارزیابی مقاومت میکروبی می باشد اما مطالعه ما نشان داد که روش دیسک نیز در بیشتر مواقع نتایج مشابه می دهد و همچنان قابل استفاده می باشد.

آذر حدادی
مهرناز رسولی نژاد
زهره ملکی
سیدعلی احمدی
مجتبی مجتهدزاده
مسعود یونسیان
حمیده باقریان

منبع : پایگاه اطلاعات علمی