آلوپسی (ریزش مو) Alopecia

ریزش قسمتی یا تمامی موها، به طور شایعتر موهای روی سر میباشد.
سن، جنس، ژنتیك و نحوه زندگی: عوامل خطری هستند كه به نوع بیماری بستگی دارند.آلوپسی یا ریزش مو می‌تواند در هر ناحیه‌ای از بدن رخ دهد، اما اصولاً زمانی قابل توجه است كه سر را گرفتار می‌كند. این وضعیت ممكن است موضعی بوده، كه در آن موها به صورت پچهایی می‌ریزند یا منتشر باشد كه در آن كل موهای سر نازك شده یا دچار ریزش میشوند. ریزش مو می‌تواند موقتی یا دائمی باشد. آلوپسی همیشه همراه یك بیماری نیست، اما ممكن است باعث ناراحتی روحی شود.
علل بیماری:
شایعترین علت آلوپسی در مردان، حساسیت بیش از حد به هورمون تستوسترون است، كه منجر به الگوی مشخص ریزش مو (رجوع به طاسی مردانه) می‌گردد. ریزش مو ناحیه‌ای، معمولاً به دلیل آلوپسی آره آتا، كه یك بیماری خودایمنی است، میباشد و باعث ظاهر شدن نواحی بی‌مو روی سر میشود. این نواحی طاس، توسط موهای شكننده و كوتاه احاطه شده‌اند. معمولاً موها در عرض ۶ ماه دوباره شروع به رشد می‌كنند، اما در موارد نادر، آلوپسی آره آتا می‌تواند باعث ریزش دائمی همه موهای بدن گردد.
شیوه‌هایی از آرایش مو كه باعث كشش موها میشوند، یك علت شایع ریزش دسته‌ای مو
است، اگر این كشش مداوم باشد، ریزش مو ممكن است دائمی باشد. ریزش دسته‌ای مو
ممكن است نتیجه یك اختلال نادر روانی باشد كه در آن موها به صورت اجباری كشیده میشوند. سوختگیها یا اختلالات پوستی مثل حلقه كرمی، كه در آنها بر روی سر اسكار ایجاد میشود، ممكن است باعث ریزش دسته‌ای مو شوند.
ریزش منتشر مو در افراد مسن طبیعی است. این حالت همچنین ممكن است به طور موقت پس از حاملگی رخ دهد، همچنین یك عارضه جانبی شایع شیمی درمانی نیز میباشد. سایر علل نازك شدن مو شامل بیماریهای حاد، استرس و سوء تغذیه میباشند.
درمان بیماری:
پزشك احتمالاً قادر خواهد بود كه آلوپسی آره آتا را از روی ظاهر سرتان تشخیص دهد. این بیماری معمولاً نیازمند درمان نمی‌باشد،‌ اما كورتیكواستروئیدهای تزریق شده به نواحی كم مو، ممكن است در تسریع روند رویش دوباره مو، موثر باشند. در اكثر موارد دیگر ریزش مو، به محض درمان علت زمینه‌ای،‌ موها دوباره می‌رویند. در ریزش موی دوران حاملگی، معمولاً حدود ۳ ماه پس از زایمان، موها دوباره جایگزین میشوند.
اگر سر شما دارای اسكارهای پچی است، احتمال دارد جهت تشخیص علت زمینه‌ای نیاز به نمونه‌برداری پوست داشته باشید. نواحی اسكار‌دار ممكن است با كورتیكواستروئیدهای موضعی یا داروهای ضدقارچ درمان شوند، اما اگر ضایعه جدی بوده و فولیكولهای مو را مبتلا كرده باشد، غیر متحمل است كه موی جدیدی رشد كند.

منبع : پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران