آیا کودکم از نظر روانی، سالم است؟

شما می دانید كودكتان در خانه چگونه رفتار می كند. اما آیا واقعاً از طرز رفتار او در مدرسه نیز آگاهی دارید. اكنون زمان خوبی برای فهمیدن این قضیه است كه آیا كودك شما، برای یادگیری و آموختن، آمادگی لازم را دارد؟ سلامت روانی، عامل مهمی برای عملكرد خوب او در مدرسه است. سلامت روانی كودك، یعنی این كه او چگونه فكر، احساس و رفتار می كند. سلامت روانی ناسالم ممكن است در هر كودكی دیده شود، حتی كودكان پیش دبستانی و دبستانی. مشكلات روانی، رایج تر از آن چیزی است كه شما حتی فكرش را بكنید! از هر ۵ كودك، یك كودك دارای اختلال احساس، و مشكلات روانی رفتاری است كه هر كدام از این عوامل می تواند به افت تحصیلی، خشونت و... منجر شود. كمك به این كودكان بسیار آسان است، اما دو سوم كودكانی كه دارای این مشكلاتند، كمك هایی كه نیازمند آن هستند، دریافت نمی كنند.
ضروری به نظر می رسد كه والدین و معلمان، در مورد سلامت روانی كودكان با یكدیگر گفت وگو كنند.
معلمان، می توانند به شما كمك كنند كه تصمیم بگیرید آیا كودكتان نیاز به كمك دارد یا خیر؟ در ادامه، تعدادی سؤال ذكر می شود كه شما باید در مورد پاسخ آنها با معلمان كودك خود، به بحث و گفت وگو بپردازید.
۱ - آیا كودك من، اغلب اوقات عصبانی به نظر می رسد؟ زیاد گریه می كند؟ به مسایل، بیش از حد، واكنش نشان می دهد؟
۲ - آیا نظم مدرسه را به هم می ریزد؟ بچه های دیگر را در زمین بازی اذیت می كند؟ و یا قوانین را بارها و بارها، زیر پا می گذارد؟
۳ - آیا كودك من، اكثر اوقات، ناراحت و یا افسرده به نظر می رسد؟ و یا در مقابل آزمون ها، به طور غیرمعمول واكنش نشان می دهد؟
۴ - آیا او از این كه چگونه به نظر می رسد، معذب است؟ و یا دائماً از سردرد، دل درد و مشكلات جسمی دیگر- بخصوص وقتی كه باید امتحان بدهد یا در فعالیت های كلاسی شركت كند- شكایت می كند؟
۵ - آیا كودك من قادر نیست بر روی صحبت های معلم خود تمركز كند؟ تصمیم بگیرد؟ و یا به معلمش احترام بگذارد؟
۶ - آیا به چیزهایی كه معمولاً لذت بخش است، مثلاً ورزش، موسیقی یا سایر فعالیت های كلاسی، علاقه ای نشان نمی دهد؟ و یا به طور ناگهانی از دوستانش فاصله می گیرد؟
اگر پاسخ شما و معلم كودكتان، به تمامی این سؤالات آری است و مشكل، جدی و مدام به نظر می رسد، ضروری است كه بفهمید، آیا مشكلی در زمینه سلامت روانی، مسبب این رفتار ها است یا خیر؟
برای والدین آسان نیست كه بپذیرند، كودكشان ممكن است، مشكلی داشته باشد.هر رفتاری می تواند به موفقیت كودكتان در كلاس درس كمك كند، اما مهم این است كه شما به او كمك كنید.
در اینجا راهكارهایی برای عملكرد شما پیشنهاد می شود:
۱ - كتاب یا بر وشوری تهیه و اطلاعات بیشتری در مورد سلامت روانی كودك، كسب كنید.
۲ - با یك پزشك و روانشناس، مشورت كنید. آنها می توانند عوامل تأثیرگذار دیگر در یادگیری كودك را بررسی كنند. مثلاً مشكلاتی در بینایی یا شنوایی. در نهایت شما ممكن است تصمیم بگیرید كه كودكتان و همین طور اعضای خانواده برای داشتن سلامت روانی كامل، از سوی فردی متخصص آموزش ببینند.
۳ - نقش فعال برای كمك به بهتر شدن كودكتان را خود برعهده بگیرد. هر كودكی، مانند هر والدینی، دارای توانایی هایی است. یاری كردن كودكتان، زمانی كه در حال انجام تكالیف درسی خود است، به شما نیز فرصتی می دهد كه زمانی را با او سپری و تجربیات خود را به او منتقل كنید. این امر می تواند پیوندی محكم بین شما و كودك برقرار كند. علاوه براین، شما در این زمان می توانید، به علایق او نیز پی ببرید.
۴ - با دقت جست وجو كنید تا سرویس دهنده های خوب و خدمات مناسبی را در این رابطه برای كودك خود، تدارك ببینید. صبور باشید. هر خدمتی كه ارایه می شود، برای همه كودكان مناسب نیست. تعداد زیادی سازمان های ملی و یا گروه های خصوصی در زمینه سلامت روانی، در جامعه وجود دارند كه می توانند به شما كمك كنند.
۵ - كودكان به یكپارچگی بین خانه و مدرسه نیاز دارند. والدین و معلمان با همكاری در كنار یكدیگر، می توانند استعدادها و توانایی هایی چون، كنجكاوی، مراقبت از حیوانات، حس شوخ طبعی و... را در كودكان، تقویت كنند. این وظیفه، اگر انجام گیرد، بخش بزرگی از مراقبت كودكان را توسط والدین یا معلمان شامل می شود.

ترجمه:سمیه صیادی فر
منبع:http://www.metalhealth.samhsa.gov/publicatios/allpubs/ca-۰۰۳۱/default.asp

منبع : روزنامه همشهری