پیکاسوی جوان نقاشی نمی‌دانسته است

اگر «دورست» پیکاسو، اصل است، آیا این نشان می‌دهد که او تا سال ۱۸۹۹ نمی‌توانسته نقاشی کند؟
در دومین خبری که از پیدا شدن یک اثر آبرنگ نایاب از پیکاسو، در یک اتاق خواب در ناحیه جنوب غربی انگلستان، اعلام شده بود، تصویر یافت شده به وسیله رسانه‌های گروهی‌دنیا، با عنوان «چیزی کمتر از یک پرتره، از هنرمندی ۲۰ ساله، به عنوان یک مرد جوان در کنار دوست دخترش» توصیف شده بود. متانت عادی که در «تلگراف روزانه» وجود داشت نشان داد که این اثر میلیون‌ها دلار می‌ارزد.
بعضی از آدم‌های باهوش این اثر با نام «اترینت» (در آغوش گرفتن)، را با سری مشهور شگفت آوری از حکاکی‌ها و طراحی‌هایی که با همین نام و توسط پیکاسو در سال ۱۹۶۰ کشیده است ارتباط میدهند.
«دورست اترنیت» با یک قلم مو، روی تکه کاغذی از کتاب طراحی مقدماتی، با سرعت طراحی شده است; اندازه آن ۱۲ در ۱۹ سانتیمتر است. شخصی با خط خرچنگ قورباغه‌ای یک «وی» (بله، به فرانسوی) در قسمت مشخصی از پشت آن با مداد نوشته و امضا کرده است: «پیکاسو» و به این ترتیب به آن سندیت داده است. او تاریخ ۱۵ فوریه ۱۹۶۹ را هم اضافه کرده است.
تصویر در جلوی صفحه با مشهورترین امضای پیکاسو، که امضایی نیست که او در سال‌های آغاز به کارش از آن استفاده می‌کرد، امضا شده است. یکی یا دیگری، یا همه کسانی که می‌توانستند پیکاسو باشند و پیکاسو هم می‌توانست همان هنرمند اصلی باشد; اما هیچ چیزی نمی‌توانست «دورست اترنیت» را به چیزی جز یک تکه کار کاملا غیربرجسته و غیر ممتاز تبدیل کند.
پیکاسو از اینکه کارهای درجه دو و نامرغوبش را امضا کند ابایی نداشت، اگر آن کار ارزش چیزی را داشت و یا حتی اگر به هیچ نمی‌ارزید. برای سال‌ها، کارشناس هنری «رمولو-آنتونیو تنس» دست و پا زد که ورثه پیکاسو را، علی الحساب، بر یک حق اعتراض و متعهد به سوء استفاده‌هایی که از نام و آثار پیکاسو می‌شد فرا بخواند.
او با آنها مشاجره می‌کرد که چرا عمدا اثر هنری پیکاسو را بد جلوه می‌دهند، «جوزه رویز بلاسکو»، به عنوان نمونه ای از کارهای نوجوانی پیکاسو. تنس در حال حاضر در رای نهایی هیئت منصفه به خوبی عمل می‌کند، او کسی است که هنر پیکاسو برای اعاده کردن اثر هنری دزدیده شده «بلاسکو»، به آن نیاز دارد. تاکنون نتیجه تلاش‌هایش این بوده است که بعضی گالری‌ها در سکوت کارهای «بلاسکو» را از ارائه حذف کرده‌اند، و بعضی از اتاق‌های فروش کارهای بسیار زیادی را که مشکوک بوده‌اند از فروش بیرون کشیده‌اند.
تنس در حال حاضر خبر چاپ قریب الوقوع کاتالوگی از کارهای بلاسکو را اعلام کرده است، که در آن همه کارهایی که او ادعا می‌کند متقلبانه بوسیله یک پیوستگی نامقدس از سوی وارثان پیکاسو، اداره امور پیکاسو (اس ای)، موزه پیکاسو در بارسلونا، موزه ملی پیکاسو در پاریس، به پیکاسو نسبت داده شده‌اند مشخص کرده است. او همچنین وسعت تاریخی نسبت دادن‌های آثار دروغین به پیکاسو را تا ۱۹۰۲ به عقب برده است.
اگر «دورست اترینت» اصل است، این یک بی‌عرضه‌گی و نادانی آشکار است که در حقیقت بحث مورد نظر تنس را تقویت می‌کند، اینکه پیکاسو تا ۱۸۹۹، با اعتراف خود او، نه می‌توانست طراحی کند و نه نقاشی. بنابراین به طور ابتدایی و ناپیوسته‌ای، طراحی رنج‌آوری از بدن در دورست اترینت وجوددارد، فیگورها حتی می‌توانستند موجوداتی مانند ماهی‌های روغنی کوچک دراز کشیده بر روی تخته یک ماهی فروش باشند. دست راست و پای راست یک انسان، بدون استخوان و پلاسیده است و بالاتنه او خالی است. پیکره بالایی به نظر سقوط کرده می‌رسد، احتمالا در حالت خواب.
انگار کسی برای صدا زدن فرد داخل اتاق، در استودیو را برای بازکردنش هل داده و نقاش و مدلش را پیدا کرده، یک قلم موی کثیف را قاپیده و برای سربه سرگذاشتن او قصد کرده است یک تصویر از او در این حالت بکشد. اگر نگهدارنده قلم مو، پیکاسو بوده است، در نتیجه فیگور بالایی در تصویر، نمی‌تواند او باشد، و برعکس. هیچ مردی تاکنون او را از چنین زاویه‌ای ندیده است.
کسی، یا در آن لحظه و یا بعدا طراحی کلی و سریعی در یک حالت مبهم، با خطوط نامشخص، از یک تخت خواب، برای پر کردن فضا و شستن شل و ول تابلو، با رقیق کردن آبی پروس، این اثر را بوجود آورده است; اما این توجیه برای خواباندن سرو صداها و کشاندن موضوع به سمت صلح کافی نیست.
گمراه کننده، هم احساسی بود که به وسیله سخنران خانه به مزایده گذاشته شده دوک، در دورچستر (انگلستان)، بیان شد، در حقیقت آن اثر در حراج ساتبی در ۲۴ ژوئن ۲۰۰۳، به قیمت ۷۲ هزار پوند فروخته شده بود، با یادداشت‌هایی که در کاتالوگ فروش دوک، دوباره چاپ شده بودند. این یادداشت‌ها از سوی آخرین کارشناس پیکاسو کریستین زرووس، سندیت پیدا کرده بود.
پیکاسو به قدر کافی در ساختن طراحی‌های اروتیک از فانتزی‌های ذهنی‌اش و از تصور خودش در این صحنه‌ها توانا بود. در این اثر، «دورست اترینت»، فقدان اروتیسم احساس می‌شود، اگر اینطور باشد، و این نقاشی، اثری از پیکاسو نباشد آخرین خریدار «دورست اترینت» با پرداخت ۶۸ هزار پوند مبلغ زیادی را بابت آن پرداخته است. اما اگر همه آن اثر مال پیکاسو باشد، حالا که این روزها پیکاسوها کمیاب‌تر از گذشته‌اند، قیمت بسیار اندکی بابتش پرداخته شده است. البته ذوق و سلیقه هیچ کاری برای انجام دادن با آن اثر ندارد!

گاردین، آوریل ۲۰۰۸

منبع : روزنامه حیات نو