مدل‌های جهانگردی

جهانگردى مى‌تواند سه کار عمده را به انجام برساند. اين اعمال از طرف آقاى Dumazdeler نيز مورد تأکيد قرار گرفته است و عبارت است از:

- استراحت.

- تفريح.

- پيشرفت.

گفتنى است که جهانگردى در کليت خود جوابگوى همه اين اعمال نمى‌باشد. زيرا جهانگردى نيز داراى تقسيمات و اشکال منسوخ نشده است، که در قالب فوق نمى‌گنجد. در زمينه جهانگردى هنوز پيروى از مُد، شخصيت، سر و صدا، بى‌مسئوليتى و لاقيدى و بى‌بند و بارى نيز بحث‌هائى وجود دارد.

سه الگوى نه چندان محکم از جهانگردى به شرح زير را مشخص نموده و پيشنهاد مى‌نمائيم:

- الگوى ترميم‌کننده:

اين شيوه خاص از جهانگردى لحظات گريز، استراحت، معالجه و آسايش به‌منظور بازيابى کار مايه فيزيکى و روانى از دست رفته را شامل مى‌شود.

- الگوى سازنده:

در اين شيوه جهانگردى به‌عنوان موقعيتى در جهت رشد فرهنگى و تربيتي، با ارزش‌هاى عظيم آزادي، سلامت، دوستى و همکارى مطرح مى‌شود.

اين مدل همچنين موضوع احترام به طبيعت و قدردانى از فرهنگ‌هاى مختلف اعم از خودى و بيگانه و بالاخره هنر را نيز آموزش مى‌دهد.

- الگوى مصرفى:

در اين شيوه جهانگردى موقعيتى است براى نمايش قدرت خريد واقعى يا کاذب افراد، اين نوع از جهانگردى اغلب از طريق انتخاب مناطق لوکس، نمايش لباس و ملزومات، چشم و هم‌چشمي، مسابقات ورزشى گران‌قيمت و غيره متجلى مى‌شود.

عموماً اين مدل نه تنها گريز صحيح از زندگى متشنج شهرنشينى نبوده و مطلقاً از آن بحث نمى‌کند، بلکه برعکس غوطه‌ور شدن در نوع ويژه‌اى از سيستم‌هاى شهرنشينى است. با اين فرق که مکان آن با محل سکونت هميشگى متفاوت است.

پاره‌اى از گونه‌هاى اين نوع از جهانگردى از لحاظ اقتصادى در سطح بسيار بالائى قرار داشته و از حمايت شديد تبليغاتى برخوردار است. تبليغات مداوم عطش تقليد مردم اين نوع از جهانگردى را دامن مى‌زند. تداوم اين روند به طريقى است که حتى افرادى که از نظر مالى قادر به انجام اينگونه از جهانگردى نيستند بدين سمت کشانيده شده و به دام آن گرفتار مى‌شوند.