مغزی‌هائی که به‌عنوان دارو مصرف می‌شوند

تمام ريزمغذى‌ها به‌طور خالص به‌وسيله کارخانه‌هاى داروسازى توليد مى‌شوند. بيشتر آنها تا ده يا حتى صد برابر RDA و يا دُز تغذيه‌اى سمى نيستند. مردم بارها اثر دُزهاى زياد اکثر مغذى‌ها را به دلايل مختلف امتحان کرده‌اند مثل تحقيق براى کشف داروهاى جديد و يا فرضيه Linus pauling's که معتقد است مقدار زياد ويتامين C در بدن طبيعى است، زيرا بيشتر موجودات اين ويتامين را از گلوکز در داخل بدن آنها سنتز مى‌کنند.

در بسيارى از خطاهاى متابوليکى مادرزاى ويتامين‌ها نقش کوفاکتور را دارند.

ويتامين A براى درمان بيمارى‌هاى پوستى هايپرکراتوتيک مثل پسوريازيس و آکنه به‌کار مى‌رود. مشتقات رتينول و رتينوئيدها مثل etretinatc، کمتر سمى بوده ولى تراتوژن هستند. ترانس رتينوئيک اسيد (ترتينوئين ۴۵mg/m2) باعث بهبود سرطان خون پروميلوسيتيک حاد مى‌شود.

اسيد نيکوتينيک در دوز بيشتر از ۱g، سه بار در روز يا بيشتر (۱۶۷ برابر نياز تغذيه‌اي) در پائين آوردن هيپرليپدمى مرکب (بالا رفتن کلسترول و ترى‌گليسريد) مؤثر است. اين ويتامين از آزاد شدن اسيدهاى چرب از بافت چربى جلوگيرى مى‌کند. بعد از شناخته شدن Statins از اين ويتامين به‌دليل اثرات جانبى شامل اختلالات گوارشي، سرخ شدن پوست، هيپرگليسمى و اختلال در عملکرد کبدى کمتر استفاده مى‌شود. سرخ شدن پوست مبناى مصرف درمانى ديگر اسيد نيکوتينيک در سرمازدگى است. نيکوتين آميد برخلاف نيکوتينيک اسيد خاصيت پائين آوردن ليپيد پلاسما و قرمز کردن پوست را ندارد. در حال حاضر بر روى دوزهاى زياد نيکوتين آميد آزمايش‌هائى در حال انجام است تا نقش آن در جلوگيرى از ديابت وابسته به انسولين مشخص شود.

پيريدوکسين با دُز ۵۰mg براى درمان تهوع و استفراغ استفاده مى‌شود. از اين ويتامين هم‌چنين براى سندروم پيش از قاعدگى استفاده شده است ولى بيشتر آزمايشات از کيفيت کمى برخوردار بوده‌اند. مصرف زياد، بيش از ۱۰۰mg/d، سمى است و موجب نوروپاتى اعصاب محيطى مى‌شود.

ويتامين B12 به‌صورت محلول تزريقى يا دارونما استفاده مى‌شود. مقدار تزريق‌ها و قرص‌هاى ويتامين B₁₂ تجويز شده خيلى بيشتر از مقدارى است که براى درمان افراد مبتلا به آنمى پرنيشز بايد تجويز شود.

جهت پيشگيرى از سرماخوردگى معمولاً حدود گرم ۵/۰ويتامين C دو بار در روز يا بيشتر مصرف مى‌شود. تحقيقات انجام شده نشان داده اين ويتامين خطر ابتلاء به سرماخوردگى را کاهش نمى‌‌دهد بلکه فقط باعث تخفيف علائم آن مى‌گردد.

ترکيبات منيزيم به‌عنوان آنتى اسيد (منيزيم ترى‌سيليکات) و مسهل (هيدروکسيد منيزيم) کاربرد دارند. سولفات منيزيم به‌عنوان مسکن در درمان پره‌اکلامپسى تزريق مى‌شود.

محلول الکلى يُد به‌عنوان ماده ضد عفونى‌کننده مورد استفاده قرار مى‌گيرد. يُد به‌علت وزن اتمى بالا داراى خاصيت جلوگيرى‌کننده از تشعشعات مى‌باشد. ترکيبات يُد در آنژيوگرافي، ميلوگرافي، پيلوگرافى داخل وريدى و کوله سيستوگرافى به‌کار مى‌‌روند. يدور پتاسيم ترشحات قسمت فوقانى دستگاه گوارش را افزايش مى‌دهد و در داروى ضد سرفه expectorant استفاده مى‌شود.

اکسيد روى يکى از اجزاء بسيارى از پمادهائى است که براى درمان بيمارى‌هاى پوستى به‌کار مى‌رود. اسيد آمينه تريپتوفان در گذشته به ميزان ۱g به‌عنوان داروى خفيف ضد افسردگى يا خواب‌آور استفاده مى‌شد.