یک دل به سر کوی تو آباد نیابند

یک دل به سر کوی تو آباد نیابند		یک جان زخم زلف تو آزاد نیابند
از پس که گرفتار غمت شد همه دلها		آفاق بگردند و دلی شاد نیابند
روزی که روی مست و خرامان سوی بازار		در شهر یکی صومعه آبادنیابند
جان میکن و از بهر وفا دم مزن ای دل		کاین مزد زخوبان پریزادنیا بند
ناخورده خراشی ز سرتیشه‌ی هجران		سنگی به سر تربت فرهاد نیابند