مسمومیت با الکل

مسمومیت با الکل (که به‌نام مستی ساده هم نامیده می‌شود)، با مصرف اخیر الکل که باعث تغییرات غیرتطابقی حاد رفتاری می‌شود، تعریف می‌گردد.

تشخیص، علایم، نشانه‌ها

در حالی‌که مسمومیت خفیف ایجاد بی‌تفاوتی، پرحرفی، بی‌ثباتی، و اوفوری می‌کند، مسمومیت شدید غالباً به تغییرات غیرتطابقی بیشتری منجر می‌شود. رفتارهائی مانند، پرخاشگری، تحریک‌پذیری، بی‌ثباتی خلق، اختلال قضاوت و اختلال د عملکرد اجتماعی و شغلی از جمله این تغییرات هستند. افراد حداقل یکی از این ویژگی‌ها را نشان می‌دهند: تکلم جویده جویده و نامفهوم، ناهماهنگی حرکتی و عدم تعادل، قدم‌های متزلزل، نیستاگموس، اختلال حافظه، استوپور (stupor) و برافروختگی صورت، مسمومیت شدید می‌تواند منجر به گوشه‌گیری، کندی روانی - حرکتی، فراموش‌های مستی، اغما و مرگ بشود.

عوارض رایج مسمومیت با الکل شامل حوادث رانندگی، آسیب به سر، شکستگی دنده، ارتکاب جرم، قتل، و خودکشی می‌باشند. غلظت الکل خون و اثرهای هر میزان غلظت در جدول زیر نشان داده شده است.

- ارزیابی:

باید ارزیابی دقیق انجام گردد و احتمال هماتوم ساب‌دورال و یا عفونت توأم در نظر گرفته شود. ارزیابی به‌منظور احتمال وجود مسمومیت با سایر مواد را همیشه باید در نظر گرفت. الکل معمولاً با سایر تضعیف‌کننده‌های CNS مانند بنزودیازپین‌ها و باربیورات‌ها مصرف می‌شود. تأثیر تضعیف‌کنندگی چنین مصرفی می‌تواند خطرناک و مهلک باشد.

معاینه مناسب وضعیت روانی بیمار، و تشخیص احتمالات روانی همزمان مستلزم ارزیابی مجدد پس از طی زمان مسمومیت است به‌دلیل اینکه تقریباً تمام علایم روانی ممکن است با مسمومیت الکلی ایجاد شده باشند. سطح الکل خون به‌ندرت در ارزیابی بالینی اهمیت دارد (به‌جز تشخیص مسمومیت) به این دلیل که سطح تحمل در افراد متفاوت است.

- مسمومیت ایدیوسنکراتیک الکل (alcohol idiosyncratic intoxication):

رفتار غیرتطابقی (غالباً به‌صورت پرخاشگری و ستیزه‌جوئی) بعد از مصرف مقادیر کمی از الکل که در اکثر افراد نمی‌تواند ایجاد مسمومیت بنماید (یعنی مسمومیت پاتولوژیک). این حالت ناشایع و مورد مناقشه است. این رفتارها برای شخص موقعی که الکل مصرف نکرده است نابه‌هنجار می‌باشد. افراد دچار آسیب مغزی ممکن است بیشتر در معرض مسمومیت ایدیوسنکراتیک باشند.

جدول اختلال‌هائی که ممکن است در غلظت‌های متفاوت الکل خون مشاهده شود

	سطح			اختلال احتمالی
	۳۰-۲۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر			کاهش توانائی تفکر و مهارت حرکتی
	۸۰-۳۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر			افزایش مشکلات شناختی - حرکتی
	۲۰۰-۸۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر			افزایش بی‌نظمی و اختلال‌های قضاوتی بی‌ثباتی خلق آسیب‌شناختی
	۳۰۰-۲۰۰ میلی‌گرم در دسی‌لیتر			نیتساگموس، کلام نامفهوم و جویده جویده، و فراموشی‌های مستی
	۳۰۰< میلی‌گرم در دسی‌لیتر			اختلال در علایم حیاتی و احتمال مرگ

درمان

۱. اقدامات حمایتی

۲. تجویز مواد مغذی (nutrients) (به‌ویژه تیامین، ویتامین B12، فولات ـ folate)

۳. ممکن است مشاهده به‌منظور بررسی عوارض لازم باشد (مانند ستیزه‌جوئی، اغماء، آسیب به سر، افتادن و زمین خوردن).

فراموشی مستی

دوره‌هائی از مسمومیت که در طی آن بیمار فراموشی کامل و سپس آگاهی و هشیاری را نشان می‌دهد که این علایم تا چند روز به طول بینجامد، که در طی این درمان شخص مسموم و اعمال پیچیده‌ای (مانند رانندگی در مسافت‌های طولانی) را بدون اینکه بعداً آنها را به یاد آورد انجام می‌دهد. اشخاصی که به آسیب مغزی دچار هستند بیشتر مستعد ابتلاء به فراموشی‌های مستی می‌باشند.