سوختگی‌ها و سایر آسیب‌های حرارتی

پوست بزرگترين عضو بدن است که مساحت آن از ۲۵/۰ مترمربع در نوزادان تا ۸/۱ مترمربع در بالغين تغيير مى‌کند. پوست از ۲ لايه تشکيل شده است: اپيدرم و درم (کوريوم). خارجى‌ترين سلول‌هاى اپيدرم سلول‌هاى شاخى مرده‌اى هستند که نقش يک سد محافظ محکم را در برابر محيط بيرونى ايفاء مى‌کنند. لايه ضخيم‌تر دوم يعنى کوريوم (به ضخامت ۱۲/۰ - ۰۶/۰ ميلى‌متر) عمدتاً از بافت همبندى فيبروز تشکيل شده است. کوريوم حاوى عروق خونى و اعصاب پوست و ضمائم اپى‌تليالى با عملکردهاى تخصصى است. از آنجا که انتهاهاى عصبى که درد را منتقل مى‌کنند تنها در کوريوم يافت مى‌شوند، ضايعاتى که تنها بخشى از کل ضخامت پوست را درگير مى‌کنند بسيار دردناک هستند در حالى‌که سوختگى تمام ضخامت پوست معمولاً بدون درد است.

کوريوم با پيشگيرى از تبخير و از دست رفتن بيش از حد دماى بدن، مانع از هدر رفتن مايعات بدن مى‌شود. غدد عرق نيز با کنترل کردن ميزان آب تبخيرشده به حفظ دماى بدن کمک مى‌کنند. اين غدد هم‌چنين مقادير کمى از کلريدسديم و کلسترول و مقادير بسيار کمى از آلبومين و اوره را به بيرون ترشح مى‌کنند. کوريوم حاوى شبکه‌اى غنى از انتهاهاى عصبى حساس به لمس، فشار، درد ، گرما و سرما است.

پوست ويتامين D توليد مى‌کند. اين ويتامين از اثر نور خورشيد بر بعضى از ترکيبات کلسترول داخل دوم سنتز مى‌شود.