ای چو فرهاد دلم عاشق شیرین لبت

ای چو فرهاد دلم عاشق شیرین لبت		مستی امشبم از باده‌ی دوشین لبت
نیست شیرین که ز فرهاد برای بوسی		ملک خسرو طلبد شکر رنگین لبت
وه چه شیرین صنمی تو که دهان من هست		تا به امسال خوش از بوسه‌ی پارین لبت
محتسب سال دگر بر سر کویت آرد		همچنین بی خودم از باده‌ی نوشین لبت
طبع شوریده‌ی من این همه شیرین کاری		می کند در سخن امروز به تلقین لبت
سیف فرغانی چون وصف تو می‌کرد گرفت		طبعم اندر شکر افشاندن آیین لبت