میی کو ترا میرهاند ز مستی

میی کو ترا میرهاند ز مستی		حلالت از آن می خرابی و مستی
بت تست نفس تو در کعبه‌ی تن		خلیل خدایی، گر این بت شکستی
عروس جهان را وفایی نباشد		به آخر بدانی که: دل در که بستی؟
نبینی به خود غیر ازین صوت و صورت		چه گویم؟ زهی! غافل از خود که هستی
تو آنروز گفتم: به منزل نیایی		که همراه میرفت و خوش می‌نشستی
در این باغ کش میوه زهرست یکسر		چه تریاک بهتر ز کوتاه دستی؟
چو باد ار طلب میکنی سرفرازی		منه دل برین خاک و بگذر، که رستی
خدای تو آن چیز مخصوص باشد		خدا را گر از بهر چیزیی پرستی
بلندی که میجویی آنروز یابی		که چون اوحدی رخ بپیچی ز پستی