به مانند عنوان، انواع مختلف تاريخ وجود دارد که مىتواند در مستندسازى مواد ديدارى بهکار رود. مستندسازى تاريخها براى بسيارى از مقولههاى اطلاعات مهم است، نه فقط بهعنوان روشى براى شناسائي، تنظيم و برچسب زدن، بلکه به لحاظ آنکه 'قديمى بودن' معنى تلويحى مهمى در امکان استفاده مجدد بالقوه نيز دارد. مواد ديدارى بهخصوص اگر براى نشان دادن محلها و رويدادهاى جارى قابل استفاده نباشند، ممکن است ارزش خود را از دست بدهند، بنابراين ثبت تاريخهاى مهم مىتواند در مديريت مواد کمک کند.
|
|
در اصل بهتر است تاريخها تا حد امکان دقيق و با استفاده از روز، ماه و سال ثبت شود مثلاً ۱/۵/۱۹۹۲. بعضى مواقع نمىتوان تاريخ را دقيقاً تعيين کرد، و در چنين مواردى ماه و سال (۵/۱۹۹۲)، يا سال (۱۹۹۲) و يا حتيٰ دهه (دههٔ ۱۹۹۰) کفايت خواهد کرد.
|
|
|
|
يکى از تاريخهاى مهمى که بايد مستند شود تاريخ خلق يا ضبط است. مثلاً اگر تعدادى نما در اول ژانويه ۱۹۴۹ گرفته شد، اين اطلاع نشانه معينى است بر محتواى آنها و اينکه اين محتوا بايد چگونه بهنظر آيد. براى استفادهکننده باتجربه معلوم خواهد بود که اين مدرک فيلم است، نه نوار ويديوئى که در آن زمان بهوجود نيامده بود. همچنين اين ماده منعکسکننده مُدها و طرحهاى آن زمان است که بر ارزش استفاده مجدد آن تأثير خواهد داشت.
|
|
| تاريخهاى فيلمبردارى / بازگشت به گذشته (Flashback)
|
|
تاريخهاى فيلمبردارى مانند تاريخهاى ضبط نمايانگر دقيق زمان بهوجود آمدن مواد است، ولى در حالىکه تاريخ ضبط معمولاً به کل ماده اشاره دارد، از تاريخهاى فيلمبردارى براى مشخص کردن تاريخ نماها و بازگشت به گذشتهها در درون يک ماده استفاده مىشود.
|
|
بهعنوان مثال، امکان دارد فيلمى تبليغى در مورد شهر نيويورک ساخته شود که نواحى و مناطق مختلف را نشان دهد. براى به تصوير کشيدن جنبه خاصى از نوگرائي، ممکن است از برخى نماهاى آرشيوى که شهر را در دههٔ ۱۹۶۰ نشان مىدهد استفاده شود. اين سکانس از فيلم بايد با تاريخ فيلمبردارى مستند شود، بهطورىکه در موقع جستجوى زماني، استفادهکنندگان بالقوه مواد، آن را فايل شده در بين نماهاى خاص تهيه شده در تاريخ ضبط پيدا نکنند.
|
|
| تاريخهاى انتشار / پخش برنامه
|
|
همانگونه که زمان خلق مواد نشان داده مىشود، شايد ثبت زمان انتشار يا پخش آنها نيز مفيد باشد. براى رديابى اينکه چه موادى انتشار يافته يا پخش شده است، بعداً اين تاريخها را مىتوان به تاريخ نخستين انتشار يا پخش و سپس به تاريخهاى تکرار يا استفاده مجدد ماده، تقسيم کرد. اين کار، چنانچه مباحث حقوقى مطرح باشد و اجازه پخش تنها براى دفعات محدودى صادر شده باشد، مفيد است، به علاوه ميزان استفاده را کنترل مىکند تا از يک ماده بيش از حد استفاده نشود يا براى يک گروه از مخاطبين يا استفادهکنندگان بيش از حد نمايش داده نشود.
|
|
|
آخرين نوع از فيلد تاريخ که بايد در نظر گرفته شود، تاريخ بازبينى يا بررسى است. به منظور حفظ و نگهدارى اثربخش آرشيو ناگزير هستيم مجموعه را به روالى منظم مورد رسيدگى قرار دهيم تا اطمينان يابيم موادى که ديگر پتانسيل استفاده مجدد يا ساير ارزشها را ندارند، نگهدارى نمىشوند. نظم فرآيند بازبينى به ميزان زيادى بستگى به ماهيت مواد دارد.
|