تشخیص افتراقی

تقسيم‌بندى اختلال به سه گروه اصلى (نارسائى پيش‌کليوي، داخل کليوى و پس‌کليوي)، کاربرد بالينى بسايرى دارد (جدول - علل شايع نارسائى حاد کليه - ). شايع‌ترين حالت در بين بيماران بستري، نارسائى پيش‌کليوى (Prerenal Failure) است که ممکن است در نتيجهٔ کاهش حجم (براى مثال اسهال، استفراغ، خونريزى GI يا ديگر مکان‌ها) يا کاهش 'حجم مؤثر در گردش' - که به‌معنى کاهش خون‌رسانى کليه با وجود کافى يا بيش از حد بودن حجم خون، مى‌باشد - رخ دهد. کاهش برون‌ده قلبى و / يا درمان با گشادکننده‌هاى عروقى قوي)، سيروز کبدى (احتمالاً به‌دليل ايجاد شانت شريانى - وريدي)، سندرم نفروتيک و ديگر حالت‌هاى همراه با هيپوپروتئينمى شديد (پروتئين تام سرم <5g>

علل شايع نارسائى حاد کليه

	پيش‌کليوى
	کاهش حجم
		از دست دادن خون
		از دست دادن مايع از راه GI (براى مثال، استفراغ، سهال)
		استفاده بيش از حد از ديورتيک‌ها
	افزايش حجم همراه با کاهش خون‌رسانى کليه
		نارسائى احتقانى قلب
			برون‌ده کم با نقص عملکرد سيستوليک
			'برون‌ده زياد' (براى مثال، کم‌خوني، تيروتوکسيکوز)
		سيروز کبدي
		هيپوپروتئينى شديد
	بيمارى عروقى کليه
	داروها
		NSAIDs، سيکلوسپورين، آمفوتريسين B
	ديگر موارد
		هيپرکلسمي، 'ايجاد فضاى سوم' (مثلاً پانکراتيت، پاسخ التهابى سيستميک) سندرم هپاتورنال

	داخل کليوى
	نکرون توبولى حاد (ATN)
		هيپوتانسيون يا شوک، ازتمى پيش کليوى طولانى مدت، سندرم سپسيس پس از عمل جراحي، رابدوميوليز، هموليز، داروها مواد حاجب، آمينوگليکوزيدها، سيس‌پلاتين
	ديگرى بيمارى‌هاى توبولى - بينابيني
		نفريت بينابينى آلرژيک
		پيلونفريت (دوطرفه و يا يک طرفه در تنها يک کليهٔ داراى عملکرد)
		مسموميت با فلزات سنگين
	بيمارى آتروآمبوليک
	گلومرولونفريت
		'به سرعت پيشرونده'
			گرانولوماتوز وگنر
			بيمارى ضد غشاى پايهٔ گلومرولى (سندرم گودپاسچر)
			PANو ديگر GNهاى با ايمنى ناچيز
		با واسطهٔ کمپلکس ايمنى
			اندوکارديت باکتريائى تحت حاد، SLE، کرايوگلوبولينى (با يا بدون عفونت هپاتيت C)، GN پس از عفونت)
		ديگر موارد
			نفروپاتى IgA (پورپوراى هنوخ - شوئن لاين)، پره‌اکلامپسي

	پس‌کليوى (انسداد مجراى ادرارى)
	انسداد گردن مثانه، سنگ‌هاى مثانه
	هيپرتروفى پروستات
	انسداد حالب به دليل تحت فشار بودن
		بدخيمى لگنى يا شکمي، فيبروز خلف صفاقي
	سنگ کليه
	نکروز پاپيلارى همراه با انسداد

علل نارسائى داخل کليوى (Intrinsic Renal Failure) به شرايط بالينى بستگى دارند. شايع‌ترين تشخيص در بيماران بسترى - به‌خصوص در بخش‌هاى جراحى يا واحدهاى مراقبت ويژه - نکروز حاد توبولى (ATN; Acute Tubular Necrosis) است. نفريت بينابينى آلرژيک نيز که معمولاً ناشى از مصرف دارو است (پنى‌سيلين‌ها، سفالوسپورين‌ها، داروهاى گروه سولفا، کينولون‌ها و ريفامپين)، مى‌تواند عامل اين اختلال باشد. بروز اين موارد در بيمارانى سرپائي، شايع نيست. در اين بيماران، بيمارى داخلى به‌دليل گلومرولونفريت يا پيلونفريت، بشتر مشاهده مى‌شود.

نارسائى پس‌کليوى (Postrenal Failure) به‌دليل انسداد مجراى ادراري، که بيشتر در بين بيماران سرپائى رخ مى‌دهد تا بيماران بستري، پديد مى‌ايد. اين نوع نارسائى که در بين مردان شايع‌تر است، اغلب به‌دليل انسداد حالب يا اورترا ايجاد مى‌شود. گاه، سنگ‌ها يا پاپى‌هاى کليوى مى‌توانند سبب ايجاد انسداد در بخش‌هاى بالاتر مجراى ادرارى گردند.