علل سازش نایافتگی نوجوان

سازش نايافتگى در نوجوان، معمولاً بيش از يک علت دارد و دلايل مهمى که عمدتاً نيز محيطى است آن را پديد مى‌آورد. ميزان اثرگذارى اين عوامل بستگى تام به شخصيت نوجوان و دوران کودکى او دارد.

الگوهاى شخصيتى و فردى

برخى از نوجوانان بهتر مى‌توانند خود را تطبيق دهند و در نتيجه قادر خواهند بود خود را با شرايط و انتظارات جديد سازگار کنند. در حالى که نوجوانان ديگر سازگارى کمترى دارند و اغلب در فرايند سازگارى از پاى در مى‌آيند. بطور معمول سه نوع شخصيت، آسيب‌پذيرتر از بقيه هستند. شخصيت‌ەاى سختگير و دقيق، خود محور و خودخواه و حق‌طلب که تصور مى‌کنند هميشه حق با آنهاست و هرگز خطايى از آنان سر نمى‌زند.

محيط

محيطى که نوجوان در آن زندگى مى‌کند، به خصوص محيط خانه، نقش مهمى در سازگارى و يا سازش نايافتگى او دارد.

محرک‌هاى هيجانى آسيب‌زا

مانند شوک‌هاى عاطفى شديد و يا هيجان‌هاى مداوم و طولاني.

خود نوجوان

براى سازگارى مطلوب نوجوان، نيازهاى اساسى‌اش بايد برآورده شود. اين نيازها عبارتند از: نياز به امنيت، نياز به عشق و علاقه، نياز به مصاحب و همنشين، نياز به تنوع و گوناگونى و نياز به رضايت خود.