ناپروکسن - NAPROXEN

	نام فارسى		ناپروکسن
	نام انگليسى		NAPROXEN
	نام تجارى دارو		Anaprox, Naprosyn, Naxon, Novonaprox
	گروه دارويى		ضدالتهاب غيراستروئيدى
	گروه شيميايى دارو		مشتق اسيد پروپيونيک.
	مكانيسم اثر		با کاهش آنزيم سيکلواکسيژناز، سنتز پروستاگلاندين را کاهش مي‌دهد، داراى خواص ضددرد، ضدالتهاب و ضد تب مي‌باشد.
	موارد مصرف		درد خفيف تا متوسط، اوستئوآرتريت، آرتريت روماتوئيد، آرتريت نقرسي.
	ميزان مصرف		بالغين: ۵۰۰ـ۲۵۰ mg خوراکى ۲ بار در روز، حداکثر ۱ گرم در روز (دوز پايه)؛ (۲۵۰mg ناپروکسن معادل ۲۷۵mg ناپروکسن سديم است). موارد منع مصرف: حساسيت مفرط، آسم، بيمارى کليوى شديد، بيمارى کبدى شديد اوسرپپتيک فعال.
	توضيحات دارو		عوارض جانبي: گوارشي: تهوع، بي‌اشتهائي، استفراغ اسهال، يرقان، هپتاتيت کلستاتيک، يبوست، نفخ، کرامپ، خشکى دهان، اولسرپپتيک. دستگاه عصبى مرکزي: سرگيجه، خواب‌آلودگي، خستگي، ترمور، منگي، بي‌خوابي، اضطراب، افسردگي. قلبي‌عروقي: تاکيکاردي، ادم محيطي، طپش قلب، اختلال ريتم. پوستي: پورپورا، راش، خارش، تعريق. ادرارى تناسلي: مسموميت کليوي، سوزش ادرار، هماچوري، اوليگوري، ازوتمي. خوني: ديسکرازى خوني. چشم، گوش، حلق و بيني: وزوز گوش، کري، تارى ديد. احتياطات: در حاملگى (در گروه B قرار دارد)، شيردهي، بچه‌ها، اختلالات خونريزي‌دهنده، اختلالات گوارشي، اختلالات قلبي، حساسيت مفرط به ديگر ترکيبات ضدالتهاب، پيرى بااحتياط مصرف شود. فارماکوکينتيک: جذب گوارشي: کامل. شروع اثر: ضد درد يک ساعت، ضدالتهاب ۱۴ روز. اوج اثر: ضد درد ۲ ساعت، ضد التهاب ۴ هفته. مدت اثر: ضد درد تا ۷ ساعت. متابوليسم: کبدي. دفع: عمدتاً کليوى (نيمه عمر ۱۵ـ۱۲ ساعت). ملاحظات پرستاري: پيگيرى آزمايشگاهي: ـ آزمايشات کبدي، کليوى و خوني: BUN، کراتينين، Hgb, ALT, AST قبل از درمان و بعد از آن به‌طور دوره‌اي. ـ معاينات شنوائي‌سنجى و چشمى قبل، بعد و در طول درمان. توصيه‌ها: ـ مصرف دارو با غذا براى کاهش علائم گوارشي؛ با معده خالى جذب آن بهتر صورت مي‌گيرد. ـ در دماى اطاق نگهدارى شود. ارزيابى باليني: پاسخ درماني: کاهش درد، سفتي، تورم مفاصل، توانائى حرکت با سهولت بيشتر. مشکلات چشم و گوش: تاري‌ديد، وزوز گوش (ممکن است نشانه مسموميت باشد). آموزش به بيمار و خانواده: ـ گزارش کردن تاري‌ديد، صداى زنگ و غرش در گوش‌ها (ممکن است نشانه مسموميت باشد). ـ در صورت بروز سرگيجه يا خواب‌آلودگى از رانندگى و ديگر اعمال مخاطره‌آميز خوددارى کند. ـ گزارش کردن تغيير در الگوى ادراري، افزايش وزن، ادم (صورت، اندام‌هاى تحتاني)، افزايش درد در مفاصل، تب، خون در ادرار (نشانه سميت کليوي). ـ پاسخ درمانى ممکن است تا يک ماه بعد ظاهر شود. تداخل با تست‌هاى آزمايشگاهي: افزايش: Alk-p, BUN. افزايش کاذب: HIAAـ۵ KGSـ۱۷